Hadis: «Allah'ım! Sen insanların Rabbisin! Sıkıntıyı giderensin! Şifa ihsan et. Zira Sen eş-Şâfi'sin/şifa vericisin. Senden başka şifa verecek olan hiçbir kimse yoktur. Öyle bir şifa ver ki, hastalıktan eser kalmasın.»

عن أنس رضي الله عنه أنه قَالَ لِثابِتٍ رحمه اللهُ: ألاَ أرْقِيكَ بِرُقْيَةِ رسولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ؟ قال: بلى، قال: «اللَّهُمَّ رَبَّ النَّاسِ، مُذْهِبَ البَأسِ، اشْفِ أنْتَ الشَّافِي، لاَ شَافِيَ إِلاَّ أنْتَ، شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقماً».
[صحيح] - [رواه البخاري]

Enes b. Mâlik -radıyallahu anh- bir keresinde Sabit -radıyallahu anh-'a: "Senin üzerine Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem-'in rukyesini okuyayım mı?" diye sordu. Sabit de "Oku!" dedi. Bunun üzerine Enes b. Mâlik şu rukyeyi okudu: «Allah'ım! Sen insanların Rabbisin! Sıkıntıyı giderensin! Şifa ihsan et. Zira sen eş-Şâfi'sin/şifa vericisin. Senden başka şifa verecek olan hiçbir kimse yoktur. Öyle bir şifa ver ki, hastalıktan eser kalmasın.»
Sahih Hadis - Buhârî rivayet etmiştir.

Şerh

Enes b. Mâlik -radıyallahu anh- bir keresinde Sabit el-Bunanî'yi çağırarak; "Senin üzerine Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem-'in rukyesini okuyayım mı?" diye sordu. Hastalığın gitmesi, acısının dinmesi ve şifa verdikten sonra tekrardan hastalığın gelmemesi için Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem- Rabbine çokça dua ve niyaz ederdi. Alimler şu üç şartın bir araya gelmesi halinde rukye yapmanın caiz olduğunu belirtmektedir: 1- Rukye yüce Allah'ın kelamı yahut isim ve sıfatları ile okunmalı 2- Arapça yahut manası anlaşılır kelimelerle olmalı. Hadislerde gelen lafızlarla olması müstehaptır. 3- Tesir'in rukye ile değil, yüce Allah'ın takdiri ile hasıl olduğuna inanılması.