عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللَّهَ قَالَ: مَنْ عَادَى لِي وَلِيًّا فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالحَرْبِ، وَمَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدِي بِشَيْءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ، وَمَا يَزَالُ عَبْدِي يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّوَافِلِ حَتَّى أُحِبَّهُ، فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ: كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ، وَبَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ، وَيَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا، وَرِجْلَهُ الَّتِي يَمْشِي بِهَا، وَإِنْ سَأَلَنِي لَأُعْطِيَنَّهُ، وَلَئِنِ اسْتَعَاذَنِي لَأُعِيذَنَّهُ، وَمَا تَرَدَّدْتُ عَنْ شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ تَرَدُّدِي عَنْ نَفْسِ المُؤْمِنِ، يَكْرَهُ المَوْتَ وَأَنَا أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 6502]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਹਰੈਰਹ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨ੍ਹਾ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਰਸੂਲੁੱਲਾ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: "ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: ਜੇ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਮਿੱਤਰ ਦਾ ਵੈਰੀ ਬਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਜੰਗ ਦਾ ਇਲਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਆ ਕੇ ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਬੰਦਾ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਫਰਜ਼ ਅਮਲਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਨਵਾਫਲ ਅਮਲਾਂ ਨਾਲ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ,، ਉਹ ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰਾ ਹੈ। ਜਦ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਦਾ ਕਾਣ, ਅੱਖ, ਹੱਥ ਅਤੇ ਪੈਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਜੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪਨਾਹ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਦੀ ਪਨਾਹਗਾਹ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਹਿਚਕਿਚਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਮੋਮੀਨ ਤੋਂ ਹਿਚਕਿਚਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੌਤ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੀ ਮਾੜੀ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।"
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري - 6502]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਹਦੀਸ ਕੁਰਸੀਆ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: ਜੋ ਮੇਰੇ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਕਰਾਏ ਜਾਂ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਵਾਏ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਸਮਝ ਕੇ ਉਸ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ।
ਵਲੀ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਮੋਮੀਨ ਅਤੇ ਪਰਹੇਜ਼ਗਾਰ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਬੰਦਾ ਇਮਾਨ ਅਤੇ ਤਕਵਾ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਉਸ ਦੀ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਵਿਲਾਇਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਵੱਲ ਜੋ ਕੁਝ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਸੰਦੀਦਾ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਫਰਜ਼ ਅਮਲਾਂ ਨੂੰ ਨਿਭਾਇਆ ਅਤੇ ਮਨ੍ਹਾਂ ਕੀਤਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਨਵਾਫਲ ਅਮਲਾਂ ਨਾਲ ਫਰਾਈਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਬ ਵੱਲ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਮੋਹੱਬਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕੇ। ਜਦੋਂ ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਉਸਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਾਰ ਅੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ:
ਉਹ ਉਸਦੇ ਕੰਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਕੇਵਲ ਉਹੀ ਸੁਣੇ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰੇ।
ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਦੀ ਅੱਖ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਕੇਵਲ ਉਹੀ ਵੇਖੇ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਦੇਖਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਰਾਜ਼ੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਕੰਮ ਕਰੇ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰੇ।
ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸਿਰਫ ਉੱਥੇ ਹੀ ਚੱਲੇ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰੇ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਉਸੇ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਦੌੜੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭਲਾਈ ਹੋਵੇ।
ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਤੌਂ ਕੁਝ ਮੰਗੇ, ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਉਸਦੀ ਮੰਗ ਪੂਰੀ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੀ ਦੁਆ ਕਬੂਲ ਹੋਏਗੀ। ਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਪਨਾਹ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਸੁੱਭਾਣਹੁ ਵ ਤਆਲਾ ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਬਚਾਏਗਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਹ ਡਰਦਾ ਹੈ।
ਫਿਰ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: ਮੈਂ ਜਿਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹਾਂ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਇਤਨਾ ਨਹੀਂ ਢੀਠਕਿਆ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਮੂਮਿਨ ਦੀ ਰੂਹ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ — ਇਹ ਉਸ 'ਤੇ ਰਹਿਮ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੌਤ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਤਕਲੀਫ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਮੂਮਿਨ ਨੂੰ ਦਰਦ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।