Hadith: ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਇਰਸ਼ਾਦ ਫਰਮਾਇਆ: "ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸਫਾਂ (ਕਤਾਰਾਂ) ਨੂੰ ਠੀਕ ਤਰਤੀਬ ਵਿੱਚ ਲਗਾਓ। ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਇਮਾਮਤ ਕਰੇ। ਜਦ ਉਹ ਤਕਬੀਰ ਕਹੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਕਬੀਰ ਕਹੋ।ਜਦ ਉਹ ਕਹੇ

عَنْ ‌حِطَّانَ بْنِ عَبْدِ اللهِ الرَّقَاشِيِّ قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ ‌أَبِي مُوسَى الْأَشْعَرِيِّ صَلَاةً، فَلَمَّا كَانَ عِنْدَ الْقَعْدَةِ قَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ: أُقِرَّتِ الصَّلَاةُ بِالْبِرِّ وَالزَّكَاةِ، قَالَ: فَلَمَّا قَضَى أَبُو مُوسَى الصَّلَاةَ وَسَلَّمَ انْصَرَفَ فَقَالَ: أَيُّكُمُ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا؟ قَالَ: فَأَرَمَّ الْقَوْمُ، ثُمَّ قَالَ: أَيُّكُمُ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا؟ فَأَرَمَّ الْقَوْمُ، فَقَالَ: لَعَلَّكَ يَا حِطَّانُ قُلْتَهَا؟ قَالَ: مَا قُلْتُهَا، وَلَقَدْ رَهِبْتُ أَنْ تَبْكَعَنِي بِهَا، فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ: أَنَا قُلْتُهَا، وَلَمْ أُرِدْ بِهَا إِلَّا الْخَيْرَ، فَقَالَ أَبُو مُوسَى: أَمَا تَعْلَمُونَ كَيْفَ تَقُولُونَ فِي صَلَاتِكُمْ؟ إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَطَبَنَا فَبَيَّنَ لَنَا سُنَّتَنَا وَعَلَّمَنَا صَلَاتَنَا، فَقَالَ:
«إِذَا صَلَّيْتُمْ فَأَقِيمُوا صُفُوفَكُمْ، ثُمَّ لِيَؤُمَّكُمْ أَحَدُكُمْ فَإِذَا كَبَّرَ فَكَبِّرُوا، وَإِذْ قَالَ: {غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلا الضَّالِّينَ} [الفاتحة: 7]، فَقُولُوا: آمِينَ، يُجِبْكُمُ اللهُ، فَإِذَا كَبَّرَ وَرَكَعَ فَكَبِّرُوا وَارْكَعُوا، فَإِنَّ الْإِمَامَ يَرْكَعُ قَبْلَكُمْ، وَيَرْفَعُ قَبْلَكُمْ»، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «فَتِلْكَ بِتِلْكَ، وَإِذَا قَالَ: سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، فَقُولُوا: اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، يَسْمَعِ اللهُ لَكُمْ، فَإِنَّ اللهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى قَالَ عَلَى لِسَانِ نَبِيِّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، وَإِذَا كَبَّرَ وَسَجَدَ فَكَبِّرُوا وَاسْجُدُوا، فَإِنَّ الْإِمَامَ يَسْجُدُ قَبْلَكُمْ وَيَرْفَعُ قَبْلَكُمْ»، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «فَتِلْكَ بِتِلْكَ، وَإِذَا كَانَ عِنْدَ الْقَعْدَةِ فَلْيَكُنْ مِنْ أَوَّلِ قَوْلِ أَحَدِكُمُ: التَّحِيَّاتُ الطَّيِّبَاتُ الصَّلَوَاتُ لِلهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 404]

Translation Needs More Review.

ਹਿੱਤਾਨ ਬਿਨ ਅਬਦੁੱਲਾ ਰਕਾਸ਼ੀ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ: ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅੱਬੀ ਮੂਸਾ ਅਲ-ਅਸ਼'ਅਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਮਾਜ ਅਦਾ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ ਦਾ ਕਾਇਦਾ (ਬੈਠਕ) ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਨਮਾਜ ਬਰਕਤ ਅਤੇ ਜਕਾਤ ਨਾਲ ਪੱਕੀ ਹੋਈ ਹੈ।"ਅੱਬੀ ਮੂਸਾ ਨੇ ਨਮਾਜ ਮੁਕੰਮਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਲਾਮ ਫੇਰ ਕੇ ਹਲਕਾ ਹੋ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ: "ਕੌਣ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ?" ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਹ ਮੁੜ ਪੁੱਛਿਆ: "ਕੌਣ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ?" ਫਿਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ:"ਸ਼ਾਇਦ ਹਿੱਤਾਨ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਕਹੀ ਹੈ?" ਮੈਂ ਕਿਹਾ: "ਮੈਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਦੰਡ ਦੇਵੋਗੇ।"ਫਿਰ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੰਦੇ ਨੇ ਕਿਹਾ:"ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਕਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਸਿਰਫ਼ ਭਲਾਈ ਸੀ।"ਅੱਬੀ ਮੂਸਾ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ: "ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਨਮਾਜ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ? ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ, ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਖ਼ੁਤਬਾ ਕੀਤਾ, ਸਾਡੇ ਲਈ ਸੱਨਤ ਦਰਸਾਈ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਨਮਾਜ ਸਿੱਖਾਈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ:"
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਇਰਸ਼ਾਦ ਫਰਮਾਇਆ: "ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸਫਾਂ (ਕਤਾਰਾਂ) ਨੂੰ ਠੀਕ ਤਰਤੀਬ ਵਿੱਚ ਲਗਾਓ। ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਇਮਾਮਤ ਕਰੇ। ਜਦ ਉਹ ਤਕਬੀਰ ਕਹੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਕਬੀਰ ਕਹੋ।ਜਦ ਉਹ ਕਹੇ:،"ਗ਼ੈਰਿ ਅਲ ਮਗ਼ਜ਼ੂਬਿ ਅਲੈਹਿਮ ਵਲਾੱ ਅੱੱਦ਼਼ਾਲੀਨ" ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ: "ਆਮੀਨ",ਅੱਲਾਹ ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਆ ਕਬੂਲ ਕਰੇਗਾ। ਫਿਰ ਜਦ ਇਮਾਮ ਤਕਬੀਰ ਕਹੇ ਅਤੇ ਰੁਕੂ ਕਰੇ,ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਕਬੀਰ ਕਹੋ ਅਤੇ ਰੁਕੂ ਕਰੋ,ਕਿਉਂਕਿ ਇਮਾਮ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੁਕੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਠਦਾ ਹੈ। ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:"ਇਹ (ਅਮਲ) ਉਸ (ਇਮਾਮ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਹਿਲਚਲ) ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ।ਜਦ ਇਮਾਮ ਕਹੇ: "ਸਮੀਅੱਲਾਹੁ ਲਿਮਨ ਹਾਮਿਦਾਹੁ" ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ:"ਅੱਲਾਹੁੱਮਮਾ ਰੱਬਨਾਅ ਲਕਲ ਹਮਦੁ" ਅੱਲਾਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸੁਣੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਰਾਹੀਂ ਇਉਂ ਕਿਹਾ: "ਸਮੀਅ ਅੱਲਾਹੁ ਲਿਮਨ ਹਮਿਦਹੂ" (ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਦੀ ਹਮਦ ਸੁਣਦਾ ਹੈ)। ਜਦ ਇਮਾਮ ਤਕਬੀਰ ਕਹੇ ਅਤੇ ਸਜਦਾ ਕਰੇ,ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਕਬੀਰ ਕਹੋ ਅਤੇ ਸਜਦਾ ਕਰੋ,ਕਿਉਂਕਿ ਇਮਾਮ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਜਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਠਦਾ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੈ।ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:"ਇਹ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਜਦ ਤਸ਼ਹ੍ਹੁਦ (ਆਖਰੀ ਬੈਠਕ) ਆਵੇ,ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੁਮਲਾ ਇਹ ਹੋਵੇ: "ਅੱਤਹਿੱਯਾਤੁੱ ਤੱਯਿਬਾਤੁੱਸ ਸਲਾਵਾਤੁ ਲਿੱਲਾਹਿ, ਅੱਸਸਲਾਮੁ ਅਲੈਕਾ ਅੱਯੁਹਾਨਨਬਿਯ੍ਯੁ ਵ ਰਾਹਮਤੁੱਲਾਹਿ ਵ ਬਰਕਾਤੁਹੁ, ਅੱਸਸਲਾਮੁ ਅਲੈਨਾ ਵ ਅਲਾ ਇਬਾਅਦਿੱਲਲਾਹਿਸ ਸਾਲਿਹੀਨ, ਅਸ਼ਹਦੁ ਅੱਲਾ ਇਲਾਹਾ ਇੱਲੱਲਾਹੁ ਵ ਅਸ਼ਹਦੁ ਅੰਨਾ ਮੁਹੰਮਦਨ ਅਬਦੁਹੁ ਵ ਰਸੂਲੁਹੁ"
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 404]

Explanation

ਸਹਾਬੀ ਹਜ਼ਰਤ ਅਬੂ ਮੂਸਾ ਅਸ਼ਅਰੀ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਇੱਕ ਨਮਾਜ਼ ਅਦਾ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਅਖੀਰ ਦੀ ਕ਼ਅਦਹ (ਜਿਥੇ ਤਸ਼ਹ੍ਹੁਦ ਪੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ) 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ, ਤਾਂ ਪੀਛੇ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਇੱਕ ਸ਼ਖ਼ਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਕੁਰਆਨ ਵਿੱਚ ਨਮਾਜ਼ ਦੀ ਨੇਕੀ ਅਤੇ ਜ਼ਕਾਤ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।" ਜਦੋਂ ਹਜ਼ਰਤ ਅਬੂ ਮੂਸਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਨਮਾਜ਼ ਮੁਕੰਮਲ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਮੁੜੇ ਅਤੇ ਮਾਮੂਮਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ: "ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ: ਕਿ ਨਮਾਜ਼ ਨੂੰ ਕੁਰਆਨ ਵਿੱਚ ਨੇਕੀ ਅਤੇ ਜ਼ਕਾਤ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ?" ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ ਗਏ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪੁੱਛਿਆ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨਾ ਬੋਲਾ। ਤਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਿਟ਼ਾਨ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੂੰ ਮੁਖ਼ਾਤਿਬ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ: "ਕੀ ਇਹ ਗੱਲ ਤੁਸੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਹਿਟ਼ਾਨ?" — ਇਹ ਗੱਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਲਈ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਹਿਟ਼ਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਾਥੀ ਸਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇਲਜ਼ਾਮ ਦੇਣ ਦੀ ਥਾਂ ਅਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਇਤਿਰਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਤਰਗੀਬ ਦੇਣ। ਹਿਟ਼ਾਨ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ: "ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਡਰ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਈਲਜ਼ਾਮ ਦੇ ਬੈਠੋਗੇ।"ਫਿਰ ਇਕ ਹੋਰ ਬੰਦੇ ਨੇ ਆਗੇ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ: "ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਮੇਰਾ ਉਦੇਸ਼ ਸਿਰਫ਼ ਚੰਗਾ ਹੀ ਸੀ।" ਤਦ ਹਜ਼ਰਤ ਅਬੂ ਮੂਸਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿੱਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ: "ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?" — ਇਹ ਗੱਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਜਬਾਜ਼ੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੀਤੀ।ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਖ਼ਿਤਾਬ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਾਡੀ ਸ਼ਰੀਅਤ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਨਮਾਜ਼ ਸਿਖਾਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: (ਅੱਗੇ ਹਦੀਸ ਦਾ ਅਸਲ ਨਸ ਅਤੇ ਹਦਾਇਤਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੁੱਛ ਚੁੱਕੇ ਹੋ)
"ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸਫਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਅਤੇ ਸੀਧੀਆਂ ਰੱਖੋ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇਮਾਮਤ ਕਰੇ। ਜਦੋਂ ਇਮਾਮ ਤਕਬੀਰ-ਇ-ਤਹਰੀਮਾ ਕਹੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਕਬੀਰ ਕਹੋ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੂਰਹ ਫਾਤਹਾ ਪੜ੍ਹੇ ਅਤੇ ਆਯਤ **"ਗ਼ੈਰਿ ਅਲ-ਮਗ਼ਜ਼ੂਬਿ ਅਲੈਹਿਮ ਵਲੱਜ਼-ਜ਼ਾਲਲੀਨ"** ' (ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਾਹ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉਤੇ ਗ਼ਜ਼ਬ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਨਾ ਗੁਮਰਾਹਾਂ ਦਾ) ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ 'ਆਮੀਨ' ਕਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਤੁਸੀਂ ਦੀ ਦੁਆ ਕਬੂਲ ਕਰੇਗਾ।ਜਦੋਂ ਇਮਾਮ ਤਕਬੀਰ ਕਹੇ ਅਤੇ ਰੁਕੂ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਤਕਬੀਰ ਕਹੋ ਅਤੇ ਰੁਕੂ ਕਰੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਮਾਮ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਰੁਕੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਠਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਾ ਵਧੋ। ਇਮਾਮ ਦੇ ਰੁਕੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਹਜ਼ਾ (ਪਲ) ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣ ਦੀ ਭੀ ਭਰਪਾਈ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਪਲ ਰੁਕੂ ਵਿੱਚ ਠਹਿਰ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਉੱਠਦੇ ਹੋ — 'ਇੱਕ ਲਹਜ਼ਾ ਉਸ ਦੇ ਇੱਕ ਲਹਜ਼ੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ' — ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਅਤੇ ਇਮਾਮ ਦੋਵੇਂ ਰੁਕੂ ਵਿੱਚ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।ਜਦੋਂ ਇਮਾਮ ਕਹੇ:ਸਮੀਅੱਲਾਹ ਲਿਮਨ ਹਾਮਿਦਾਹੁ (ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸੁਣੀ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਹਮਦ ਕਰੇ), ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ:ਅੱਲਾਹੁੱਮਮਾ ਰੱਬਨਾ ਲਕਲ ਹਮਦੁ' (ਐ ਅੱਲਾਹ, ਸਾਡੇ ਰੱਬ, ਸਾਰੀ ਹਮਦ ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੈ)।ਜੇ ਮਾਮੂਮ (ਪਿੱਛੇ ਨਮਾਜ਼ੀ) ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੁਆ ਅਤੇ ਕਹਿਣਾ ਸੁਣਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਰਾਹੀਂ ਇਹ ਫ਼ਰਮਾਇਆ: 'ਸਮੀਅ ਅੱਲਾਹੁ ਲਿਮਨ ਹਾਮਿਦਾਹ'।ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਇਮਾਮ ਤਕਬੀਰ ਕਹੇ ਅਤੇ ਸਜਦਾ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਮਾਮੂਮ ਵੀ ਤਕਬੀਰ ਕਹ ਕੇ ਸਜਦਾ ਕਰਨ। ਇਮਾਮ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਸਜਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਠਦਾ ਹੈ, ਪਰ 'ਇੱਕ ਲਹਜ਼ਾ ਉਸ ਦੇ ਇੱਕ ਲਹਜ਼ੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ' — ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਜਦਾ ਵੀ ਇਮਾਮ ਦੇ ਸਜਦੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਤਸ਼ਹ੍ਹੁਦ (ਅਖੀਰ ਦੀ ਕ਼ਅਦਹ) ਆਵੇ, ਤਾਂ ਨਮਾਜ਼ੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਹਿਣਾ ਨਾਲ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ:ਅੱਤਹਿਯਾਤੁ ਅੱਤ੍ਤਈਬਾਤੁ ਅੱਸਲਾਵਾਤੁ ਲਿੱਲਾਹਿ (ਸਾਰੀਆਂ ਤਹਿਯਾਤਾਂ, ਚੰਗੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਇਬਾਦਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਹਨ) ਕਿਉਂਕਿ ਪਾਦਸ਼ਾਹੀ, ਹਮੇਸ਼ਗੀ ਅਤੇ ਵਡਿਆਈ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜ ਨਮਾਜਾਂ ਵੀ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਹਨ। ਫਿਰ ਕਹੋ: ਅੱਸਲਾਮੁ ਅਲੈਕਾ ਅੱਯੁਹਾਨਨਬੀਯ੍ਯੁ ਵ ਰਹਮਤੁੱਲਾਹਿ ਵ ਬਰਕਾਤੁਹੂ (ਸਲਾਮ ਹੋਵੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ, ਐ ਨਬੀ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਰਹਿਮਤ ਅਤੇ ਬਰਕਤਾਂ)। ਫਿਰ ਕਹੋ:ਅੱਸਲਾਮੁ ਅਲੈਨਾ ਵ ਅਲਾ ਇਬਾਦਿੱਲਾਹਿਸ ਸਾਲਿਹੀਨ (ਸਲਾਮ ਹੋਵੇ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨੇਕ ਬੰਦਿਆਂ ਉੱਤੇ)।ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਦੁਆ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ਾਮੀ, ਐਬ, ਨੁਕਸ ਅਤੇ ਫ਼ਸਾਦ ਤੋਂ ਬਚੇ ਰਹੀਏ।ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨਬੀ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਲਈ ਸਲਾਮ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਨੇਕ ਬੰਦਿਆਂ ਲਈ। ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਗਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ:ਅਸ਼ਹਦੁ ਅੱਨ ਲਾ ਇਲਾਹ ਇੱਲੱਲਾਹ, ਵ ਅਸ਼ਹਦੁ ਅੱਨਨਾ ਮੁਹੰਮਦੰ ਅਬਦੁਹੂ ਵ ਰਸੂਲੁਹੂ (ਮੈਂ ਗਵਾਹੀ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਮਾਬੂਦ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਉਸ ਦੇ ਬੰਦੇ ਅਤੇ ਰਸੂਲ ਹਨ)।

Benefits from the Hadith

1. "ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਵਜਾਹਤ ਜਾ ਵਰਣਨ"
2. ਨਮਾਜ ਦੇ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕਹਾਵਤਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਨਬੀ ﷺ ਤੋਂ ਸਾਬਤ (ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ) ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਬੋਲ ਜਾਂ ਕਰਮ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜੋ ਸੱਧੀ ਸੂਨਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ।
3. ਇਮਾਮ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਦੇਰ ਨਾਲ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣਾ ਜਾਇਜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਸਜਿਦ ਦੇ ਬੰਦਿਆਂ ਲਈ ਇਹ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਮਾਮ ਦੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ।
4. ਨਬੀ ﷺ ਦਾ ਆਪਣੇ ਮਤਾਅ (ਉਮਤ) ਨੂੰ ਧਰਮ ਦੇ ਅਹਕਾਮ ਸਿੱਖਾਉਣ ਅਤੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਜੋ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ।
5. ਇਮਾਮ ਮਾਮੂਮਾਂ (ਨਮਾਜੀ ਪਿੱਛੇ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲਿਆਂ) ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮਾਮੂਮ ਲਈ ਜਾਇਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਨਮਾਜ ਦੇ ਅਮਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਮਾਮ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧੇ, ਨਾਂ ਹੀ ਉਸ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰੀ ਕਰੇ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਪਿੱਛੇ ਰਹੇ।ਬਲਕਿ, ਉਸ ਲਈ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਇਮਾਮ ਜਿਸ ਅਮਲ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਇਮਾਮ ਦੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਯਕੀਨ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਮਾਮੂਮ ਉਸ ਦੀ ਪੇਰਵੀ ਕਰੇ।
6. ਸੂਨਤ ਵੀ ਇਮਾਮ ਦੀ ਪੇਰਵੀ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੈ।
7. ਨਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸਫਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਰਈ ਹਿਕਮਤ