Hadis: İnsanların Rabbi olan Allah'ım! Hastalığı gider, şifa ver, sen şifa verensin.

عن عائشة رضي الله عنها مرفوعاً: أن النبيَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَعُودُ بَعْضَ أهْلِهِ يَمْسَحُ بِيدِهِ اليُمْنَى، ويقول: «اللَّهُمَّ رَبَّ النَّاسِ، أذْهِب البَأسَ، اشْفِ أنْتَ الشَّافِي لاَ شِفَاءَ إِلاَّ شِفاؤكَ، شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقماً».
[صحيح] - [متفق عليه]

Âişe -radıyallahu anha-'dan rivayet edildiğine göre: Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- hanımlarından bazılarını hasta ziyaretinde bulunduğunda sağ eliyle mesh ederdi ve şöyle derdi: ’’Ey insanların Rabbi olan Allah’ım! Zararı gider, şifa ver, şifayı veren sensin, senin şifandan başka şifa yoktur, bu ardında hastalık bırakmayan şifadır.’’
Sahih Hadis - Muttefekun Aleyh

Şerh

Peygamber -aleyhisselam- hanımlarından bazılarına hasta ziyaretinde bulunduğunda bu duayı ederdi. Hastayı sağ eliyle mesh ederdi ve bu duayı okurdu. Ey insanların Rabbi olan Allah’ım, Rububiyyetiyle Allah’a tevessülde bulunurdu, O Rab Subhanehu ve Teâlâ bütün işlerde Halik (Yaratıcı), Malik (her şeyin sahibi), (Müdebbir) her işi çekip çevirendir. (Zorluğu) hastalığı gider, bu zorluk bu hastaya isabet eden hastalıktır. Şifa da hastalığın giderilmesi ve iyileşmesidir. eş-Şafi Allah Teâlâ’nın isimlerindendir. Çünkü O, hastalığı şifa vererek giderir. Senin şifandan başka şifa yoktur.’’ Yani Allah’ın şifasından başka şifa yoktur ve yaratılmışların şifası ancak sebep olmaktır, eş-Şafi Allah’tır ve Allah’tan hastalığın ve eserinin kalmayacağı tam bir şifa olmasını istemiştir.