عَن عَبْدِ اللَّهِ بنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ:
«مَنِ اسْتَطَاعَ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ، وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1905]
المزيــد ...
ਅਬਦੁੱਲਾ ਬਨ ਮਸਊਦ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ, ਉਹ ਫਰੰਦੇ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਅਸੀਂ ਨਬੀ ﷺ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
«ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਬੰਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਤੇ ਸ਼ਰਮਗਾਹ ਦੀ ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀਂ, ਉਸ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾ ਰੱਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਰੋਜ਼ਾ ਉਸ ਲਈ ਇੱਕ ਤਨਜ਼ੀਹ (ਸਹਾਰਾ) ਹੈ।»
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 1905]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਉਸ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਜੋ ਜਿਮਾਂ (ਜੋੜੇਦਾਰੀ) ਕਰਨ ਅਤੇ ਨਿਕਾਹ ਦੀ ਮਸਰੂਫ਼ੀ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ, ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਹਰਾਮ ਤੋਂ ਬਚਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਰਮਗਾਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਬਦਕਿਰਦਗੀ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਨਿਕਾਹ ਦੀ ਮਸਰੂਫ਼ੀ ਸਹਿਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਜਿਮਾਂ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਵਿਆਹ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾ ਰੱਖਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸ਼ਰਮਗਾਹ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਤੇ ਨਰਮਈ ਵਾਲੀ ਖ਼ਾਹਿਸ਼ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਕਾਰੀ (ਬੁਰੇ) ਮਨੀ ਦੇ ਬੁਰੇ ਅਸਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ।