ჰადისი: არ შეიძლება ზიანის მიყენება ზოგადად, და არ შეიძლება ზიანის მიყენება პასუხად

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ سَعْدِ بْنِ مَالِكِ بْنِ سِنَانٍ الخُدْرِيّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«لَا ضَرَرَ وَلَا ضِرَارَ».
[حسن] - [رواه ابن ماجه، والدارقطني، وغيرهما مسندًا] - [الأربعون النووية: 32]

გადმოცემულია აბუ სა‘იდ სა'დ იბნ მალიქ იბნ სინან ალ-ხუდრისგან (ალლაჰი იყოს კმაყოფილი მისით), რომ შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«არ შეიძლება ზიანის მიყენება ზოგადად, და არ შეიძლება ზიანის მიყენება პასუხად».
[კარგი (ჰასან)] - [رواه ابن ماجه والدارقطني وغيرهما مسندًا] - [الأربعون النووية - 32]

განმარტება

ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა, რომ საჭიროა ზიანის მოცილება მისი ყველა ფორმითა და გამოვლინებით — როგორც საკუთარი თავისგან, ასევე სხვებისგან. არ არის ნებადართული არავისთვის, ზიანი მიაყენოს არც საკუთარ თავს და არც სხვებს. და არ არის ნებადართული ადამიანს ზიანზე ზიანით პასუხის გაცემა, რადგან ზიანი არ მოიცილება ზიანით, გარდა სამაგიეროს (შურისძიებითი სამართლის) წესის მიხედვით, ყოველგვარი გადამეტების გარეშე.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. აკრძალულია ისეთი შურისძიება, რომელიც გადაჭარბებულია მიყენებულ ზიანზე.
2. ალლაჰმა არ უბრძანა თავის მონებს ისეთი რამ, რაც მათ ზიანს მიაყენებს.
3. ჰადისი წარმოადგენს წესს ზიანის აკრძალვაში იქნება ეს სიტყვით, ქმედებით თუ უმოქმედობით.
4. შარიათის ერთ-ერთი დადგენილი წესია: "ზიანი უნდა აღმოიფხვრას“. შესაბამისად, შარიათი არ ამართლებს ზიანს და მკაცრად კიცხავს მას.