عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المؤْمنينَ رَضيَ اللهُ عنها قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي مَرَضِهِ الَّذِي لَمْ يَقُمْ مِنْهُ:
«لَعَنَ اللهُ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى، اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ مَسَاجِدَ» قَالَتْ: فَلَوْلَا ذَاكَ أُبْرِزَ قَبْرُهُ، غَيْرَ أَنَّهُ خُشِيَ أَنْ يُتَّخَذَ مَسْجِدًا.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 529]
المزيــد ...
ਹਜ਼ਰਤ ਆਇਸ਼ਾ ਉਮੁਲ ਮੋਮੀਨਾਤ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹਾ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੀਮਾਰੀ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਹ ਖੜੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇ, ਫਰਮਾਇਆ:
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
«ਅੱਲਾਹ ਯਹੂਦੀਆਂ ਅਤੇ ਨਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਪਤ ਕਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਨੂੰ ਮਸਜਿਦ ਬਣਾਇਆ»।ਹਜ਼ਰਤ ਆਇਸ਼ਾ ਉਮੁਲ ਮੋਮੀਨਾਤ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹਾ ਕਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ: «ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਕਬਰ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਕਿ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਮਸਜਿਦ ਨਾ ਬਣਾਉਣ»।
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 529]
ਹਜ਼ਰਤ ਆਇਸ਼ਾ ਉਮੁਲ ਮੋਮੀਨਾਤ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹਾ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੰਭੀਰ ਬੀਮਾਰੀ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੌਲਤ ਹੋਏ, ਫਰਮਾਇਆ:«ਅੱਲਾਹ ਯਹੂਦੀਆਂ ਅਤੇ ਨਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਪਤ ਕਰੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਰਹਿਮ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰੇ; ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਨੂੰ ਮਸਜਿਦ ਬਣਾਇਆ—ਚਾਹੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਇਮਾਰਤ ਬਣਾਈ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਉੱਥੇ ਜਾਂ ਉਸ ਵੱਲ ਨਮਾਜ਼ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇ»। ਫਿਰ ਹਜ਼ਰਤ ਆਇਸ਼ਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹਾ ਕਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ: «ਜੇ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਅਤੇ ਅਸਹਾਬ ਨੂੰ ਡਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਕਬਰ ਨਾਲ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਜੋ ਯਹੂਦੀਆਂ ਅਤੇ ਨਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਕਬਰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਦਰਸਾਈ ਜਾਂਦੀ»।