عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «قال الله عز وجل : كلُّ عَمَل ابن آدَم له إلا الصيام، فإنه لي وأنا أجْزِي به، والصيام جُنَّة، فإذا كان يوم صوم أحدِكُم فلا يَرْفُثْ ولا يَصْخَبْ فإن سَابَّهُ أحَدٌ أو قَاتَلَهُ فليَقل: إنِّي صائم، والذي نفس محمد بيده لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِم أطيب عند الله من رِيحِ المِسْكِ، للصائم فرحتان يَفْرَحُهُمَا: إذا أفطر فَرِح بفطره، وإذا لَقِي ربَّه فَرِح بِصَوْمه». وهذا لفظ رواية البخاري.
وفي رواية له: «يَتْرُك طَعَامه، وشَرَابه، وشَهوته من أجلي، الصيام لي وأنا أَجْزِي به، والحسنة بعشر أمثالها». وفي رواية لمسلم: «كلُّ عَمَل ابن آدم يُضَاعَف، الحَسَنة بِعَشر أمْثَالها إلى سَبْعِمِئَة ضِعْف، قال الله تعالى: إلا الصَّوم فإنه لي وأنا أجْزِي به؛ يَدَع شَهَوته وطَعَامه من أجلي، للصائم فرحتان: فَرْحَة عند فِطْره، وفَرْحَة عند لقِاء ربِّه، ولَخُلُوف فيه أطْيَب عند الله من رِيحِ المِسْكِ».
[صحيح] - [الرواية الأولى: متفق عليها.
الرواية الثانية: رواها البخاري.
الرواية الثالثة: رواها مسلم]
المزيــد ...
Ayon kay Abe Hurayrah-malugod si allah sa kanya,Nagsabi siya: Sinabi ng Sugo ni Allah-pagpalain siya ni Allah at pangalagaan; (Nagsabi si Allah-Kamahal-mahalan siya at kapita-pitagan) ang lahat ng gawain ng anak ni Adam ay sa kanya,Maliban sa pag aayuno,sapagkat ito ay sa Akin, At Ako ang magbibigay ng gantimpala dito,ang pag aayuno ay Panangga,kapag sa araw na nag aayuno ang isa sa inyo,huwag magsalita ng masasama,at huwag makipagtalo,at kapag nangutya ang isa sa inyo o nakipag-away, Magsabi siya na:Ako ay Nag- aayuno:Sumpa man sa nagbigay ng buhay kay Muhammad: Ang hindi magandang hininga ng nag aayuno ay mas mabango para kay Allah,kaysa amoy ng pabango,Sa nag aayuno ay may dalawang kaligayahan na nakakapag-paligaya sa kanila,kapag naghaponan siya,naliligayahan siya sa paghahapunan niya,at kapag nakatagpo niya ang Panginoon niya,naliligayahan siya sa pag-aayuno niya,)).At ang pananalita na ito,ay salasay ni Imam Al-Bukharie.At sa salaysay mula sa kanya:((Iniiwan niya ang pagkain nito at inumin nito at pag-aasawa nito para sa akin,Ang Pag-aayuno ay sa akin at ako ang magbibigay ng gantimpala dito,at ang isang kabutihan ay katumbas ng sampu na katulad nito))At sa salaysay ni Imam Muslim:(Ang lahat ng mga gawain ng anak ni Adam ay pinaparami,At ang isang kabutihan ay katumbas ng sampung katulad nito,hanggang sa pitong-daang pagpaparami,Nagsabi ang Allah-Pagkataas-taas Niya:(Maliban sa Pag-aayuno,Sapagkat ito ay sa akin, at Ako ang magbibigay ng gantimpala dito,iniiwan niya ang pag-aasawa nito at pagkain nito para sa Akin.Sa nag-aayuno ay may dalawang kaligayahan:Kaligayahan sa paghahapunan niya(AlFitr),at kaligayahan sa pagtagpo niya sa Panginoon niya.At ang hindi magandang hininga ng nag aayuno ay mas-mabango para kay Allah kaysa amoy ng pabango.
[Tumpak] - [Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy - Napagkaisahan ang katumpakan]
Ipinapaalam ng Propeta-pagpalain siya ni Allah at pangalagaan-sa Hadithul Qudsie na ito:Na ang lahat ng mga mabubuting gawain-mula sa mga pananalita at mga gawa,nakikita o panloob,may koneksiyon man sa karapatan ni Allah o mga karapatan ng mga lingkod Niya-ay pinaparami ito hanggang sa pitong-daang dami.at ito ay kabilang sa napakalaki na pagpahiwatig sa lawak ng kainaman ni Allah,at kabutihan Niya sa lingkod Niya na Mananampalataya,Sapagkat ginawa nito ang mabibigat na kasalanan nila at sa paglabag nila, na ang isa, ay katumbas ng isa lamang,at ang Kapatawaran ni Allah-Pagkataas-taas Niya-ay nagingibabaw doon,at hindi kasali sa Hadith na ito ang gantimpala sa Pag-aayuno,Sapagkat ang Nag-aayuno ay ginagantimpalaan ito ng walang katapusan,ibig sabihin ay pinaparami ito sa napakaraming pagpaparami,Sapagkat ang Pag-aayuno ay nasasakop nito ang iba`t-ibang uri ng Pagtitiis na tatlo,Dito ay:Pagtitiis sa Pananampalataya kay Allah,at Pagtitiis sa(hindi paggawa ng)kasalanan kay Allah, at Pagtitiis sa mga bagay na itinakda ni Allah,Ang Pagtitiis sa pananampalataya kay Allah,:Sapagkat ang tao ay dinadala ang sarili nito sa pag-aayuno kahit na may kasamang pagkamunghi paminsan-minsan,kinamumunghian niya ito dahil sa paghihirap niya rito,hindi dahil si Allah ay ipinataw ito,dahil kung kinamumunghian ng tao ang pag-aayuno dahil si Allah ay ipinataw ito,mapapawalang bisa ang kanyang mga gawain,ngunit siya ay namumunghi dito dahil sa paghihirap niya,ngunit ganoon pa man,dinadala parin ito ng sarili niya,Tinitiis niya ang pagkain at pag-inom at pag-aasawa,bilang paghahangad sa kaluguran ni Allah-Kamahal-mahalan siya at kapita-pitagan-At dahil dito,sinabi ni Allah-Pagkataas-taas niya sa Hadithul Qudsie:"Iniiwan niya ang pagkain nito at pag-inom nito at pagtatalik nito,para sa akin." At ang pangalawang uri mula sa mga Uri ng Pagtitiis:Ang Pagtitiis sa(hindi paggawa ng) kasalanan kay Allah:At ito ay madalas na nangyayari sa Nag-aayuno,Sapagkat siya ay nagtitiis sa sarili nito sa (hindi paggawa ng) kasalanan kay Allah-Kamahal-mahalan siya at kapita-pitagan,kaya`t iniiwasan nito, ang mga walang katuturan at masasamang salita at ang pagsisinungaling at ang iba pa roon mula sa mga ipinagbabawal ni Allah.Ang Pangatlo:Ang Pagtitis sa mga itinakda ni Allah,Sapagkat ang Tao ay dumarating sa kanya ito, sa mga araw ng pag-aayuno,at lalong-lalo na sa mga araw ng tag-init at mahaba tulad ng katamaran at pagka-mainipin at pagka-uhaw na nakakasakit at nagpaparusa sa kanya,ngunit siya ay nagtitiis,dahil sa paghahangad sa kaluguran ni Allah-Pagkataas-taas Niya.At nang masakop ang tatlong uri ng pagtitiis,nagkaroon siya ng gantimpala nito na walang katapusan,Nagsabi si Allah-Pagkataas-taas Niya;(( Sila lamang na Nagtitiis ang tatanggap nang ganap ng kanilang gantimpala na walang hangganan)) At pinapatunayan ng Hadith na ang Pag-aayuno sa kabuuan ay ang pag-iwan ng alipin sa dalawang-bagay: Ang mga pagkain na panlabas,tulad ng pagkain at pag-inom, At pag-aasawa at mga kasama nito.At ang mga Salungat na mga gawain,tulad ng masasamang pananalita at pakikipagtalo at pagsisinungaling at ang lahat ng mga kasalanan,at ang pag-aaway at ang pagtatalo na pinagsisimulan ng samaan ng loob,kayat siya ay nagsabi na:"Huwag magsalita ng masasama" na ibig sabihin ay,hindi magsasalita ng mga hindi maganda."At huwag makipagtalo" sa mga salita na pagsisimulan ng fitnah at pag-aaway.Sinuman ang tumupad sa dalawang bagay:Pag-iwan sa mga pagkain,at pag-iwan sa mga ipinagbabawal,magiging ganap sa kanya ang gantimpala ng mga nag-aayuno,at sinuman ang hindi gumawa nito,ay mababawasan ang gantimpala ng pag-aayuno nito,ayon sa dami nitong nasasalungat.Pagkatapos ay ipinahiwatig sa nag-aayuno,na sa sitwasyon na:kapag inaway ito o nangutya sa kanya ang isang tao,magsabi ito sa kanya, sa dila niya na:Ako ay nag-aayuno.,ibig sabihin ay: hindi niya ibabalik sa kanya ang pang-aabuso nito,Datapuwat sasabihin niya na siya ay nag-aayuno,sasabihin niya ito upang hindi siya magmalaki sa kanya,-(ang nang-aabuso sa kanya-)para niyang sinasabi na" Hindi ibig sabihin na hindi ko kayang sabayan ang mga sinasabi mo,ngunit ako ay nag-aayuno,iginagalang ko ang pag-aayuno ko at inaalagaan ko ang pagiging-ganap nito,at ipinag-utos ito ni Allah at nang Sugo niya,At sinabi nito na:"Ang pag-aayuno ay panangga" ibig sabihin ay proteksiyon,sa kinatatakotan nito ng alipin dahil sa mga kasalanan niya sa mundo,at darating sa kanila ito sa kabutihan,at proteksiyon sa kaparusahan.Sa nag-aayuno ay may dalawang kaligayahan: kaligayahan sa paghahapunan(iftar)at kaligayahan sa pagtagpo niya sa panginoon niya.Ang dalawang gantimpala na ito ay:Madalian at Hinaharap.Ang Madalian,Ang tumitingin,kapag naghapunan ang nag-aayuno,nasisiyahan siya sa biyaya ni Allah sa kanya dahi sa pagganap niya ng pag-aayuno,at nasisiyahan siya sa pagkamit ng pagnanais niya na ipinagbawal sa kanya sa ka-umagahan.At ang Hinaharap:ay kasiyahan sa pagtagpo sa Panginoon nito sa mga kaluguran nito at mga biyaya nito,at ang kasiyahan sa Madalian ay halimbawa ito ng kasiyahan sa Hinaharap,at tunay na si Allah ay iisahin niya ang dalawang ito para sa Nag-aayuno,Pagkatapos ay sumumpa siya;-Pagpalain siya ni Allah at pangalagaan-sa panginoon niya-na ang sarili nito ay sa kamay Niya-na ang hindi magandang hininga sa bunganga ng nag-aayuno ay mas mabango para kay Allah kaysa amoy ng pabango" At sa salaysay ni Imam Muslim:"Mas mabango para kay Allah sa Araw ng Pagkabuhay",Kayat gagantimpalaan siya -Napaka-maluwalhati Niya-at pagkataas-taas Niya,sa Araw ng Pagkabuhay ng pagpabango sa hininga nitong kinamumunghian sa mundo hanggang sa ito ay maging kasing bango ng amoy ng pabango.