ჰადისი: არ არის ნებადართული მუსლიმის სისხლის დაღვრა, გარდა სამი შემთხვევისა

عَنِ ابنِ مَسعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَا يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ إِلَّا بِإِحْدَى ثَلَاثٍ: الثَّيِّبُ الزَّانِي، وَالنَّفْسُ بِالنَّفْسِ، وَالتَّارِكُ لِدِينِهِ المُفَارِقُ لِلْجَمَاعَةِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 1676]

იბნ მას'უდისგან გადმოცემულია, რომ მან თქვა: თქვა ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას):
«არ არის ნებადართული მუსლიმის სისხლის დაღვრა, გარდა სამი შემთხვევისა: დაქორწინებულის მრუშობისთვის, სიცოცხლის წართმევისთვის — სიცოცხლე სიცოცხლის წილ, და საკუთარი რელიგიის მიტოვებისა და მუსლიმთა ერთობისგან გამოყოფისთვის».
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ მუსლიმ - 1676]

განმარტება

მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა, რომ მუსლიმის სისხლი ხელშეუხებელია, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა მან სამი საქმეებიდან ერთ-ერთი ჩაიდინოს: პირველი: ვინც მრუშობა ჩაიდინა, მიუხედავად იმისა, რომ კანონიერ ქორწინებაშია, — მისი სიკვდილით დასჯა ქვით ჩაქოლვით ნებადართულია. მეორე: ვინც განზრახ და უსაფუძვლოდ მოკლა ხელშეუხებელი ადამიანი, ის ისჯება სიკვდილით, შესაბამისი პირობების შესრულების შემთხვევაში. მესამე: ის, ვინც გამოდის მუსლიმთა ერთობიდან — ან სრულიად ტოვებს თავის რელიგიას, ისლამს, რიდდით (რელიგიის დატოვებით), ან რიდდის გარეშე სცილდება მას, ტოვებს მის ნაწილს, როგორც მეამბოხეები, გზის ყაჩაღები და მებრძოლები (მუსლიმთა წინააღმდეგ) ხარიჯიტთაგან და სხვები.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. აკრძალულია ამ სამი საქმის ჩადენა, და ვინც მათგან ერთს ჩაიდენს, იმსახურებს სიკვდილით დასჯას: ან ურწმუნოების გამო — როგორც ის, ვინც ისლამი დატოვა, ან შარიათით დადგენილი სასჯელის სახით — როგორც დაქორწინებული მრუში და განზრახ მკვლელი.
2. ვალდებულებაა შეინარჩუნო ღირსება და მისი სიწმინდე.
3. ვალდებულებაა მუსლიმის პატივისცემა, რადგან მისი სისხლი ხელშეუხებელია.
4. მოწოდება მუსლიმთა ერთობის დაცვაზე და მათგან არ გამოყოფაზე.
5. მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) შესანიშნავი სწავლების მანერა გამოიხატებოდა იმაში, რომ მისი სიტყვები ზოგჯერ დაყოფის ფორმით მოდიოდა, რადგან ეს მეთოდი მოიცავს საკითხებს, აერთიანებს მათ და ამარტივებს დამახსოვრებას.
6. ალლაჰმა დააწესა შარიათის სასჯელები (საზღვრები), რათა შეაჩეროს დამნაშავეები ბოროტი ქმედებებისგან და დაიცვას საზოგადოება დანაშაულისგან.
7. შარიათის ამ სასჯელების განხორციელება მმართველის (ხელისუფლების) კომპეტენციაა.
8. სიკვდილით დასჯის მიზეზები სამზე მეტია, თუმცა ისინი ამ სამიდან არცერთ შემთხვევაში არ გამოდის. იმამ იბნ ალ-არაბი ალ-მაალიქიმ თქვა: "ისინი ამ სამის ფარგლებს არ სცილდებიან, რადგან ვინც ჯადოქრობას ჩაიდენს ან ალლაჰის წინასწარმეტყველს შეურაცხყოფს, ის ურწმუნო ხდება და შესაბამისად, შედის მათ რიგში, ვინც დატოვა თავისი რელიგია".