Hadith: “គេលើកស្លាប់ប៉ាកកា(មិនយកទោស)ពីមនុស្សបីប្រភេទ៖ អ្នកដែលដេកលក់ រហូតដល់គេភ្ញាក់ឡើង កុមារ រហូតដល់ពេញវ័យ និងមនុស្សវិកលចរិត រហូតដល់គេមានស្មារតីវិញ”។

عن علي رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال:
«رُفِعَ الْقَلَمُ عن ثلاثة: عن النائم حتى يَسْتَيْقِظَ، وعن الصبي حتى يَحْتَلِمَ، وعن المجنون حتى يَعْقِلَ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي في الكبرى وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود: 4403]

អំពី អាលី رضي الله عنه អំពីណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“គេលើកស្លាប់ប៉ាកកា(មិនយកទោស)ពីមនុស្សបីប្រភេទ៖ អ្នកដែលដេកលក់ រហូតដល់គេភ្ញាក់ឡើង កុមារ រហូតដល់ពេញវ័យ និងមនុស្សវិកលចរិត រហូតដល់គេមានស្មារតីវិញ”។
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي في الكبرى وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود - 4403]

Explanation

ណាពី ﷺ បានប្រាប់ថា ការអនុវត្តកាតព្វកិច្ចសាសនា គឺជាកាតព្វកិច្ចសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ លើកលែងតែមនុស្សបីប្រភេទនេះ៖
កុមារតូច រហូតដល់ធំពេញវ័យ។
មនុស្សឆ្កួតដែលបាត់បង់សតិបញ្ហា រហូតដល់គេមានសតិបញ្ញាឡើងវិញ។
អ្នកដែលគេងលក់ រហូតដល់គេភ្ញាក់ពីដំណេក។
ដូចនេះ ការអនុវត្តកាតព្វកិច្ចសាសនាត្រូវបានគេដកចេញពីពួកគេ ហើយការប្រព្រឹត្តអំពើបាបរបស់ពួកគេ ក៏មិនត្រូវបានគេកត់ត្រានោះដែរ។ ប៉ុន្តែអំពើល្អរបស់កុមារតូចត្រូវបានកត់ត្រា មិនដូចអ្នកវិកលចរិត និងអ្នកដេកលក់ទេ ព្រោះពួកគេស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដែលការគោរពសក្ការៈរបស់ពួកគេមិនមានភាពត្រឹមត្រូវឡើយ ព្រោះតែបាត់បង់សតិបញ្ហា។

Benefits from the Hadith

1. ការបាត់បង់សមត្ថភាពរបស់មនុស្សអាចកើតឡើងដោយសារ៖ ការដេកលង់លក់ដែលមិនអាចឲ្យគេភ្ញាក់ឡើងដើម្បីបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន, ភាពក្មេងខ្ចីដែលនៅមិនទាន់មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់, ជំងឺវិកលចរិតដែលធ្វើឱ្យខូចមុខងារខួរក្បាល ឬស្ថានភាពស្រដៀងគ្នានេះ ដូចជាការស្រវឹងជាដើម។ អ្នកដែលបាត់បង់សមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យនិងការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវដោយសារមូលហេតុទាំងបីខាងលើនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ ដោយភាពយុត្តិធម៌ ភាពខន្តី និងភាពសប្បុរសធម៌របស់ទ្រង់ គឺទ្រង់បានលើកលែងមិនយកទោសពៃរ៍ពីពួកគេចំពោះការរំលោភបំពាន ឬការធ្វេសប្រហែសណាមួយក្នុងការអនុវត្តកាតព្វកិច្ចរបស់អល់ឡោះ។
2. ការមិនកត់ត្រាអំពើបាបដែលពួកគេប្រព្រឹត្តមិនប៉ះពាល់ដល់ការអនុវត្តច្បាប់មួយចំនួនក្នុងលោកិយនេះទេ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអ្នកវិកលចរិតសម្លាប់មនុស្ស គេមិនត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត និងមិនទទួលការពិន័យឡើយ ប៉ុន្តែគ្រួសាររបស់គេត្រូវបង់សំណង។
3. សញ្ញាសម្គាល់ចំនួនបីដែលបញ្ជាក់ពីការចូលដល់ភាពពេញវ័យ៖ ចេញទឹកកាមដោយការយល់សប្តិឬអ្វីផ្សេង ដុះរោមប្រដាប់ភេទ និងគ្រប់អាយុ១៥ឆ្នាំ។ ចំពោះស្ត្រី គឺបន្ថែមនូវសញ្ញាទីបួនមួយទៀត នោះគឺការមានរដូវ។
4. អ៊ីម៉ាំ អាស្ស៊ិពគី បាននិយាយថា៖ ពាក្យថា “الصبي” គឺសំដៅលើ”الغلام”។ មានអ្នកផ្សេងទៀតបានយល់ថា៖ កូនដែលនៅក្នុងផ្ទៃគេហៅថា “الجنين”។ ហើយនៅពេលដែលប្រសូតចេញមក គេហៅថា “الصبي”។ នៅពេលផ្តាច់ដោះ គេហៅថា “الغلام” រហូតដល់អាយុ៧ឆ្នាំ។ បន្ទាប់ពីនោះមក គេហៅថា “يافع” រហូតដល់អាយុ១០ឆ្នាំ។ បន្ទាប់មក គេហៅថា “حزور” រហូតដល់អាយុ១៥ឆ្នាំ។ ពិតប្រាកដណាស់ កុមារនៅដំណាក់កាលទាំងអស់នោះ ត្រូវបានគេហៅថា “الصبي” ដូចដែល អ៊ីម៉ាំស៊ូយូទី បាននិយាយ។