عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«قَالَ اللَّهُ: كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ، إِلَّا الصِّيَامَ، فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ، وَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلاَ يَرْفُثْ وَلاَ يَصْخَبْ، فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ، فَلْيَقُلْ إِنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ المِسْكِ، لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ، وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1904]
المزيــد ...
"ਅਬੂ ਹੁਰੈਰਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਰਿਵਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ: ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:"
ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
"ਆਦਮ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਹਰ ਅਮਲ ਉਸੇ ਲਈ ਹੈ, ਸਿਵਾਏ ਰੋਜ਼ੇ ਦੇ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਇਨਾਮ ਦੇਵਾਂਗਾ।ਰੋਜ਼ਾ ਇੱਕ ਢਾਲ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਰੋਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਨਾ ਬੇਹੁਦਗੀ ਕਰੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਝਗੜੇ।ਜੇ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਬਕੇ ਜਾਂ ਝਗੜੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਹੇ: ਮੈਂ ਰੋਜ਼ੇਦਾਰ ਹਾਂ।ਉਹ ਮੂੰਹ ਦੀ ਬੂ ਜੋ ਰੋਜ਼ੇਦਾਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਅੱਲਾਹ ਨਜ਼ਦੀਕ ਮਿਸਕ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰੀ ਹੈ।ਰੋਜ਼ੇਦਾਰ ਲਈ ਦੋ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਹਨ:ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਫ਼ਤਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹੈ,ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਮਿਲੇਗਾ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ੇ 'ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਕਰੇਗਾ।"
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 1904]
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਬਤਾਇਆ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਹਦੀਸ-ਏ-ਕੁਦਸੀ ਵਿੱਚ ਫਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ:
ਆਦਮ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਹਰ ਨੇਕ ਅਮਲ ਦਸ ਗੁਣਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸੱਤ ਸੌ ਗੁਣਾ ਤੱਕ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਰੋਜ਼ਾ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੈ — ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰਿਆਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ — ਅਤੇ ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਹੀ ਇਸ ਦਾ ਇਨਾਮ ਦੇਵਾਂਗਾ।ਇਸ ਦਾ ਅਸਲ ਸਵਾਬ ਅਤੇ ਨੇਕੀਆਂ ਦੇ ਵਧਾਏ ਹੋਏ ਦਰਜੇ ਸਿਰਫ਼ ਮੈਂ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ।
ਫਿਰ ਫਰਮਾਇਆ: **"ਰੋਜ਼ਾ ਇੱਕ ਢਾਲ ਹੈ"** — ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਚਾਅ, ਹਿਫ਼ਾਜ਼ਤ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਿਲਾ ਹੈ,ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸ਼ਹਵਾਤਾਂ ਅਤੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਤੋਂ ਰੋਕ ਹੈ,
ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੋਜ਼ਖ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਸ਼ਹਵਾਤਾਂ ਨਾਲ ਘੇਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
"ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦਾ ਰੋਜ਼ੇ ਦਾ ਦਿਨ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਨਾਂ ਤੌਂਕ ਕਰੇ" —
ਨਾਂ ਜਿਨਸੀ ਤੌਰ 'ਤੇ (ਜਿਵੇਂ ਹਮਬਿਸਤਰੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਗੱਲਾਂ),
ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਬੇਹਾਇਆ ਜਾਂ ਗੰਦਲਾ ਬੋਲ ਕਹੇ।
"ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਝਗੜੇ ਅਤੇ ਚੀਕਾਂ ਚਿਲ੍ਹਾਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਵੇ।"
ਜੇ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਰਮਜ਼ਾਨ ਵਿੱਚ ਗਾਲ਼ੀ ਦੇਵੇ ਜਾਂ ਲੜਾਈ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਹੇ: "ਮੈਂ ਰੋਜ਼ੇਦਾਰ ਹਾਂ," ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਰੁਕੇ।ਜੇ ਉਹ ਫਿਰ ਵੀ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇ, ਜਿਵੇਂ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ।
ਫਿਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਦੀ ਕਸਮ ਖਾਈ ਜੋ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਿ ਰੋਜ਼ੇਦਾਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦੀ ਬੂ, ਜੋ ਰੋਜ਼ੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਆਮਤ ਦੇ ਦਿਨ ਅੱਲਾਹ ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਮੌਜੂਦ ਮਿਸਕ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਮਿਸਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਵਾਬ ਵਾਲੀ ਹੈ ਜੋ ਜੁਮ੍ਹਾ ਅਤੇ ਜ਼ਿਕਰ ਦੀ ਮਜਲਿਸਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਤੇਮਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਰੋਜ਼ੇਦਾਰ ਨੂੰ ਦੋ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ:
ਪਹਿਲੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਫ਼ਤਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਅਤੇ ਪਿਆਸ ਮਿਟ ਜਾਣ ‘ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇਫ਼ਤਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਮਿਲੀ ਹੈ।
ਦੂਜੀ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ੇ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਬਲੀਗ ਅਤੇ ਇਬਾਦਤ ਦੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੱਬ ਦੀ ਰਹਿਮਤ, ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਅਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਰੋਜ਼ਿਆਂ ਲਈ ਤਾਕਤ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।
ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਮਿਲੇਗਾ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ੇ ਦੇ ਸਵਾਬ ਅਤੇ ਇਨਾਮ ‘ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਏਗਾ।