عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«قَالَ اللَّهُ: كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ، إِلَّا الصِّيَامَ، فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ، وَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلاَ يَرْفُثْ وَلاَ يَصْخَبْ، فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ، فَلْيَقُلْ إِنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ المِسْكِ، لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ، وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1904]
المزيــد ...
អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះرضي الله عنه បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ រាល់ទង្វើរបស់កូនចៅអាហ្ទាំ គឺសម្រាប់រូបគេ លើកលែងតែការបួសប៉ុណ្ណោះ វាគឺសម្រាប់យើង ហើយយើងជាអ្នកតបស្នងវា(ដោយផ្ទាល់)។ ការបួសគឺជារនាំង។ ប្រសិនបើថ្ងៃណាមួយដែលនរណាម្នាក់នៃពួកអ្នកបួស ចូរគេកុំប្រព្រឹត្តទង្វើអសីលធម៌ កុំឡូឡា។ ហើយប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់ជេរប្រមាថគេ ឬបង្កជម្លោះជាមួយគេ ចូរឲ្យគេពោលថា៖ ពិតណាស់ ខ្ញុំគឺជាអ្នកបួស។ សូមស្បថនឹងអ្នកដែលជីវិតរបស់មូហាំម៉ាត់ស្ថិតក្នុងកណ្តាប់ដៃទ្រង់! ក្លិនមាត់របស់អ្នកបួសនៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ គឺក្រអូបជាងក្លិនទឹកអប់ទៅទៀត។ សម្រាប់អ្នកបួសនឹងទទួលបានភាពរីករាយពីរដង គឺគេរីករាយនៅពេលស្រាយបួស និងនៅពេលជួបម្ចាស់របស់គេ គេរីករាយចំពោះការបួសរបស់ខ្លួន”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 1904]
ណាពី ﷺ លោកបានប្រាប់ថា ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលក្នុងហាទីសគុទស៊ីយ៍មួយថា៖
រាល់ទង្វើទាំងអស់របស់កូនចៅអាហ្ទាំ(មនុស្សលោក)នឹងត្រូវបានគេបង្កើនផលបុណ្យទ្វេមួយជាដប់ រហូតដល់ប្រាំពីររយ លើកលែងតែការបួសប៉ុណ្ណោះដែលវាគឺសម្រាប់យើង ព្រោះវាគ្មានភាពរីយ៉ាក(ចង់ឲ្យគេឃើញ)នោះឡើយ។ ហើយយើងនឹងផ្តល់ផលបុណ្យដល់វាដោយផ្ទាល់ ព្រោះមានតែយើងប៉ុណ្ណោះដែលដឹងពីទំហំនៃផលបុណ្យរបស់វា និងការកើនឡើងទ្វេដងនៃផលបុណ្យរបស់វា។
បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ការបួសគឺជារនាំង” ជាខែល ជារបាំងដែលការពារពីភ្លើងនរក ព្រោះវាទប់ស្កាត់ពីចំណង់តណ្ហា និងការធ្លាក់ទៅក្នុងអំពើបាប ខណៈដែលឋាននរកត្រូវបានព័ទ្ធជុំវិញដោយចំណង់តណ្ហា។
“ប្រសិនបើថ្ងៃណាមួយដែលនរណាម្នាក់នៃពួកអ្នកបួស ចូរគេកុំប្រព្រឹត្តទង្វើអសីលធម៌” តាមរយៈការរួមដំណេក និងទង្វើទាំងឡាយដែលទាក់ទងនឹងវា ឬក៏និយាយស្តីអសីលធម៌ជាទូទៅ។
“កុំឡូឡា”ដោយការឈ្លោះប្រកែក និងស្រែកឡូឡា។
“ហើយប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់ជេរប្រមាថគេ ឬបង្កជម្លោះជាមួយគេ”ក្នុងខែរ៉ម៉ាហ្ទន ចូរឲ្យគេពោលថា៖ “ខ្ញុំកំពុងបួស” សង្ឃឹមថាបុគ្គលនោះនឹងឈប់។ ប្រសិនបើជននោះនៅតែចង់បង្កជម្លោះ គេអាចការពារខ្លួនដោយប្រើមធ្យោបាយនាដែលអាចបង្កផលប៉ះពាល់តិចបំផុត។
បន្ទាប់មក ណាពី ﷺ លោកបានស្បថនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលជីវិតរបស់លោកស្ថិតក្នុងកណ្តាប់ដៃទ្រង់ថា ការប្រែប្រួលក្លិនមាត់របស់អ្នកបួសដែលបណ្តាលមកពីការបួសតមអាហារនោះ នៅថ្ងៃបរលោក គឺមានក្លិនក្រអូបជាងក្លិនទឹកអប់ទៅទៀតនៅចំពោះមុខអល់ឡោះជាម្ចាស់ ហើយក៏ទទួលបានផលបុណ្យច្រើនជាងការប្រើទឹកអប់ដែលគេលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើប្រាស់វានៅថ្ងៃជុមអាត់ និងកន្លែងជួបជុំហ្ស៊ីកៀរផ្សេងៗទៅទៀត។
សម្រាប់អ្នកបួសនឹងទទួលបានភាពរីករាយពីរដង៖ នៅពេលស្រាយបួស គឺគេរីករាយនឹងការស្រាយបួសរបស់ខ្លួនដែលបានបញ្ចប់ការឃ្លានអាហារនិងស្រេកទឹកដោយត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យស្រាយបួស និងរីករាយនឹងការបំពេញនូវការបួស និងបានបញ្ចប់នូវការគោរពសក្ការៈរបស់ខ្លួន ទទួលបានការសម្រាលពីម្ចាស់របស់ខ្លួន និងទទួលបានកម្លាំងដើម្បីបួសតមនៅក្នុងពេលខាងមុខ។
“និងនៅពេលជួបម្ចាស់របស់គេ គេរីករាយចំពោះការបួសរបស់ខ្លួន” ដោយទទួលបានការតបស្នងនិងផលបុណ្យចំពោះការបួសនោះ។