فەرموودە: هەرکەسێک سەردانی نەخۆشێک بکات کە هێشتا کاتی سەرەمەرگی نەهاتبێت، ولە لای نەخۆشەکە بڵێت: ( أسأل الله العظيم، ربَّ العرشِ العظيم، أن يَشفيك )، ئەوا خواى گەورە شیفای دەدات لەو نەخۆشییە

عن عبدالله بن عباس رضي الله عنهما مرفوعاً: «مَن عادَ مَريضا لم يحضُرهُ أجلُه، فقال عنده سَبعَ مراتٍ: أسأل الله العظيم، ربَّ العرشِ العظيم، أن يَشفيك، إلا عافاه الله من ذلك المرض».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە عبداللەی کوڕی عەباسەوە -ڕەزای خوایان لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «هەرکەسێک سەردانی نەخۆشێک بکات کە هێشتا کاتی سەرەمەرگی نەهاتبێت، ولە لای نەخۆشەکە بڵێت: ( أسأل الله العظيم، ربَّ العرشِ العظيم، أن يَشفيك )*، ئەوا خواى گەورە شیفای دەدات لەو نەخۆشییە». *(واتە: داوا لە خودای مەزن دەکەم، پەروەردگاری عەرشی مەزن، شیفات بدات)
صەحیحە - تورموذی گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

ئەم فەرموودەیە مانای ئەوەیە ئەگەر مرۆڤ سەردانی هەرنەخۆشێک بکات، وبە نەخۆشەکە بڵێت: (أسأل الله العظيم، ربَّ العرشِ العظيم، أن يَشفيك)، واتە: (داوا لە خودای مەزن دەکەم، پەروەردگاری عەرشی مەزن، شیفات بدات)، ئەوا خواى گەورە شیفای دەدات لەو نەخۆشییە. ئەمە ئەگەر نەخۆشەکە نەگەیشبێتە ساتی سەرەمەرگ، چونکە ئەگەر ساتی سەرەمەگ هات هیچ دەرمان ونزایەک سوودی بۆی نابێت کە لە مردن بیگێڕێـتەوە، چونکە خواى گەورە دەفەرموێت: {وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٞۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ لَا يَسۡتَأۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ}[الأعراف: 34]، واتە: {وبۆ ھەموو ئوممەتێک (هەموو کەسێک) کاتێکی دیاریکراو ھەیە (بۆ مردنیان یان سزادانیان) ئەمجا کاتێک ساتی (مردنیان یان سزایان) ھات تەنها ساتێک دواناکەون وپێشیش ناکەون}.