圣训: “当你们开始礼拜的时候，你们当站好班次，然后让一个人带领你们礼拜，当他念大赞词时，你们就念大赞词

عَنْ ‌حِطَّانَ بْنِ عَبْدِ اللهِ الرَّقَاشِيِّ قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ ‌أَبِي مُوسَى الْأَشْعَرِيِّ صَلَاةً، فَلَمَّا كَانَ عِنْدَ الْقَعْدَةِ قَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ: أُقِرَّتِ الصَّلَاةُ بِالْبِرِّ وَالزَّكَاةِ، قَالَ: فَلَمَّا قَضَى أَبُو مُوسَى الصَّلَاةَ وَسَلَّمَ انْصَرَفَ فَقَالَ: أَيُّكُمُ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا؟ قَالَ: فَأَرَمَّ الْقَوْمُ، ثُمَّ قَالَ: أَيُّكُمُ الْقَائِلُ كَلِمَةَ كَذَا وَكَذَا؟ فَأَرَمَّ الْقَوْمُ، فَقَالَ: لَعَلَّكَ يَا حِطَّانُ قُلْتَهَا؟ قَالَ: مَا قُلْتُهَا، وَلَقَدْ رَهِبْتُ أَنْ تَبْكَعَنِي بِهَا، فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ: أَنَا قُلْتُهَا، وَلَمْ أُرِدْ بِهَا إِلَّا الْخَيْرَ، فَقَالَ أَبُو مُوسَى: أَمَا تَعْلَمُونَ كَيْفَ تَقُولُونَ فِي صَلَاتِكُمْ؟ إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَطَبَنَا فَبَيَّنَ لَنَا سُنَّتَنَا وَعَلَّمَنَا صَلَاتَنَا، فَقَالَ:
«إِذَا صَلَّيْتُمْ فَأَقِيمُوا صُفُوفَكُمْ، ثُمَّ لِيَؤُمَّكُمْ أَحَدُكُمْ فَإِذَا كَبَّرَ فَكَبِّرُوا، وَإِذْ قَالَ: {غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلا الضَّالِّينَ} [الفاتحة: 7]، فَقُولُوا: آمِينَ، يُجِبْكُمُ اللهُ، فَإِذَا كَبَّرَ وَرَكَعَ فَكَبِّرُوا وَارْكَعُوا، فَإِنَّ الْإِمَامَ يَرْكَعُ قَبْلَكُمْ، وَيَرْفَعُ قَبْلَكُمْ»، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «فَتِلْكَ بِتِلْكَ، وَإِذَا قَالَ: سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، فَقُولُوا: اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، يَسْمَعِ اللهُ لَكُمْ، فَإِنَّ اللهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى قَالَ عَلَى لِسَانِ نَبِيِّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، وَإِذَا كَبَّرَ وَسَجَدَ فَكَبِّرُوا وَاسْجُدُوا، فَإِنَّ الْإِمَامَ يَسْجُدُ قَبْلَكُمْ وَيَرْفَعُ قَبْلَكُمْ»، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «فَتِلْكَ بِتِلْكَ، وَإِذَا كَانَ عِنْدَ الْقَعْدَةِ فَلْيَكُنْ مِنْ أَوَّلِ قَوْلِ أَحَدِكُمُ: التَّحِيَّاتُ الطَّيِّبَاتُ الصَّلَوَاتُ لِلهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 404]

据西塔尼·本·阿卜杜拉·里卡希传述说：我和艾布•穆萨•艾什阿里一起礼拜，他在末坐中时，有人说：“行善和天课是与拜功连在一起的吗？“艾布•穆萨礼完拜出赛俩目后转身问：“刚才谁在说话？” 大家一言不发。他又问：“刚才谁在说话？”大家还是一言不发。他说：“西塔尼！是你说的吧？” 西塔尼说“不是我说的。”我担心他会指责我。有个人说：”是我说的，我是出于好意说的。” 艾布•穆萨说：“你们不知道礼拜中要念什么吗？安拉的使者（愿主福安之）曾为我们讲演，给我们阐明了我们的圣行，给我们教导了我们的拜功，他说：
“当你们开始礼拜的时候，你们当站好班次，然后让一个人带领你们礼拜，当他念大赞词时，你们就念大赞词，当他念完{不是受谴怒者的路，也不是迷误者的路}时，你们当念：阿米乃，这样安拉便会应答你们。当他念大赞词并鞠躬时，你们也念大赞词并鞠躬，伊玛目在你们之前鞠躬，也在你们之前站起。”安拉的使者（愿主福安之）说：“同伊玛目念相似的语句，当伊玛目念：‘安拉已听见赞颂他的人’时，跟拜者当念：‘我们的主啊！一切赞颂统归你’，当他念大赞词并叩头时，你们也念大赞词并叩头，伊玛目在你们之前叩头，在你们之前起来。”安拉的使者（愿主福安之）说：“同伊玛目念相似的语句，中坐或大坐时，你们首先念：‘一切优美的赞词和祝福统归安拉，先知啊！愿安拉的平安、仁慈和吉庆降临你，愿平安降临我们以及安拉的廉洁的仆人，我作证：没有真应受拜的主，唯有安拉，我作证：穆罕默德是他的仆人和使者’。”
[健全的圣训] - [穆斯林传述] - [穆斯林圣训集 - 404]

解释

圣门弟子艾布·穆萨（愿主喜悦之）带领人们礼拜，当他在中坐念台善胡德时，他身后有人说：《古兰经》中将拜功与行善和天课连接在了一起。当艾布·穆萨结束礼拜后，他便面向众人问道：你们谁说《古兰经》中将拜功与行善和天课连接在了一起？众人沉默，没有人说话。他便又问了一次，还是无人回答，艾布·穆萨说：西塔尼啊！是你说的吧！这是因为西塔尼胆大，并且他俩关系贴近，这样说不会伤害到他，也是为了迫使真正说话者站出来承认。西塔尼当即否认了此事，他说：我已经担心你会认为是我说的而谴责我。此时一个人站出来说：是我说的，我这样说也是出于好意。艾布·穆萨教导他说道：难道你们不知道在拜功中该念什么吗？艾布·穆萨这样说意在谴责这种行为，然后艾布·穆萨叙述道：先知（愿主福安之）有一次给他们做演讲，为他们阐明了教律，教导了拜功，先知（愿主福安之）说：
当你们开始礼拜的时候，你们当站好站齐班次，然后让一个人带领人们礼拜，当伊玛目念入拜时的大赞词时，你们像他一样念大赞词，当他诵读开端章到：{不是受谴怒者的路，也不是迷误者的路}【开端章：7】时，你们当念：阿米乃，如果你们这样做，安拉便会应答你们的祈祷。当他念大赞词并鞠躬时，你们也念大赞词并鞠躬，伊玛目在你们之前鞠躬，也在你们之前站起，你们不可超越他，因为伊玛目先你们鞠躬的那一刻，在他从鞠躬中站起的那一刻时，正好弥补了你们后伊玛目而鞠躬的那一刻，这样你们和伊玛目鞠躬的时间便是相等的；当伊玛目念：‘安拉已听见赞颂他的人’时，跟拜者当念：‘我们的主啊！一切赞颂统归你’。当礼拜者诵念此祷词时，清高的安拉便听见他们的祈祷，这是因为安拉借使者之口说：‘安拉已听见赞颂他的人。’当他念大赞词并叩头时，跟拜者也念大赞词并叩头，伊玛目在他们之前叩头，在他们之前起来。伊玛目先你们而叩头的那一刻，在他从叩头中起来的那一刻。正好弥补了你们后伊玛目而叩头的那一刻，这样你们和伊玛目叩头的时间是一样的。在中坐或大坐时，礼拜者首先念：‘一切优美的赞词和祝福统归安拉，即：王权、永存和伟大统归安拉所有，同样五番拜功也统归安拉。先知啊！愿安拉的平安、仁慈和吉庆降临你，愿平安降临我们以及安拉的廉洁的仆人，即：你们向安拉祈求平安，不要遭遇各种缺陷、灾难和伤害。我们首先专为先知祈求平安，然后是我们自己，然后是安拉的清廉的仆人，这些仆人，他们完成了对安拉的义务和众仆的义务。然后我们作证：没有真应受拜的主，唯有安拉，我们作证：穆罕默德是他的仆人和使者’。”