عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللَّهَ قَالَ: مَنْ عَادَى لِي وَلِيًّا فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالحَرْبِ، وَمَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدِي بِشَيْءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ، وَمَا يَزَالُ عَبْدِي يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّوَافِلِ حَتَّى أُحِبَّهُ، فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ: كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ، وَبَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ، وَيَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا، وَرِجْلَهُ الَّتِي يَمْشِي بِهَا، وَإِنْ سَأَلَنِي لَأُعْطِيَنَّهُ، وَلَئِنِ اسْتَعَاذَنِي لَأُعِيذَنَّهُ، وَمَا تَرَدَّدْتُ عَنْ شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ تَرَدُّدِي عَنْ نَفْسِ المُؤْمِنِ، يَكْرَهُ المَوْتَ وَأَنَا أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 6502]
المزيــد ...
अबू हुरैराच्या अधिकारावर, अल्लाह त्याच्यावर खूष होईल, असे ते म्हणाले:
अल्लाहचा मेसेंजर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, म्हणाले: “अल्लाह सर्वशक्तिमान म्हणतो: जो कोणी माझ्या संतांशी वैर करतो, मी त्याच्याशी युद्ध घोषित करतो. ज्या गोष्टींद्वारे माझा सेवक माझ्या जवळ येतो, त्यापैकी सर्वात प्रिय त्या गोष्टी आहेत ज्यांचा मी त्याला आदेश दिला आहे , माझा सेवक नवाफिलद्वारे माझ्याशी जवळीक साधत आहे, जोपर्यंत मी त्याच्यावर प्रेम करू लागलो नाही. जेव्हा मी त्याच्यावर प्रेम करू लागतो, तेव्हा (परिणामी) मी त्याचा कान बनतो ज्याद्वारे तो ऐकतो, मी त्याचा डोळा झालो ज्याने तो पाहतो, मी त्याचा हात झालो ज्याने तो पकडतो आणि मी त्याचा पाय झालो ज्याने तो चालतो. त्याने मला काही विचारले तर मी त्याला देतो, जर तो एखाद्या गोष्टीपासून माझा आश्रय घेत असेल तर मी त्याला नक्कीच आश्रय देतो, आणि मृत्यूचा तिरस्कार करणाऱ्या व्यक्तीचा आत्मा जप्त करण्यास जितका संकोच वाटतो तितका मी काहीही करण्यास मागेपुढे पाहत नाही आणि मला तो कोणत्याही वाईट हेतूने नको आहे. "गोष्टी टाकणे आवडत नाही."
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري - 6502]
पैगंबर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, पवित्र हदीसमध्ये असे म्हटले आहे की अल्लाह सर्वशक्तिमान म्हणाला: माझ्या संतांपैकी जो कोणी छळ करतो, रागावतो आणि द्वेष ठेवतो, मी त्याच्याशी वैर घोषित करतो.
पालक असा आहे: विश्वास ठेवणारा धार्मिक आहे, आणि विश्वास आणि धार्मिकतेच्या सेवकाच्या व्याप्तीनुसार, त्याचा वाटा अल्लाहच्या आदेशाचा आहे. आणि मुसलमानाने आपल्या परमेश्वराकडे जे काही केले त्या गोष्टीने त्याने जे काही स्वीकारले आणि त्याला आज्ञाधारकपणाच्या कृतीतून आणि निषिद्ध गोष्टी सोडल्या आणि त्याचे श्रेय दिले आणि मुस्लिम अजूनही आपल्या प्रभूला अनिवार्य प्रार्थनेने नफिलला आणतो; जोपर्यंत त्याला अल्लाहचे प्रेम मिळत नाही. जर अल्लाहने त्याच्यावर प्रेम केले तर या चार सदस्यांमध्ये अल्लाह त्याच्याकडे वाढविला जाईल:
त्याच्या सुनावणीत तो त्याचे समर्थन करतो, म्हणून अल्लाह जे काही करतो तेच तो ऐकतो.
तो त्याच्या दृष्टीक्षेपात त्याला पैसे देतो, म्हणून तो फक्त अल्लाहला काय पाहतो आणि आवडतो त्याकडे पाहतो.
तो त्याच्या हातात पैसे देतो, म्हणून अल्लाह जे काही करतो त्याशिवाय तो हाताने काम करत नाही.
तो त्याला त्याच्या पायात पैसे देतो, म्हणून तो फक्त अल्लाहच्या इच्छेकडेच चालतो, आणि जे चांगले आहे तेच तो शोधतो.
तथापि, जर अल्लाहने काही विचारले तर अल्लाह त्याला जे विचारतो ते देईल, म्हणून त्याचे उत्तर दिले जाईल आणि जेव्हा तो अल्लाहला शोधतो आणि संरक्षणासाठी त्याचा अवलंब करतो, तर अल्लाह सर्वशक्तिमान त्याचे रक्षण करेल आणि त्याला जे घाबरत आहे त्यापासून त्याचे रक्षण करेल.
सरतेशेवटी, अल्लाह सर्वशक्तिमान म्हणाला: दयेमुळे मी आस्तिकाचा जीव घेण्यास जितका संकोच करतो तितका मी काहीही करण्यास संकोच करत नाही, कारण तो मृत्यूच्या दु:खामुळे मृत्यूचा तिरस्कार करतो आणि अल्लाहला अशा गोष्टींचा तिरस्कार आहे ज्यामुळे विश्वास ठेवणाऱ्याला वेदना होतात.