عَنْ طَلْحَةَ بْنِ عُبَيْدِ اللهِ رضي الله عنه قَالَ:
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ أَهْلِ نَجْدٍ ثَائِرُ الرَّأْسِ، نَسْمَعُ دَوِيَّ صَوْتِهِ، وَلَا نَفْقَهُ مَا يَقُولُ حَتَّى دَنَا مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَإِذَا هُوَ يَسْأَلُ عَنِ الْإِسْلَامِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «خَمْسُ صَلَوَاتٍ فِي الْيَوْمِ وَاللَّيْلَةِ» فَقَالَ: هَلْ عَلَيَّ غَيْرُهُنَّ؟ قَالَ: «لَا، إِلَّا أَنْ تَطَّوَّعَ، وَصِيَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ»، فَقَالَ: هَلْ عَلَيَّ غَيْرُهُ؟ فَقَالَ: «لَا، إِلَّا أَنْ تَطَّوَّعَ»، وَذَكَرَ لَهُ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الزَّكَاةَ، فَقَالَ: هَلْ عَلَيَّ غَيْرُهَا؟ قَالَ: «لَا، إِلَّا أَنْ تَطَّوَّعَ»، قَالَ: فَأَدْبَرَ الرَّجُلُ، وَهُوَ يَقُولُ: وَاللهِ، لَا أَزِيدُ عَلَى هَذَا، وَلَا أَنْقُصُ مِنْهُ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَفْلَحَ إِنْ صَدَقَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 11]
المزيــد ...
तलहा बिन उबैद अल्लाहच्या अधिकारावर, अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असेल, तो म्हणाला:
एक माणूस अल्लाहच्या मेसेंजरकडे आला, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, नजदच्या लोकांकडून, आम्ही त्याच्या आवाजाचा आवाज ऐकू शकतो, परंतु आम्ही जवळ येईपर्यंत तो काय म्हणत होता हे आम्हाला समजले नाही देवाचा मेसेंजर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देवो आणि त्याला शांती देवो, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, मग तो इस्लामबद्दल विचारत होता, आणि अल्लाहचा मेसेंजर, अल्लाहच्या प्रार्थना आणि शांती त्याच्यावर असो, म्हणाला: “ आज आणि आज रात्री पाच प्रार्थना.” मला आणखी काही करायचे आहे का? तो म्हणाला: "नाही, जोपर्यंत तुम्ही ते स्वेच्छेने करत नाही आणि रमजानचा उपवास करत नाही." तो म्हणाला: मला आणखी काही करावे लागेल का? तो म्हणाला: "नाही, जोपर्यंत तो स्वेच्छेने करत नाही." मग देवाचे दूत, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, त्याने त्याच्याकडे जकातचा उल्लेख केला आणि तो म्हणाला: मला आणखी काही करावे लागेल का? तो म्हणाला: "नाही, जोपर्यंत तो स्वेच्छेने वागला नाही." तो म्हणाला: मग तो माणूस मागे फिरला: अल्लाहची शपथ, मी यापेक्षा कमी करणार नाही, मग अल्लाहची प्रार्थना असो आणि त्याच्यावर शांती असो, म्हणाला: तो म्हणाला: « जर तो सत्य असेल तर तो यशस्वी होईल
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 11]
नजदच्या लोकांपैकी एक माणूस पैगंबराकडे आला, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, आणि त्याचे केस विस्कटलेले होते आणि त्याचा आवाज मोठा होता, आणि तो प्रेषिताकडे जाईपर्यंत तो काय बोलत होता हे त्याला समजू शकले नाही. त्याला आशीर्वाद द्या आणि त्याला शांती द्या, आणि इस्लामच्या कर्तव्याबद्दल विचारले?
म्हणून पैगंबर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, प्रार्थना करू लागला आणि त्याला सांगितले की अल्लाहने त्याच्यावर दररोज आणि रात्री पाच प्रार्थना करणे बंधनकारक केले आहे.
तो म्हणाला: मला या पाच व्यतिरिक्त इतर प्रार्थना करण्याची गरज आहे का?
तो म्हणाला: नाही. तथापि, आपण आपल्याला पाहिजे तितकी नफल नमाज अदा करू शकता.
मग तो, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, म्हणाला: अल्लाहने तुमच्यावर ज्या गोष्टी अनिवार्य केल्या आहेत त्यापैकी रमजानच्या महिन्यात उपवास करणे आहे.
तो माणूस म्हणाला: मला रमजानच्या उपवासाशिवाय दुसरे उपवास करण्याची गरज आहे का?
तो म्हणाला:नाही. तथापि, जर तुम्हाला उपवास करायचा असेल तर तुम्ही ते करू शकता.
मग त्याने, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, त्याच्याकडे जकातचा उल्लेख केला.
तो माणूस म्हणाला: अनिवार्य जकात नंतर मला काही धर्मादाय करण्याची गरज आहे का?
तो म्हणाला: नाही. तथापि, जर तुम्हाला जन्मोत्तर धर्मादाय करायचे असेल तर तुम्ही ते करू शकता.
अल्लाहच्या प्रेषिताकडून ही कर्तव्ये ऐकल्यानंतर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, तो माणूस परत गेला, तेथून निघताना त्यांनी अल्लाहची शपथ घेतली की ते कोणतीही कपात न करता ही कर्तव्ये पाळतील, हे ऐकून, अल्लाहचा पैगंबर (शांतता आणि आशीर्वाद) म्हणाले: जर हा माणूस त्याच्या शपथेनुसार जगला तर तो यशस्वी होईल.