حديث: مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَدْعُو بِدَعْوَةٍ لَيْسَ فِيهَا إِثْمٌ، وَلَا قَطِيعَةُ رَحِمٍ، إِلَّا أَعْطَاهُ اللهُ بِهَا إِحْدَى ثَلَاثٍ: إِمَّا أَنْ تُعَجَّلَ لَهُ دَعْوَتُهُ، وَإِمَّا أَنْ يَدَّخِرَهَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ، وَإِمَّا أَنْ يَصْرِفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا» قَالُوا: إِذنْ نُكْثِرُ، قَالَ: «اللهُ أَكْثَرُ». «هیچ مسلمانی نیست که دعا کند و چيزی از الله بخواهد به شرطی که دعايش شامل گناه يا قطع رابطه ی خويشاوندی نباشد، مگر اینکه الله متعال یکی از این سه مورد را برایش می دهد: دعایش را بی درنگ قبول می کند، و یا پاداش را برای او در آخرت ذخیره می کند، و یا مانند آن بدی را از او دور می کند، يکی از حاضران گفت: در اين صورت بيشتر دعا می کنيم، رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «اللهُ أكْثَرُ»: «الله بيشتر عطا می کند

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رضي الله عنه أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَدْعُو بِدَعْوَةٍ لَيْسَ فِيهَا إِثْمٌ، وَلَا قَطِيعَةُ رَحِمٍ، إِلَّا أَعْطَاهُ اللهُ بِهَا إِحْدَى ثَلَاثٍ: إِمَّا أَنْ تُعَجَّلَ لَهُ دَعْوَتُهُ، وَإِمَّا أَنْ يَدَّخِرَهَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ، وَإِمَّا أَنْ يَصْرِفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا» قَالُوا: إِذنْ نُكْثِرُ، قَالَ: «اللهُ أَكْثَرُ».
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 11133]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از ابوسعید رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند:
«مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَدْعُو بِدَعْوَةٍ لَيْسَ فِيهَا إِثْمٌ، وَلَا قَطِيعَةُ رَحِمٍ، إِلَّا أَعْطَاهُ اللهُ بِهَا إِحْدَى ثَلَاثٍ: إِمَّا أَنْ تُعَجَّلَ لَهُ دَعْوَتُهُ، وَإِمَّا أَنْ يَدَّخِرَهَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ، وَإِمَّا أَنْ يَصْرِفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا» قَالُوا: إِذنْ نُكْثِرُ، قَالَ: «اللهُ أَكْثَرُ». «هیچ مسلمانی نیست که دعا کند و چيزی از الله بخواهد به شرطی که دعايش شامل گناه يا قطع رابطه ی خويشاوندی نباشد، مگر اینکه الله متعال یکی از این سه مورد را برایش می دهد: دعایش را بی درنگ قبول می کند، و یا پاداش را برای او در آخرت ذخیره می کند، و یا مانند آن بدی را از او دور می کند، يکی از حاضران گفت: در اين صورت بيشتر دعا می کنيم، رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «اللهُ أكْثَرُ»: «الله بيشتر عطا می کند».
[صحیح] - [احمد روایت کرده] - [مسند احمد - 11133]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم خبر می دهد: اگر مسلمانی الله متعال را فرابخواند و از او چیزی مسألت نماید که گناه نباشد مانند این که از او بخواهد تا گناه و ستم را برای او آسان نماید، و یا برای قطع رابطۀ خانوادگی دعاء نماید؛ و یا بر فرزندان و خویشاوندان خود دعای بد نماید، جز اینکه الله متعال یکی از سه چیز را در مقابل دعا برای او می دهد: یا این که الله متعال دعایش را اجابت می کند و آنچه را که خواسته است به او می دهد. و یا الله متعال آن را به عنوان پاداش در روز قیامت با افزایش درجات، یا رحمت و آمرزش گناهان، به تأخیر می اندازد. یا الله متعال به واسطه ی آن و به اندازه ی دعاء، بدی را در دنیا از انسان دور می کند. صحابه به پیامبر صلی الله علیه وسلم گفتند: پس بیشتر دعاء می کنیم؛ تا این که به یکی از این فضائل دست یابیم؟ او صلی الله علیه وسلم فرمودند: آنچه نزد الله متعال است بیشتر و بزرگتر از آنچه است که شما می خواهید، پس بخشش او تمام نشده و پایان نمی یابد.

از فوائد حدیث

1. دعای مسلمان مستجاب است و رد نمی شود، اما مقرون با شروط و آداب آن؛ بنابر این بنده باید بسیار دعاء نموده و در اجابت آن عجله نداشته باشد.
2. استجابت دعا منحصر به رسیدن به خواسته نیست؛ ممکن است با دعای او گناهانش کفاره شود، و یا در آخرت برایش ذخیره شود.
3. ابن باز می گوید: اصرار، گمان نیک به الله متعال، و عدم ناامیدی، از بزرگترین اسباب استجابت است، انسان باید در دعا اصرار داشته باشد، و به الله متعال گمان نیک داشته باشد، و بداند که او ذات حکیم و داناست، ممکن است از روی حکمت در اجابت عجله کند، و یا از روی حکمت آن را به تأخیر بیندازد، و ممکن برای سوال کننده از آنچه که خواسته است بهتر بدهد.