หะดีษ: “ขอโปรดทรงให้ป่วยหายไป โอ้พระผู้อภิบาลมนุษย์ และโปรดทรงรักษาเขาด้วยเถิดเพราะพระองค์คือผู้รักษา ไม่มีการหายป่วยนอกจากด้วยการรักษาของพระองค์ เป็นการหายป่วยที่ไม่ทิ้งโรคข้างเคียงใด ๆ ตามมา ”

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المؤْمنينَ رَضيَ اللهُ عنها قَالَت:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا أَتَى الْمَرِيضَ يَدْعُو لَهُ قَالَ: «أَذْهِبِ الْبَاسَ، رَبَّ النَّاسِ، وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2191]

จากท่านหญิงอาอิชะฮ์ มารดาแห่งศรัทธาชน เราะฎิยัลลอฮุอันฮา เล่าว่า:
เมื่อใดก็ตามที่คนป่วยมาขอให้ดุอาอ์ให้แก่เขา ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม จะกล่าวว่า: “ขอโปรดทรงให้ป่วยหายไป โอ้พระผู้อภิบาลมนุษย์ และโปรดทรงรักษาเขาด้วยเถิดเพราะพระองค์คือผู้รักษา ไม่มีการหายป่วยนอกจากด้วยการรักษาของพระองค์ เป็นการหายป่วยที่ไม่ทิ้งโรคข้างเคียงใด ๆ ตามมา ”
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 2191]

คำอธิบาย​

เมื่อใดก็ตามที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เยี่ยมคนป่วย เขาจะดุอาอ์เพื่อเขา โดยกล่าวว่า: โอ้พระเจ้า (ทรงกำจัด) และทรงให้หาย (ความทุกข์) และความรุนแรงของโรค (พระผู้อภิบาลมนุษย์) และผู้สร้างและผู้เลี้ยงดูของพวกเขา (และรักษา) คนป่วยนี้ (พระองค์) พระสิริจงมีแด่พระองค์ (ผู้รักษา) และฉันขอร้องต่อพระองค์ในนามของการรักษาของพระองค์ (ไม่มีวิธีรักษา) ที่สามารถเกิดขึ้นกับคนป่วย (ยกเว้นการรักษาของพระองค์) และความเป็นอยู่ที่ดีจากพระองค์ (การหาย) อย่างแน่นอน (ไม่จากไป) และยังคงอยู่และทิ้งไว้เบื้องหลังซึ่ง (ความเจ็บป่วย) อีกโรคหนึ่ง