Ҳадис: Ҳар кӣ таҳорат кунад ва онро нек анҷом диҳад, гуноҳони ӯ аз баданаш, ҳатто аз зери нохунҳояш берун меояд
عن عثمان بن عفان رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:
«مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ خَرَجَتْ خَطَايَاهُ مِنْ جَسَدِهِ حَتَّى تَخْرُجَ مِنْ تَحْتِ أَظْفَارِهِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 245]
المزيــد ...
Аз Усмон ибни Аффон (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуд:
"Ҳар кӣ таҳорат кунад ва онро нек анҷом диҳад, гуноҳони ӯ аз баданаш, ҳатто аз зери нохунҳояш берун меояд".
[صحيح] - [رواه مسلم] - [Саҳеҳ Муслим - 245]
Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд, ки ҳар кӣ таҳорат кунад ва одобу суннатҳои онро риоя кунад аз сабабҳои пок шудани гуноҳони ӯ мегардад, то онҷо ки ҳатто гуноҳонаш аз зери нохунҳои дасту пояш берун меояд.
Аз фоидаҳои ҳадис
- Ташвиқи мардум барои омӯзиши таҳорат, бо риояи суннат ва одоби вузуъ ва амал кардан ба он.
- Фазилати таҳорат ва инки (риояи суннат ва одоби он) сабаби каффораи гуноҳони хурд аст, аммо барои гуноҳони кабира бояд тавба кард.
- Шарти рехтани гуноҳон, пурра ва бидуни камбуд анҷом додани таҳорат аст, чунончи Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) баён намуданд.
- Каффораи гуноҳон дар ҳадиси мазкур ба шарти дурӣ аз гуноҳони кабира ва тавба аз онон маҳдуд шудааст, Худованд мефармояд: "[Эй муъминон] Агар аз гуноҳони бузурге, ки аз он наҳй шудаед, дурӣ кунед, гуноҳон [-и сағиратон]-ро аз шумо мезудоем ва шуморо дар ҷойгоҳи шоистаи [биҳишт] ворид мекунем". (Сураи Нисо: 31)