ჰადისი: დაე, იყოს შენი ენა მუდამ სველი ალლაჰის ხსენებით

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُسْرٍ رَضِيَ اللَّهِ عَنْهُ قَالَ: أَتَى النَّبِيَّ رَجُلٌ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! إِنَّ شَرَائِعَ الإِسْلَامِ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيْنَا، فَبَابٌ نَتَمَسَّكُ بِهِ جَامِعٌ؟ قَالَ:
«لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْبًا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ». وفي رواية: مِنْ حَدِيثِ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: آخِرُ مَا فَارَقْتُ عَلَيْهِ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ قُلْتُ: أَيُّ الأَعْمَالِ خَيْرٌ وَأَقْرَبُ إِلَى اللَّهِ؟ قَالَ: «أَنْ تَمُوتَ وَلِسَانُكَ رَطْبٌ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ».
[صحيح] - [رواه أحمد والترمذي وابن ماجه وابن حبان] - [الأربعون النووية: 50]

აბდულლაჰ იბნ ბუსრი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს: მოციქულთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მოვიდა კაცი და თქვა: ო, ალლაჰის მოციქულო! ნამდვილად, ისლამის წესები ჩვენთვის მრავლად გახდა. მიგვითითე კარგზე (საქმეზე), რასაც ჩავეჭიდებით, რომელიც ყველაფერს მოიცავს? მან თქვა:
«დაე, იყოს შენი ენა მუდამ სველი ალლაჰის ხსენებით».
[სანდო (საჰიჰ)] - [رواه أحمد والترمذي وابن ماجه وابن حبان] - [الأربعون النووية - 50]

განმარტება

ერთმა ადამიანმა ალლაჰის მოციქულს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), შესჩივლა, რომ დამატებითი თაყვანისცემის ფორმები მისთვის ძალიან მრავალრიცხოვანი და მძიმე შესასრულებელი გახდა მისი სისუსტის გამო. მან სთხოვა მოციქულს, ეჩვენებინა ისეთი მარტივი საქმე, რომელიც დიდ ჯილდოს მოიტანს და რომელსაც ის შეძლებს დაეყრდნოს და მუდმივად შეასრულოს.
მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ურჩია, რომ მისი ენა მუდმივად სველი და მოძრაობაში ყოფილიყო ალლაჰის უწყვეტი ხსენებით. ეს შეიძლება იყოს ალლაჰის შექება, მადლიერება, მიტევების თხოვნა, ვედრება და სხვა მსგავს ფორმებში ნებისმიერ დროსა და გარემოებაში.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. უზენაესი ალლაჰის უწყვეტი ხსენების ღირსება.
2. ერთ-ერთი ალლაჰის დიდი წყალობათაგანი არის ის, რომ მან გაამარტივა გზები ჯილდოს მოპოვებისკენ.
3. ადამიანებს შორის განსხვავება მდგომარეობს იმაში, თუ რამდენად მონაწილეობენ ისინი სხვადასხვა კეთილ საქმეებსა და სიკეთეში.
4. ალლაჰის ხშირი ხსენება ენის საშუალებით, მათ შორის თასბიჰის („სუბჰანალლაჰ“ - ალლაჰის დიდების გამოხატვა), თაჰმიდის („ალჰამდულილლაჰ“ - ალლაჰის მადლიერების გამოხატვა), თაჰლილის („ლა ილაჰა ილლალლაჰ“ - ალლაჰის ერთობის დადასტურება) და თაქბირის („ალლაჰუ აქბარ“ - ალლაჰის უზენაესობის აღიარება) წარმოთქმა, ასევე გულში გულწრფელი განწყობის თანხლებით, შეიძლება ჩაანაცვლოს მრავალი დამატებითი თაყვანისცემის ფორმა.
5. მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ყოველთვის ითვალისწინებდა იმ ადამიანთა საჭიროებებს, რომლებიც კითხვებს უსვამდნენ, და პასუხობდა თითოეულს მისი მდგომარეობისა და შესაძლებლობების შესაბამისად.