Pagpapanibago: Nagsabi si Allāh (napakataas Siya): "Ang bawat gawain ng anak ni Adan ay para sa kanya maliban sa pag-aayuno sapagkat tunay na ito ay para sa Akin at Ako ay gaganti sa Kanya

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«قَالَ اللَّهُ: كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ، إِلَّا الصِّيَامَ، فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ، وَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلاَ يَرْفُثْ وَلاَ يَصْخَبْ، فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ، فَلْيَقُلْ إِنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ المِسْكِ، لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ، وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1904]

Ang saling ito ay nangangaiangan ng daddag na pagrerepaso at pagtutumpak..

Ayon kay Abū Hurayrah (malugod si Allāh sa kanya) na nagsabi: {Nagsabi ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan):
Nagsabi si Allāh (napakataas Siya): "Ang bawat gawain ng anak ni Adan ay para sa kanya maliban sa pag-aayuno sapagkat tunay na ito ay para sa Akin at Ako ay gaganti sa Kanya." Ang pag-aayuno ay kalasag. Kapag araw ng pag-aayuno ng isa sa inyo, huwag siyang humalay at huwag siyang mag-ingay; saka kung nakipag-alipustaan sa kanya ang isa o nakipag-away ito sa kanya, magsabi siya: "Tunay na ako ay nag-aayuno." Sumpa man sa Kanya na ang kaluluwa ni Muḥammad ay nasa kamay Niya, talagang ang amoy ng bibig ng tagapag-ayuno ay higit na mabango sa ganang kay Allāh kaysa sa halimuyak ng musk. Ang tagapag-ayuno ay may dalawang tuwa, na natutuwa siya sa dalawang ito: kapag tumigil-ayuno siya, matutuwa siya; at kapag nakipagkita siya sa Panginoon niya, matutuwa siya dahil sa pag-aayuno niya.}
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan] - [صحيح البخاري - 1904]

Ang pagpapaliwanag

Nagpabatid ang Propeta (s) na si Allah (t) ay nagsasabi sa banal na hadith:
"Ang bawat gawain ng anak ni Adan ay pinag-iibayo ang magandang gawa katumbas ng sampung tulad nito hanggang sa pitong daang ibayo maliban sa pag-aayuno sapagkat tunay na ito ay para sa Akin yayamang hindi naganap dito ang pagpapakitang-tao at Ako ay gaganti sa Kanya." Namukod-tangi si Allah sa kaalaman sa sukat ng gantimpala Niya at pagpapaibayo ng [gantimpala sa] mga magandang gawa ng tao.
Pagkatapos nagsabi siya: "Ang pag-aayuno ay kalasag," pananggalang, panakip, at muog na matibay laban sa Impiyerno dahil ito ay pagpigil sa mga pagnanasa at pagkasadlak sa mga kasalanan. Ang Impiyerno ay napaliligiran ng mga pagnanasa.
"Kapag araw ng pag-aayuno ng isa sa inyo, huwag siyang humalay" sa pamamagitan ng pakikipagtalik at mga pauna nito ni ng mahalay na pananalita, nang walang pasubali.
"at huwag siyang mag-ingay" sa pamamagitan ng pakikipag-alitan at pagsigaw.
"saka kung nakipag-alipustaan sa kanya ang isa o nakipag-away ito sa kanya," sa Ramaḍān, "magsabi siya: Tunay na ako ay nag-aayuno." nang harinawa ito ay magpipigil niyon ngunit kung ipinagpilitan nito ang pakikipag-away nang totohanan, ang pagsanggalang dito ay sa pamamagitan ng pinakamagaan saka ng pinakamagaan pa, gaya ng sumusugod.
Pagkatapos sumumpa ang Propeta (s) at nanumpa siya sa Kanya na ang kaluluwa niya ay nasa kamay Niya, na ang amoy ng bibig ng tagapag-ayuno dahilan sa pag-aayuno ay higit na mabango sa ganang kay Allāh sa Araw ng Pagbangon kaysa sa halimuyak ng musk sa ganang kanila at higit na marami sa gantimpala kaysa sa iminumungkahing paggamit ng musk sa pagtitipon at mga sesyon ng pagsambit ng dhikr.
"Ang tagapag-ayuno ay may dalawang tuwa, na natutuwa siya sa dalawang ito: kapag tumigil-ayuno siya, matutuwa siya;" dahil sa pagkatigil-ayuno niya dahil sa paglaho ng gutom niya at uhaw niya yayamang pinayagan sa kanya ang pagtigil-ayuno. Natuwa siya dahil sa pagkalubos ng ayuno niya, pagkawakas ng pagsamba niya, pagpapagaan mula sa Panginoon niya, at tulong sa hinaharap ng pag-aayuno niya.
"at kapag nakipagkita siya sa Panginoon niya, matutuwa siya dahil sa pag-aayuno niya" dahil sa ganti sa kanya at gantimpala sa kanya.

من فوائد الحديث

1. Ang kainaman ng pag-aayuno at na ito ay nangangalaga sa tagapasagawa nito sa Mundo laban sa mga pagnanasa at sa Kabilang-buhay laban sa pagdurusa sa Impiyerno.
2. Kabilang sa mga etiketa ng pag-aayuno ang pagwaksi sa mahalay na pananalita at pag-iingat, ang pagtitiis sa perhuwisyo ng mga tao, at ang pagtumbas sa paggawa nila ng masama ng pagtitiis at paggawa ng maganda.
3. Ang tagapag-ayuno o ang tagasamba, kapag natuwa siya dahilan sa pagkalubos sa pagsamba niya at pagtatapos dito, ay hindi nababawasan niyon ng pabuya sa kanya sa Kabilang-buhay.
4. Ang kumpletong pagkatuwa ay sa pakikipagkita kay Allah (t) kapag maglulubos Siya sa mga nagtitiis at mga nag-aayuno ng pabuya sa kanila nang walang pagtutuos.
5. Ang pagpapaalam sa mga tao hinggil sa pagtalima sa sandali ng pangangailangan at kapakanan ay hindi pagpapakitang-tao batay sa sabi: "Tunay na ako ay nag-aayuno."
6. Ang tagapag-ayunong lubos sa pag-aayuno niya ay ang nag-ayuno ang mga bahagi ng katawan niya palayo sa mga kasalanan; ang dila niya palayo sa kasinungalingan, kahalayan, at pagsabi ng kabulaanan; at ang tiyan niya palayo sa pagkain at inumin.
7. Ang pagbibigay-diin sa pagsaway laban sa pag-iingay, pakikipag-alitan, at pagsigaw sa sandali ng pag-aayuno, gayon pa man, ang hindi tagapag-ayuno ay sinasaway laban doon din.
8. Ang ḥadīth na ito ay kabilang sa isinasalaysay ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) tungkol sa Panginoon niya at tinatawag na banal o pandiyos na ḥadīth. Ito ay ang ḥadīth na ang pananalita nito at ang kahulugan nito ay mula kay Allāh, gayon pa man wala rito ang mga kakanyahan ng Qur'ān na ikinabukod nito sa iba gaya ng pagpapakamananamba sa pagbigkas nito, pagsasagawa ng kadalisayan para rito, paghahamon nito, paghihimala, at iba pa rito.