Pagpapanibago: Hindi titigil ang dila mo sa pagkanamamasa sa pag-alaala kay Allāh

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُسْرٍ رَضِيَ اللَّهِ عَنْهُ قَالَ: أَتَى النَّبِيَّ رَجُلٌ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! إِنَّ شَرَائِعَ الإِسْلَامِ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيْنَا، فَبَابٌ نَتَمَسَّكُ بِهِ جَامِعٌ؟ قَالَ:
«لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْبًا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ». وفي رواية: مِنْ حَدِيثِ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: آخِرُ مَا فَارَقْتُ عَلَيْهِ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ قُلْتُ: أَيُّ الأَعْمَالِ خَيْرٌ وَأَقْرَبُ إِلَى اللَّهِ؟ قَالَ: «أَنْ تَمُوتَ وَلِسَانُكَ رَطْبٌ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ».
[صحيح] - [رواه أحمد والترمذي وابن ماجه وابن حبان] - [الأربعون النووية: 50]

Ayon kay `Abdullāh bin Busr (malugod si Allāh sa kanya) na nagsabi: {May pumunta sa Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) na isang lalaki saka nagsabi ito: "O Sugo ni Allāh, tunay na ang mga palabatasan ng Islām ay dumami nga sa amin. Kaya may kabanatang kakapitan namin na masaklaw?" Nagsabi siya:
"Hindi titigil ang dila mo sa pagkanamamasa sa pag-alaala kay Allāh."}
[Tumpak] - [رواه أحمد والترمذي وابن ماجه وابن حبان] - [الأربعون النووية - 50]

Ang pagpapaliwanag

May dumaing na isang lalaki sa Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) na ang mga kinukusang-loob sa mga pagsamba ay dumami nga sa kanya hanggang sa nawalang-kakayahan siya sa mga ito dahil sa kahinaan niya. Pagkatapos tinanong niya ang Propeta (basbasan ito ni Allāh at pangalagaan) na gabayan siya sa isang gawaing madali na hahatak sa maraming gantimpala, na kakapitan niya at hahawakan niya.
Kaya gumabay sa kanya ang Propeta (basbasan ito ni Allāh at pangalagaan) na ang dila niya ay maging basa, na gumagalaw-galaw sa pagpapalagi sa pag-aalaala kay Allāh (kaluwalhatian sa Kanya at napakataas Siya) sa bawat oras at kalagayan sa pagsambit ng tasbīḥ, taḥmīd, istighfār, panalangin, at tulad niyon.

من فوائد الحديث

1. Ang kainaman ng pagpapamalagi sa pag-alaala kay Allāh (napakataas Siya).
2. Bahagi ng kadakilaan ni Allāh ang pagpapadali sa mga kadahilanan ng pabuya.
3. Ang pagkakalamangan ng mga tao sa bahagi nila sa mga pinto ng pagsasamabuting-loob at kabutihan.
4. Ang dalas ng pag-alaala kay Allāh sa tasbīḥ, taḥmīd, tahlīl, takbīr, at iba pa roon kasama ng pakikipag-ayunan ng puso ay nakapagsasagawa ng paghalili sa marami sa mga kusang-loob na gawain ng mga pagtalima.
5. Ang pagsasaalang-alang ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) sa mga tagapagtanong sa pamamagitan ng pagsagot sa bawat anumang nababagay roon.