නබි වදන: මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු මුණ ගැසී අතිනතදී සුබ පතන්නේ නම් ඔවුන් දෙදෙනා වෙන්ව යන්නට පෙර ඔවුන් දෙදෙනාට සමාව දෙනු ලබනු මිස නැත.

عن البراء رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رسولُ الله صلى الله عليه وسلم : "مَا مِنْ مُسْلِمَينِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أنْ يَفْتَرِقَا".
[الحديث بمجموع طرقه وشاهده صحيح أو على الأقل حسن] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه وأحمد]

අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් -සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්- තුමා පැවසූ බව අල් බර්රා -රළියල්ලාහු අන්හු- තුමා විසින් වාර්තා කරන ලදී. ((මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු මුණ ගැසී අතිනතදී සුබ පතන්නේ නම් ඔවුන් දෙදෙනා වෙන්ව යන්නට පෙර ඔවුන් දෙදෙනාට සමාව දෙනු ලබනු මිස නැත.))
[හදීසය පැමිණි ඇති මාර්ග හා සාක්ෂි එකතුව එය පූර්ව සාධක සහිතය. එසේ නැතිනම් ඊට වඩා අඩු තරාතිරමකින් වූ හසන් ගණයට අයත්ය] - [ඉබ්නු මාජාහ් එය වාර්තා කර ඇත - ඉමාම් තිර්මිදි එය වාර්තා කර ඇත - ඉමාම් අබූ දාවූද් එය වාර්තා කර ඇත - අහ්මද් එය වාර්තා කර ඇත]

විවරණය

මුස්ලිම්වරුන් දෙදෙනෙකු මුණ ගැසී අතිනතදී සුබ පතන්නේ නම් යන ප්රකාශය වනාහි ඔවුන් ඍජුව මුණ ගැසීමෙන් පසුව ඔවුන් දෙදෙනාට සමාව දෙනු ලබනු මිස නැත. එසේ සමාව දෙනු ලබනුයේ දැහැමි ක්රියාවන් තුළින් අල්ලාහ්ට කළ යුතු වගකීම් හා බැඳුණු කුඩා පාපයන්ට ප්රතිකර්මයක් වීමෙනි. ඔවුන් දෙදෙනා වෙන්වීමට පෙර යන ප්රකාශය වනාහි, මෙහිදී අතිනත දීමේ විෂයය තහවුරු කිරීමේ ස්වරූපයකින් පැමිණ ඇත. එමෙන්ම ඒ සඳහා දිරිගන්වා ඇත. පිටස්තර කාන්තාවකට අතිනත දී සුබ පැතීම වැනි තහනම් කරන ලද සුබ පැතීම් මෙම හදීසයෙන් ඉවත් වනු ඇත.