หะดีษ: การชดใช้โทษของการบน (نذر) นั้น เหมือนกับการชดใช้โทษของการสาบาน (يمين)
عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رَضيَ اللهُ عنه عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«كَفَّارَةُ النَّذْرِ كَفَّارَةُ اليَمِينِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1645]
المزيــد ...
จากอุกบะฮ์ บิน อามิร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า: ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
"การชดใช้โทษของการบน (نذر) นั้น เหมือนกับการชดใช้โทษของการสาบาน (يمين)"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย มุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 1645]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ได้อธิบายว่า การชดใช้โทษของการบนแบบทั่วไป (ที่ไม่ได้ระบุว่าเป็นเรื่องใดหรือไม่ได้ตั้งชื่อเฉพาะเจาะจง) นั้น คือ การชดใช้โทษเช่นเดียวกับการสาบาน (كَفَّارَةُ اليَمِين)
บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ
- คำว่า “النذر” (การบน) ในทางบทบัญญัติ (เชิงชะรีอะฮ์) หมายถึง:
- การที่บุคคลผู้บรรลุศาสนภาวะและมีสติสมบูรณ์ ผูกพันตนเองให้กระทำสิ่งหนึ่งเพื่ออัลลอฮ์
- การชดใช้โทษของการสาบาน (كَفَّارَةُ اليَمِين) คือ:การให้อาหารแก่คนยากจนสิบคน หรือ มอบเครื่องนุ่งห่มให้พวกเขา หรือ ปลดปล่อยทาสหนึ่งคน แต่ถ้าหากไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้ ให้ถือศีลอดสามวัน
- เหตุผลของการชดใช้โทษ (كَفَّارَة) ก็คือ เพื่อให้มุสลิมให้ความเคารพต่อการบน (نذر) ไม่กลับไปทำมันซ้ำอีก และไม่ให้คำบนเป็นสิ่งที่พูดออกจากลิ้นของเขาอยู่เสมอ
- ประเภทของการบน (أنواع النذر)
- 1.การบนทั่วไป (النذر المطلق)
- เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่า ถ้าฉันหายป่วย...” แล้วนิ่งเฉย ไม่ได้ตั้งใจระบุสิ่งที่บนไว้โดยเฉพาะเจาะจง — เมื่อหายป่วยแล้ว ต้องชดใช้โทษเหมือนกับการสาบาน (كَفَّارَةُ يَمِين)
- 2.การบนด้วยความดื้อรั้นหรือความโกรธ (نذر لجاجٍ وغَضَبٍ)
- คือการที่เขาผูกการบนไว้กับเงื่อนไข โดยมีเจตนาเพื่อ ห้ามตัวเองไม่ให้ทำบางสิ่ง หรือ บังคับให้ทำบางสิ่ง เช่น เขากล่าวว่า: “ถ้าฉันพูดกับเธอ ฉันจะถือศีลอดหนึ่งเดือน”
- คำตัดสิน: เขามีทางเลือกระหว่างการทำสิ่งที่บนไว้ หรือชดใช้โทษเหมือนการสาบาน (كَفَّارَةُ يَمِين) เมื่อพูดกับคนนั้น
- 3.การบนในเรื่องที่อนุญาต (نذر مباحٍ)
- เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะสวมเสื้อของฉัน”
- คำตัดสิน: เขามีทางเลือกระหว่างการสวมเสื้อหรือการชดใช้โทษเหมือนการสาบาน.
- 4.การบนในเรื่องที่น่ารังเกียจ (نذر مكروهٍ)
- เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะหย่าภรรยาของฉัน”
- คำตัดสิน: เขาควรชดใช้โทษเหมือนการสาบาน และไม่ควรทำตามที่บนไว้ แต่ถ้าทำไปแล้ว จะไม่มีการชดใช้โทษใด ๆ.
- 5.การบนในเรื่องที่เป็นบาป (نذر معصيةٍ)
- เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะขโมย”
- คำตัดสิน: ห้ามปฏิบัติตามการบนนี้โดยเด็ดขาด ต้องชดใช้โทษเหมือนการสาบาน และหากเขาทำจริง เขาจะมีบาป แต่ไม่ต้องชดใช้โทษ.
- 6.การบนในเรื่องของการภักดีต่ออัลลอฮ์ (نذر طاعةٍ)
- เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะละหมาดจำนวนหนึ่ง” โดยมีเจตนาเพื่อเข้าใกล้อัลลอฮ์
- ถ้าเขาผูกการบนไว้กับเงื่อนไข เช่น การหายของผู้ป่วย เมื่อเงื่อนไขนั้นเกิดขึ้น จะต้องทำตามที่บนไว้
- แต่ถ้าไม่ได้ผูกไว้กับเงื่อนไขใด ๆ ต้องทำตามที่บนไว้อย่างแน่นอน.
หมวดหมู่
ดูเพิ่มเติม
- หะดีษ: ห้ามการนะซัร คือ โดยท่านกล่าวว่า “มันไม่ได้นำมาซึ่งความดี แต่มันจะถูกดึงออกมาใช้จากคนตระหนี่”
- หะดีษ: ฉันขอสาบานต่ออัลลอฮ์ - หากพระเจ้าทรงประสงค์” - ฉันจะไม่สาบาน และฉันคิดว่ามีสิ่งอื่นดีกว่านั้น เว้นแต่ฉันจะชดใช้คำสาบานของฉัน และฉันจะนำมาในสิ่งที่ดีกว่านั้น”
- หะดีษ: ผู้ใดที่สาบานอย่างเท็จเพื่อให้ได้ทรัพย์สินของบุคคลมุสลิมมาโดยไม่ชอบธรรม ผู้นั้นจะได้พบอัลลอฮ์ในสภาพที่พระองค์ทรงกริ้วเขา