عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «إنَّ اللهَ قال: مَن عادى لي وليًّا فقد آذنتُه بالحرب، وما تقرَّب إليَّ عبدي بشيء أحب إليَّ مما افترضتُ عليه، وما يزال عبدي يتقرَّب إليَّ بالنوافل حتى أحبَّه، فإذا أحببتُه: كنتُ سمعَه الذي يسمع به، وبصرَه الذي يُبصر به، ويدَه التي يبطش بها، ورجلَه التي يمشي بها، وإن سألني لأعطينَّه، ولئن استعاذني لأُعيذنَّه، وما تردَّدتُ عن شيء أنا فاعلُه تردُّدي عن نفس المؤمن، يكره الموتَ وأنا أكره مساءتَه».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەبی هورەیرەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «خواى گەورە دەفەرموێت: ئەوەى دژایەتی وەلیەکی* من بکات؛ ئەوا من جەنگی لە دژ ڕادەگەیەنم، وبەندەکەم بە هیچ شتێک لە من نزیک نابێتەوە کە خۆشەویست بێـت لە لام هێندەی نزیکبوونەوەى لێم بە ئەنجامدانى فەریزەکان، وبەندەکەم بەردەوام لێم نزیک دەبێتەوە بە ئەنجامدانى کردەوە نافیلەکان** هەتاوەکو خۆشم دەوێت، ئەگەر خۆشم ویست: ئەوا دەبم بە ئەو بیستنەی کە پێی دەبیستێت، وئەو بینینەی کە پێی دەبینێت، وئەو دەستەی کە شتی پێ وەردەگرێت، وئەو پێیەی کە پێی ڕێدەکات، ئەگەر داوام لێبکات ئەوا پێی دەبەخشم، وئەگەر پەنام پێبگرێت ئەوا پەنای دەدەم، لەسەر ئەنجامدانى هیچ کردەوەیەک بە گومان نەبووم وەکو گومانم لە کێشانی ڕۆحی ئیماندار، حەز لە مردن ناکات، ومنیش حەز ناکەم ئازاری بدەم». *(وەلى: واتە مسوڵمانی تەقواداری خواپەرست کە خواى گەورە دەپەرستێـت بە دڵسۆزی وبە گوێرەی سونەت)، **(واتە: ئەو وتە وکردەوانەى کە فەرز نین بەڵام بەندە ئەنجامیان دەدات بۆ بەرزبوونەوەى پلە ونزیکبوونەوەى لە خواى گەورە، پێشی دەووترێت: سونەتەکان، خۆبەخشەکان)
صەحیحە - بوخاری گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

خودا دەفەرموێت: ( ئەوەى دژایەتی وەلیەکی من بکات؛ ئەوا من جەنگی لە دژ ڕادەگەیەنم): واتا ئەوەى دژایەتی وەلیەکی خواى گەورە بکات، کە وەلى خواى گەورە بریتیە لە کەسی ئیمانداری تەقوادار کە شوێنکەوتووی شەریعەتە، هەرکەسێک وەلیەکی خودا بکاتە دوژمنی خۆی، ئەوا خواى گەورە جەنگی دژ ڕادەگەیەنێت، ئەمیش بەهۆی ئەوەى ئەم کەسە جەنگی دژی خودا ڕاگەیاندووە بەهۆی دژایەتی کردنی وەلیەکی خودا. (وبەندەکەم بە هیچ شتێک لە من نزیک نابێتەوە کە خۆشەویست بێـت لە لام هێندەی نزیکبوونەوەى لێم بە ئەنجامدانى فەریزەکان، وبەندەکەم بەردەوام لێم نزیک دەبێتەوە بە ئەنجامدانى کردەوە نافیلەکان هەتاوەکو خۆشم دەوێت): پاش ئەمە خواى گەورە باسی ئەوە دەکات کە دژایەتی کردنی وەلیەکی خودا وەکو ڕاگەیاندنی جەنگە بەرامبەر خودا، پاشان وەسفی وسیفەتەکانى وەلیەکانى خودا باسدەکات کە حەرامە لەسەر هەر کەسێک دژایەتیان بکات، وپێویستە ئیماندار دۆستایەتیان بکات، وخودا باسی ئەو کردەوانە دەکات کە بە هۆیانەوە بەندە لە خودا نزیک دەبێتەوە، وبنچینە لە (ویلایەت یان وەلى) ئاماژە بۆ نزیک بوونەوە دەکات، وبنچینەى دوژمنایەتی دووربوونە، وەلیەکانى خواى گەورە لە خودا نزیک دەبنەوە بەو شتانەى کە لە خودا نزیکیان دەکاتەوە، ودوژمنانی خودا ئەوانەن کە خودا لە خۆی دووریانی خستووەتەوە بەهۆی کردەوە خراپەکانیان، وەلیە نزیکەکانى خواى گەورە دابەش دەبن بەسەر دوو بەشدا: 1/ ئەوانەى لە خودا نزیک دەبنەوە بەهۆی جێبەجێکردنی فەرزەکان، وئەمیش بە جێبەجێکردنی واجبەکان ودووربوون لە حەرامکراوەکانیش دەگرێتەوە، چونکە ئەمانە هەمووی لە فەرزەکانى خواى گەورەن کە فەرزی کردووە لەسەر بەندەکان. 2/ ئەوەى لە خودا نزیک دەبێتەوە بە جێبەجێکردنی نافیلەکان (سونەتەکان)، وئەگەر بەندە بەردەوام بێت لەسەر ئەنجامدانى سونەتەکان ئەوا ئەمە هۆکارە بۆ ئەوەى خودا خۆشی بوێت. (ئەگەر خۆشم ویست: ئەوا دەبم بە ئەو بیستنەی کە پێی دەبیستێت، وئەو بینینەی کە پێی دەبینێت، وئەو دەستەی کە شتی پێ وەردەگرێت، وئەو پێیەی کە پێی ڕێدەکات): مەبەست لەم وتانە ئەوەیە هەرکەسێک کۆشش بکات بۆ نزیکبوونەوە لە خواى گەورە بە ئەنجامدانى فەرزەکان وسونەتەکان، ئەوا خواى گەورە هیدایەت دەدات وسەرکەوتووی دەکات بۆ بەکارهێنانى ئەم چوار ئەندامە بەو شێوەیەی خودا خۆی پێی خۆشە؛ لە بیستندا، هیدایەتی دەدات بۆ بیستنی ئەو شتەی خودا پێی ڕازییە ودوور دەبێت لە بیستنی ئەو شتانەى خودا پێی ڕازی نییە. لە بینیندا، تەنها سەیری ئەو شتانە دەکات کە خودا پێی ڕازیە سەیری بکات ودوور دەبێت لە سەیرکردنی ئەو شتانەى کە خودا پێی ڕازی نییە سەیری بکات وسەیری شتی حەرام ناکات. ولە دەستیدا، تەنها ئەو کارانە دەکات کە حەڵاڵە وخودا پێی ڕازییە. ولە پێیدا، تەنها بۆ ئەو شتانە دەچێت کە خودا پێی ڕازییە، چونکە خودا هیدایەتی داوە بۆیە تەنها هەنگاو دەنێت بەرەو کاری خێر، ئەمیش مەبەستە لەم بەشەی ئەم فەرموودە قودسیە: (ئەوا دەبم بە ئەو بیستنەی کە پێی دەبیستێت، وئەو بینینەی کە پێی دەبینێت، وئەو دەستەی کە شتی پێ وەردەگرێت، وئەو پێیەی کە پێی ڕێدەکات) وئەم فەرموودەیە بەڵگە نییە بۆ ئەوانەى باوەڕیان بە (یەکێتی هەبوون) یان (وحدة الوجود) هەیە کە دەڵێن: خودا تێکەڵ بووە لەگەڵ بەندەکان، خودا مەزنترە لەم وەسفانە، ئەمە کوفرە پەنا بە خودا، وخودا بەریئە لەم جۆرە وەسفانە، وپێغەمبەرەکەیشی بەریئە ودوورە لە باسکردنی ئەم وەسفانە بۆ خواى گەورە. (ئەگەر داوام لێبکات ئەوا پێی دەبەخشم، وئەگەر پەنام پێبگرێت ئەوا پەنای دەدەم): واتا ئەم کەسە خۆشەویستە لای خواى گەورە کە پلەیەکی نزیک وتایبەتی هەیە لە لای خودا، ئەم پلە تایبەتە وا دەخوازێت کە ئەگەر ئەم بەندەیە داواى شتێک بکات خودا پێی دەبەخشێت وئەگەر پەنا بە خودا بگرێت لە شتێک ئەوا خودا پەنای دەدات ودەیپارێزێت، وئەگەر نزا بکات وەڵامی دەدرێتەوە ئەمیش بەهۆی ڕێزداری وپلەی ئەم بەندەیە لە لای خواى گەورە. (لەسەر ئەنجامدانى هیچ کردەوەیەک بە گومان نەبووم وەکو گومانم لە کێشانی ڕۆحی ئیماندار، حەز لە مردن ناکات، ومنیش حەز ناکەم ئازاری بدەم): مەبەست لێرەدا ئەوەیە کە خودا لە قەزا وقەدەردا مردنی نوسیووە بۆ بەندەکانى، هەروەکو دەفەرموێت: {كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِ} واتە: {ھەموو کەسێک تامی مردن دەچێژێت}، مردنیش بریتیە لە جیابوونەوەى ڕۆح لە لاشە، وئەمیش تەنها بە ئازارێکی زۆرەوە ڕوودەدات، وچونکە مردن ناڕەحەتی وئازاری هەیە، وخواى گەورە لەسەر هەموویانی نووسیوە کە دەبێت بمرن وئەمیش جێبەجێ دەبێت، وخواى گەورە پێی خۆش نییە ئازاری ئیماندار بدات، بۆیە ئەمە بە گومان ناوبراوە لە هەقی ئیمانداردا. شێخ عبدالعزیز بن باز -ڕەحمەتی خواى لێبێت- دەڵێت: وگومان وەسفێکە شایستەیە بە خواى گەورە وچۆنیەتی ئەم گومانە کەس نایزانێت جگە لە زاتی مەزنی خودا نەبێت، وەکو گومانى ئێمە نییە، وئەو گومانەى بۆ خودا باسدەکرێت وەکو گومانى بوونەوەرەکان نییە بەڵکو گومانێکە شایستەیە بە مەزنێتی خۆی هەروەکو سیفەتە بەرز وپیرۆزەکانى تری -جل وعلا-.

وه‌رگێڕانی ماناكان: ئینگلیزی فەڕەنسی ئیسپانی تورکی ئۆردی ئەندەنوسی بۆسنی ڕووسی بەنگالی چینی فارسی تاگالۆگ هیندی ڤێتنامی سینهالی ئیگۆری هوسا پورتوگالی مالایالام سه‌واحیلی پەشتۆ ئاسامی سویدی ئەمهەری الهولندية الغوجاراتية
پیشاندانی وەرگێڕانەکان
زیاتر