Hadith: “ការប្រៀបធៀបអ្នកមានជំនឿដែលសូត្រគម្ពីរគួរអាន គឺដូចជាផ្លែអ៊ុតរ៉ុច្ចះដែលមានក្លិនប្រហើរ និងរសជាតិឆ្ងាញ់ ហើយការប្រៀបធៀបអ្នកមានជំនឿដែលមិនសូត្រគម្ពីរគួរអាន គឺដូចជាផ្លែល្មើដែលគ្មានក្លិន តែមានរសជាតិផ្អែម

عَن أَبي مُوْسى الأَشْعريِّ رضي الله عنه قال: قال رسولُ اللهِ صلى اللهُ عليه وسلم:
«مَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ الْأُتْرُجَّةِ، رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا طَيِّبٌ، وَمَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِي لَا يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ التَّمْرَةِ، لَا رِيحَ لَهَا وَطَعْمُهَا حُلْوٌ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ مَثَلُ الرَّيْحَانَةِ، رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِي لَا يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ الْحَنْظَلَةِ، لَيْسَ لَهَا رِيحٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 5427]

អំពី អាពូមូសា អាល់អាស្ហអារី رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“ការប្រៀបធៀបអ្នកមានជំនឿដែលសូត្រគម្ពីរគួរអាន គឺដូចជាផ្លែអ៊ុតរ៉ុច្ចះដែលមានក្លិនប្រហើរ និងរសជាតិឆ្ងាញ់ ហើយការប្រៀបធៀបអ្នកមានជំនឿដែលមិនសូត្រគម្ពីរគួរអាន គឺដូចជាផ្លែល្មើដែលគ្មានក្លិន តែមានរសជាតិផ្អែម។ ចំណែកការប្រៀធៀបពួកពុតត្បុត(មូណាហ្វិក)ដែលសូត្រគម្ពីរគួរអាន គឺដូចជាផ្លែរ៉យហាណះដែលក្លិនរបស់វាប្រហើរ តែមានរសជាតិល្វីង។ ហើយការប្រៀបធៀបពួកពុតត្បុតដែលមិនសូត្រគម្ពីរគួរអាន គឺដូចជាផ្លែហាន់ហ្ស៏ឡះដែលគ្មានក្លិន និងមានរសជាតិល្វីង”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 5427]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ពីប្រភេទមនុស្សនៅក្នុងការសូត្រគម្ពីរគួរអាន និងការទាញយកប្រយោជន៍ពីវា៖
ប្រភេទទីមួយ៖ គឺអ្នកមានជំនឿដែលសូត្រគម្ពីរគួរអាន និងទាញយកប្រយោជន៍ពីវា។ ជននោះប្រៀបដូចជាផ្លែអ៊ុតរ៉ច្ចះដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ក្លិនក្រអូបប្រហើរ ពណ៌ស្រស់ស្អាត និងមានប្រយោជន៍ច្រើន។ ជននោះអនុវត្តតាមអ្វីដែលខ្លួនបានសូត្រ និងផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃផងដែរ។
ប្រភេទទីពីរ៖ អ្នកមានជំនឿដែលមិនសូត្រគម្ពីរគួរអាន។ ជននេះប្រៀបដូចជាផ្លែល្មើដែលមានរសជាតិផ្អែម តែគ្មានក្លិននោះឡើយ។ ចិត្តរបស់គេផ្ទុកទៅដោយសេចក្តីជំនឿ ប្រៀបដូចជាផ្លែល្មើដែលមានរសជាតិផ្អែមទាំងនៅខាងក្នុងនិងខាងក្រៅ តែវាគ្មានក្លិនឲ្យមនុស្សស្រង់ឡើយ ក៏ព្រោះតែរូបគេមិនបានសូត្រគម្ពីរគួរអានឲ្យមនុស្សស្តាប់ដើម្បីឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ស្ងប់សុខតាមរយៈការស្តាប់គម្ពីរគួរអាន។
ប្រភេទទីបី៖ ជនពុតត្បុត(មូណាហ្វិក)ដែលសូត្រគម្ពីរគួរអាន។ ជននេះប្រៀបដូចជាផ្លែរ៉យហាណះដែលមានក្លិនក្រអូបប្រហើរ តែមានរសជាតិល្វីង ព្រោះតែរូបគេមិនបានកែលម្អចិត្តរបស់ខ្លួនដោយសេចក្តីជំនឿ និងមិនអនុវត្តតាមគម្ពីរគួរអានឡើយ ហើយគេបង្ហាញផ្នែកខាងក្រៅនៅចំពោះមុខមនុស្សម្នាថា ខ្លួនជាអ្នកមានជំនឿ។ ក្លិនក្រអូបរបស់វា ដូចជាការសូត្ររបស់ជននោះ។ ឯរសជាតិល្វីងរបស់វា គឺដូចជាភាពគ្មានជំនឿរបស់ជននោះ។
ប្រភេទទីបួន៖ ជនពុតត្បុតដែលមិនសូត្រគម្ពីរគួរអាន។ ជននេះប្រៀបដូចជាផ្លែហាន់ហ្ស៊ឡះដែលគ្មានក្លិន ហើយមានរសជាតិល្វីងថែមទៀត។ ភាពគ្មានក្លិនរបស់វា ដូចជាភាពគ្មានក្លិនរបស់ជននោះព្រោះតែរូបគេមិនសូត្រគម្ពីរគួរអាន។ ចំណែកឯរសជាតិល្វីងរបស់វា ដូចជាភាពល្វីងនៃភាពគ្មានជំនឿរបស់គេ។ ដូចនេះ ផ្នែកខាងក្នុងរបស់គេ គឺទទេស្អាតពីសេចក្តីជំនឿ។ រីឯខាងក្រៅវិញ គឺគ្មានប្រយោជន៍អ្វីសោះ មានតែផ្តល់ទុក្ខទោសទៅវិញ។

Benefits from the Hadith

1. បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពអ្នកដែលសូត្រ និងអនុវត្តតាមគម្ពីរគួរអាន។
2. ក្នុងចំណោមវិធីសាស្ត្រនៃការបង្រៀន គឺការលើកជាឧទាហរណ៍ដើម្បីឲ្យកាន់តែងាយយល់។
3. គប្បីលើជនមូស្លីមត្រូវសូត្រគម្ពីរគួរអានជាប់ជាប្រចាំ។