Hadith: खरंच, माझ्यानंतर मला तुमच्यासाठी सर्वात जास्त भीती वाटते ती म्हणजे या ऐहिक जीवनाची शोभा आणि शोभा जेव्हा तुम्हाला मुबलक प्रमाणात उपलब्ध होते

عَنْ أَبٍي سَعِيدٍ الخُدْرِيَّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَلَسَ ذَاتَ يَوْمٍ عَلَى المِنْبَرِ وَجَلَسْنَا حَوْلَهُ، فَقَالَ: «إِنِّي مِمَّا أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِي، مَا يُفْتَحُ عَلَيْكُمْ مِنْ زَهْرَةِ الدُّنْيَا وَزِينَتِهَا» فَقَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَوَيَأْتِي الخَيْرُ بِالشَّرِّ؟ فَسَكَتَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقِيلَ لَهُ: مَا شَأْنُكَ؟ تُكَلِّمُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَلاَ يُكَلِّمُكَ؟ فَرَأَيْنَا أَنَّهُ يُنْزَلُ عَلَيْهِ؟ قَالَ: فَمَسَحَ عَنْهُ الرُّحَضَاءَ، فَقَالَ: «أَيْنَ السَّائِلُ؟» وَكَأَنَّهُ حَمِدَهُ، فَقَالَ: «إِنَّهُ لاَ يَأْتِي الخَيْرُ بِالشَّرِّ، وَإِنَّ مِمَّا يُنْبِتُ الرَّبِيعُ يَقْتُلُ أَوْ يُلِمُّ، إِلَّا آكِلَةَ الخَضْرَاءِ، أَكَلَتْ حَتَّى إِذَا امْتَدَّتْ خَاصِرَتَاهَا اسْتَقْبَلَتْ عَيْنَ الشَّمْسِ، فَثَلَطَتْ وَبَالَتْ، وَرَتَعَتْ، وَإِنَّ هَذَا المَالَ خَضِرَةٌ حُلْوَةٌ، فَنِعْمَ صَاحِبُ المُسْلِمِ مَا أَعْطَى مِنْهُ المِسْكِينَ وَاليَتِيمَ وَابْنَ السَّبِيلِ - أَوْ كَمَا قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَإِنَّهُ مَنْ يَأْخُذُهُ بِغَيْرِ حَقِّهِ، كَالَّذِي يَأْكُلُ وَلاَ يَشْبَعُ، وَيَكُونُ شَهِيدًا عَلَيْهِ يَوْمَ القِيَامَةِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1465]

Translation Needs More Review.

अबू सईद अल-खुद्रीच्या अधिकारावर, अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न होऊ शकेल:
एके दिवशी पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) मिंबरवर बसले आणि आम्ही त्यांच्याभोवती बसलो, तो म्हणाला: "खरंच, माझ्यानंतर मला तुमच्यासाठी सर्वात जास्त भीती वाटते ती म्हणजे या ऐहिक जीवनाची शोभा आणि शोभा जेव्हा तुम्हाला मुबलक प्रमाणात उपलब्ध होते " एका माणसाने विचारले: हे अल्लाहचे रसूल, चांगले वाईट निर्माण करू शकते का? रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) शांत राहिले आणि त्यांना सांगण्यात आले: तुम्हाला काय झाले आहे? तुम्ही पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्याशी बोलत आहात पण ते तुमच्याशी बोलत नाहीत, आम्हाला लक्षात आले की त्यांना वह्य येत आहे, तो म्हणाला: त्याने घाम पुसला आणि म्हणाला: "प्रश्नकर्ता कुठे आहे?" त्याला त्याचा प्रश्न आवडल्यासारखे वाटत होते. तो म्हणाला: "खरोखर, चांगले वाईटाला जन्म देत नाही, परंतु वसंत ऋतूमध्ये उगवणारी काही वनस्पती मारते किंवा मारण्याच्या बेतात असते, परंतु खद्रा (एक प्रकारची वनस्पती) खाणारा वनस्पती जो त्याच्या दोन्ही बाजू पसरेपर्यंत खातो, नंतर तो सूर्याकडे तोंड करतो आणि शौच करतो, लघवी करतो आणि पुन्हा चरायला लागतो." ही संपत्ती खरोखरच हिरवी आणि गोड आहे. मुस्लिमांचा एक चांगला साथीदार, ज्यातून तो गरजू, अनाथ आणि प्रवाशाला देतो - किंवा जसे पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांनी म्हटले आहे, जो कोणी ते बेकायदेशीरपणे घेतो तो खाणाऱ्यासारखा आहे पण कधीही तृप्त होत नाही आणि न्यायाच्या दिवशी ते त्याच्याविरुद्ध साक्ष देईल."
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 1465]

Explanation

एके दिवशी पैगंबर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, व्यासपीठावर बसून आपल्या साथीदारांशी बोलत होते आणि म्हणाले:
माझ्यानंतर मला तुमच्यासाठी सर्वात जास्त भीती आणि भीती वाटते ती म्हणजे पृथ्वीवरील आशीर्वाद, जगाचे फूल, तिची सजावट आणि आनंद आणि वस्तूंचे प्रकार, कपडे, पीक आणि इतर गोष्टींबद्दल जे तुमच्यासाठी खुले केले जाईल, जगण्याची कमतरता असूनही लोकांना त्यांच्या सौंदर्याचा अभिमान आहे.
एक माणूस म्हणाला: जगाचे फूल हे अल्लाहचे वरदान आहे आणि हे वरदान शाप आणि शिक्षा होईल का?!
जेव्हा त्यांनी त्याला पाहिले तेव्हा लोकांनी प्रश्नकर्त्याला दोष दिला, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देवो आणि त्याला शांती देवो, शांत राहिले, आणि त्यांना वाटले की यामुळे तो रागावला आहे.
हे स्पष्ट झाले की त्याच्यावर प्रकटीकरण होत आहे, अल्लाहची प्रार्थना आणि शांती त्याच्यावर असो, मग तो त्याच्या कपाळावरचा घाम पुसू लागला आणि म्हणाला: प्रश्नकर्ता कुठे आहे?
तो म्हणाला: मी आहे.
म्हणून त्याने अल्लाहचे आभार मानले आणि त्याची स्तुती केली, मग तो, अल्लाहच्या प्रार्थना आणि शांती त्याच्यावर असो, म्हणाला: खरा चांगुलपणा केवळ चांगुलपणाने येतो, परंतु हे फूल पूर्णपणे चांगले नाही कारण त्याच्याशी संघर्ष, स्पर्धा आणि व्यस्ततेमुळे परिपूर्ण नाही, नंतरच्या जीवनाची इच्छा मग त्याने याचे उदाहरण दिले आणि म्हटले: वसंत ऋतु आणि त्याची हिरवळ; हे एक प्रकारचे पीक आहे जे पशुधनाला आकर्षित करते, म्हणून ते खादाडपणामुळे जास्त खाल्ल्यामुळे किंवा मारले जाण्याच्या जवळ जाते, भाजी खाणारी व्यक्ती वगळता, ज्याने पोटाची एक बाजू पूर्ण होईपर्यंत खाल्ले, नंतर तिने उन्हाचा सामना केला, आणि तिच्या पोटातील शेण पातळ स्वरूपात किंवा स्लरीमध्ये फेकून दिले, मग तिने पोटात जे होते ते उचलले आणि ते चावले, मग गिळले, मग तिने पुन्हा खाल्ले.
हे पैसे एका गोड हिरव्या औषधी वनस्पतीसारखे आहे ते मोठ्या प्रमाणात मारते किंवा जवळजवळ मारते. जोपर्यंत तो गरजेनुसार आवश्यक असलेल्या छोट्या रकमेपर्यंत मर्यादित ठेवत नाही आणि तो कायदेशीर मार्गाने मिळवण्यासाठी पुरेसा आहे, तोपर्यंत त्याचे नुकसान होत नाही, आणि मुस्लिम साथीदाराचा सर्वोत्तम आशीर्वाद त्या व्यक्तीला असतो जो त्यातून देतो. गरीब, अनाथ आणि प्रवासी, आणि जो त्याच्या हक्काने घेईल, त्याला त्यात आशीर्वाद मिळेल आणि जो त्याच्या हक्काशिवाय घेईल, तर त्याचे उदाहरण खाल्ल्यासारखे आहे आणि तो तृप्त नाही पुनरुत्थानाच्या दिवशी त्याच्याविरुद्ध साक्षीदार.

Benefits from the Hadith

1. अल-नवावी म्हणाले: यात समाविष्ट आहे: जो पैसे त्याच्या योग्य मार्गाने घेतो आणि चांगल्या कारणांसाठी खर्च करतो त्याच्यासाठी पैशाचे पुण्य.
2. पैगंबर कडून माहिती, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, त्याच्या राष्ट्राची स्थिती आणि या सांसारिक जीवनातील शोभा आणि प्रलोभने त्यांच्यासाठी उघडतील.
3. पैगंबरांच्या मार्गदर्शनांपैकी एक, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, म्हणजे अर्थ जवळ आणण्यासाठी नीतिसूत्रे देणे.
4. धर्मादाय आणि चांगल्या कारणांसाठी पैसे खर्च करण्यास प्रोत्साहित करणे, आणि बद्धकोष्ठता विरुद्ध चेतावणी.
5. "चांगल्यामुळे वाईट येत नाही" हे त्याच्या म्हणीवरून घेतले जाते की, पोटापाण्याची मुबलक असली तरी ती चांगल्यापैकी आहे, परंतु त्याच्या पात्रतेच्या बाजूने कंजूष राहून आणि उधळपट्टीने खर्च केल्याने वाईटाचा पर्दाफाश होतो. ज्या गोष्टी त्याने विहित केल्या नाहीत, आणि अल्लाहने जे काही चांगले ठरवले आहे ते वाईट नाही, आणि त्याउलट ज्याला चांगुलपणाचा आशीर्वाद दिला गेला आहे तो त्याला वाईट आणेल अशी भीती आहे.
6. चिंतनाची गरज असल्यास उत्तराची घाई सोडणे
7. अल-तिबी म्हणाले: जो कोणी यातून खातो तो आनंदाने खातो आणि त्याच्या फासळ्या फुगल्याशिवाय तो खूप थकलेला असतो, मग जो कोणी असे खातो त्याला मृत्यू येतो परंतु तो रोग पकडल्यानंतर त्याला दूर ठेवण्यासाठी स्वत: ला फसवू लागतो आणि तो त्यावर मात करतो आणि त्याचा नाश करतो आणि जो कोणी असे खातो परंतु त्याला जे हानिकारक आहे ते काढून टाकण्यासाठी तो रोग पचवतो आणि सुरक्षित आहे, आणि जो खातो तो अतिरेक किंवा खादाड नाही, तर त्याची भूक भागवते आणि त्याची तहान शमवते म्हणून स्वत: ला मर्यादित ठेवते, पहिले अविश्वासूचे उदाहरण आहे, दुसरे म्हणजे पापी व्यक्तीचे उदाहरण आहे जो सोडण्याकडे दुर्लक्ष करतो. जेव्हा तो चुकतो तेव्हा पश्चात्ताप करणे, आणि तिसरे हे एक गोंधळलेल्या व्यक्तीचे उदाहरण आहे ज्याने पश्चात्ताप स्वीकारला आहे आणि चौथा हे या जगातल्या संन्यासीचे उदाहरण आहे.
8. इब्न अल-मुनीर म्हणाले: या हदीसमध्ये सुंदर उपमा आहेत. पहिले: संपत्ती आणि त्याची वाढ यांची तुलना वनस्पतींच्या उदय आणि वाढीशी करणे,दुसरे: पैसे कमवण्यात आणि साधनांचा वापर करण्यात मग्न असलेल्याची तुलना चरण्यात मग्न असलेल्या प्राण्यांशी करणे, तिसरे: जास्त मिळवण्याच्या प्रयत्नाची तुलना खादाडपणा आणि तृप्ततेशी करणे, चौथे: लोकांच्या दृष्टीने संपत्तीचे स्थान उच्च असूनही, ज्यामुळे ती रोखण्यात अतिशयोक्ती झाली आहे, त्याची तुलना प्राण्यांच्या विष्ठेशी करणे, जे शरियतनुसार ते घाणेरडे मानण्याचा एक उत्कृष्ट संदर्भ आहे, पाचवा: जो मेंढ्याला गोळा करून ताब्यात घेण्याचा प्रयत्न करत नाही त्याची तुलना मेंढ्या सूर्याकडे तोंड करून त्याच्या बाजूला झोपते तेव्हा त्याच्याशी करणे, जे शांततेच्या दृष्टीने त्याच्या सर्वोत्तम अवस्थांपैकी एक आहे आणि ते त्याच्या हितसंबंधांबद्दल जागरूकता दर्शवते, सहावा: पैसे रोखून ठेवणाऱ्याच्या मृत्यूची तुलना त्या प्राण्याच्या मृत्यूशी करणे जो त्याचे नुकसान करणाऱ्या गोष्टी टाळण्याकडे दुर्लक्ष करतो, सातवे: संपत्तीची तुलना शत्रू बनू शकणाऱ्या साथीदाराशी करणे, कारण जेव्हा पैसा त्याच्यावर प्रेम असल्यामुळे त्याच्या ताब्यात असतो आणि घट्ट बांधला जातो, तेव्हा याचा अर्थ असा होतो की तो त्याच्या पात्रतेपासून रोखून ठेवला जातो आणि त्यामुळे त्याच्या मालकाला शिक्षा होते, आठवा: चुकीच्या पद्धतीने पैसे घेण्याची तुलना अशा व्यक्तीशी करणे जो कधीही तृप्त न होता जेवतो.
9. अल-सिंदी म्हणाले: अहवालात दोन गोष्टी असणे आवश्यक आहे, त्यापैकी एक म्हणजे ते त्याच्या योग्य स्वरूपात गोळा करणे आणि दुसरे म्हणजे ते त्याच्या इच्छित अर्थाने खर्च करणे, आणि जेव्हा त्यापैकी एक उपस्थित नसेल तेव्हा ते हानिकारक ठरते. ... असे म्हटले जाऊ शकते की ते दोन निर्बंधांमधील संबंध सूचित करते; एखादी व्यक्ती स्वतःच्या साधनाने पैसे घेतल्याशिवाय बँकांमध्ये पैसे खर्च करू शकणार नाही.