ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ ਜਦ ਤੱਕ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ (ਕੋਈ ਹुकਮ ਦੇ ਕੇ) ਨਾਂ ਰੋਕਾਂ। ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹਲਾਕਤ (ਤਬਾਹੀ) ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਕਾਰ ਸਵਾਲਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਬੀਆਂ ਨਾਲ ਬੇਸ਼ੱਕ ਹਲਾਲ ਵੀ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰਾਮ ਵੀ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ, ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਸਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਸਹੀ ਹੈ। ਜੋ ਕੋਈ ਦੂਜਿਆਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਅੱਲਾਹ ਉਸਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜੋ ਕੋਈ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਲਈ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਹ ਚੀਜ਼ ਛੱਡ ਦੇ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਵਿੱਚ ਪਾਏ, ਅਤੇ ਉਸ ਵਲ ਮੁੜ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪਾਏ। ਕਿਉਂਕਿ ਸੱਚਾਈ ਚੈਨ ਅਤੇ ਇਤਮੀਨਾਨ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਝੂਠ ਸ਼ੱਕ ਅਤੇ ਬੇਚੈਨੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅੱਲਾਹ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਛੂਟਾਂ (ਰੁਖ਼ਸਤਾਂ) ਨੂੰ ਲਿਆ ਜਾਵੇ, ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ (ਅਜ਼ਾਇਮ) 'ਤੇ ਅਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। **ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ:** ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗੈਸ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ੱਕ ਹੋਵੇ ਕਿ ਕੀ ਗੈਸ ਨਿਕਲੀ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਸਜਿਦ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਤਦ ਤੱਕ ਨਾ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਦ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਰਤ ਜਾਂ ਬੂ ਨਾ ਆਵੇ। ਸਾਨੂੰ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਏ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ, ਜੇ ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਮੇਰਾ ਧਨ ਲੈਣਾ ਚਾਹੇ? ਬੇਸ਼ਕ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਤਕਵਾਵਾਨ ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਹਾਂ।