නබි වදන: “අහෝ ආදම්ගේ දරුව! සැබැවින්ම නුඹ මා ඇරයුම් කර මා කෙරෙහි අපේක්ෂා තබන්නෙහි නම් නුඹ තුළ සිදුවූ දෑ සඳහා මම නුඹට සමාව දෙමි. එය මා නොසළකා හරිමි

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه قَالَ:

سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَا دَعَوْتَنِي وَرَجَوْتَنِي غَفَرْتُ لَكَ عَلَى مَا كَانَ فِيكَ وَلاَ أُبَالِي، يَا ابْنَ آدَمَ لَوْ بَلَغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السَّمَاءِ ثُمَّ اسْتَغْفَرْتَنِي غَفَرْتُ لَكَ، وَلاَ أُبَالِي، يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ لَوْ أَتَيْتَنِي بِقُرَابِ الأَرْضِ خَطَايَا ثُمَّ لَقِيتَنِي لاَ تُشْرِكُ بِي شَيْئًا لأَتَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً».
[حسن] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي: 3540]

අනස් ඉබ්නු මාලික් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී:
අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් කරමින් සිටි ප්‍රකාශයකට මම සවන් දුනිමි. “අහෝ ආදම්ගේ දරුව! සැබැවින්ම නුඹ මා ඇරයුම් කර මා කෙරෙහි අපේක්ෂා තබන්නෙහි නම් නුඹ තුළ සිදුවූ දෑ සඳහා මම නුඹට සමාව දෙමි. එය මා නොසළකා හරිමි. ආදම්ගේ දරුව! නුඹේ පාපකම් අහසේ වළාකුළු උසට ළඟා වුව ද පසුව නුඹ මගෙන් සමාව අයැද සිටින්නේ නම් මම නුඹට සමාව දෙමි. එය මා නොසළකා හරිමි. අහෝ ආදම්ගේ දරුව! මහපොළොව තරම් වැරදි සමග නුඹ මා වෙත පැමිණිය ද නුඹ මට කිසිවක් ආදේශ නොකරන තත්ත්වයේ මා මුණ ගැසුණේ නම් එය පිරෙන තරම් සමාව මම නුඹට පිරිනමමි යැයි උත්තරීතර අල්ලාහ් පවසා ඇත."
[හසන් ගණයට අයත් හදීසයකි] - [ඉමාම් තිර්මිදි එය වාර්තා කර ඇත] - [سنن الترمذي - 3540]

විවරණය

නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ 'හදීසුල් කුද්සි' හෙවත් දිව්‍ය වාක්‍යය සහිත හදීසයක උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ සඳහන් කළ බව දන්වා සිටියහ. "අහෝ ආදම්ගේ පුතණුවනි! ඔබ මගෙන් ප්‍රාර්ථනා කර, කිසිදු අවිශ්වාසයකින් තොරව මාගේ ආශිර්වාදය ඔබ බලාපොරොත් වන්නේ නම්, ඔබේ පාපකම් හා වැරදි මහා පාපකම් අතරින් වුව ද මම ඒවා වසන් කරමි. ඒවා ගණන් නොගෙන මකා දමමි. අහෝ ආදම්ගේ දරුව! අහස් හා මහපොළොව අතර ඇති දෑ පිරෙන තරමට ඒවායෙහි පැතිකඩවල විසිරී එම ප්‍රදේශ ආවරණය වන තරමට ඔබ පාපකම් අධික ව සිදු කර පසුව ඔබ මගෙන් ඒ වෙනුවෙන් පාපක්ෂමාව ඇයැද සිටියේ නම් මම ඒවා මකා දමමි. එහි අධිකත්වය කොපමණ තිබුණත් ඒ ගැන නොතකා ඒ සියල්ල සඳහා මම ඔබට සමාව දෙමි.
ආහෝ ආදම්ගේ පුතණුවනි! ඔබ මහපොළොව පිරෙන තරමට පාපකම් හා වැරදි කර, මට කිසිවක් ආදේශ නොකර මා පමණක් විශ්වාස කළ තත්ත්වයේ ඔබ මරණින් පසු ඔබ මා වෙත පැමිණියේ නම්, එම පාපකම් හා වැරදි සඳහා මහපොළොව පිරෙන්නට සමාව දානය කරමි. සැබැවින්ම මම සමාව දානය කිරීමෙහි අති මහත්ය. ෂිර්ක් හෙවත් මට ආදේශ තැබීමේ වරදට හැර සෙසු සියලු පාපකම්වලට මම සමාව දෙමි.

හදීසයේ හරය

1. උත්තරීතර අල්ලාහ්ගේ කරුණාව, සමාව හා භාග්‍යයේ විශාලත්වය.
2. ඒක දේව වාදයේ මහිමය. අල්ලාහ්ව ඒකීයත්වයට පත් කරන්නන් හට ඔවුන්ගේ පාපකම් හා වැරදි වලට ඔහු සමාව දෙන්නේය.
3. ෂිර්ක් හෙවත් දෙවියන්ට ආදේශ තැබීමේ බරපතලකම. සැබැවින්ම අල්ලාහ් තමන්ට යමක් ආදේශ කරන්නන් හට සමාව දෙන්නේ නැත.
4. ඉබ්නු රජබ් තුමා මෙසේ පවසයි: "පාපකම් සඳහා සමාව ලබන්නට හේතු සාධක තුනක් මෙම හදීසයේ ඇතුළත්ව ඇත. පළමුවැන්න: යහපත් බලාපොරොත්තුවෙන් යුතුව ප්‍රාර්ථනා කිරීම, දෙවැන්න: පාපක්ෂමවා අයැදීම හා පසුතැවිලි වීම. තුන්වැන්න: අල්ලාහ්ගේ ඒකීයභාවය විශ්වාස කළ තත්ත්වයේ මරණයට පත්වීම.
5. මෙම හදීසය නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් තම පරමාධිපති ගෙන් දන්වා සිටි හදීසයකි. මෙයට "අල් හදීසුල් කුද්සී" හෝ "..ඉලාහී" (දිව්‍ය ප්‍රකාශය) යනුවෙන් හඳුන්වනු ලැබේ. මෙම වචන හා අදහස් අල්ලාහ්ගෙන් වන නමුත්, එය කියවීම නැමදුමක් බවට පත් කර ගැනීම, එය පිවිතුරු කිරීම, අභියෝගයක් ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම, ප්‍රාතිහාර්යක් ලෙස ගෙනහැර පෑම හා වැනි සෙසු දැයින් වෙන්කර දක්වන අල් කුර්ආනයේ ලක්ෂණ එහි නැත.
6. පාපකම් වර්ග තුනකි. පළමුවැන්න: අල්ලාහ්ට ආදේශ තැබීමය. අල්ලාහ් මෙයට සමාව දෙන්නේ නැත. උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි: "සැබැවින්ම කවරෙකු අල්ලාහ්ට ආදේශ තබන්නේ ද අල්ලාහ් ඔහුට ස්වර්ගය තහනම් කළේය" දෙවැන්න: තමන් හා තම පරාමාධිපති අතර පවතින පාපකම් හා වැරදි සිදු කිරීම තුළින් ගැත්තා තමන්ටම අපරාධ කර ගැනීම. අල්ලාහ් ඒ සඳහා ඔහුට සමාව දෙනු ඇත. ඔහු අභිමත කළේ නම් එය ඉවත් කරනු ඇත. තුන්වැන්න: ඔහුගේ ගැත්තන් ඇතැමෙකු විසින් ඇතුමෙකුට හිංසා, අපරාධ කිරීම. එවිට කිසාස් හෙවත් සමප්‍රතිචාර දැක්විය යුතුය.

الملاحظة

الذنوب ثلاثة أنواع: الأول: الشرك بالله؛ وهذا لا يغفره الله، قال الله عز وجل: {إنه من يشرك بالله فقد حرم الله عليه الجنة}، الثاني: ظلم العبد نفسه فيما بينه وبين ربه من ذنوب ومعاصي؛ فإن الله عز وجل يغفر ذلك، ويتجاوز إن شاء، الثالث: ذنوب لا يترك الله منها شيئًا؛ وهي ظلم العباد بعضهم بعضًا، فلا بد من القصاص.

لاشيء

النص المقترح لا يوجد...