عَن عَبْدِ اللَّهِ بنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ:
«مَنِ اسْتَطَاعَ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ، وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1905]
المزيــد ...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که فرمود: ما با پیامبر صلی الله علیه وسلم بودیم و فرمودند:
«ای گروه جوانان كسی كه توانايی ازدواج كردن دارد، ازدواج كند، زيرا باعث حفاظت چشم و شرمگاه می شود، و كسی كه توانايی ازدواج را ندارد، روزه بگيرد، چون گرفتن روزه، شهوت را ضعيف و كنترول می كند».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 1905]
پیامبر صلی الله علیه وسلم کسانی را که قادر به آمیزش (جماع) و مخارج ازدواج هستند به ازدواج تشویق می کند؛ زیرا چشم آنان را از حرام حفظ می کند، و شدیدا باعث مصئون بودن شرمگاهش شده، و از وقوع در فحشا باز می دارد. اگر کسى نتواند مخارج ازدواج را تامین کند و در عین حال توان همبستری را داشته باشد، این شخص باید روزه بگیرد، چون گرفتن روزه شهوت شرمگاه و شر منی را قطع می کند.