عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«الْمَاهِرُ بِالْقُرْآنِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ، وَالَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَيَتَتَعْتَعُ فِيهِ، وَهُوَ عَلَيْهِ شَاقٌّ، لَهُ أَجْرَانِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 798]
المزيــد ...
អំពី អាអ៊ីស្ហះ رضي الله عنها បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“អ្នកដែលសូត្រគម្ពីរគួរអានដោយស្ទាត់ជំនាញ រូបគេនឹងមានឋានៈស្មើនឹងម៉ាឡាអ៊ីកាត់ដែលមានកិត្ដិយសថ្លៃថ្នូរ អនុវត្ដតាមបទបញ្ជា។ ចំណែកឯអ្នកដែលសូត្រគម្ពីរគួរអាន ហើយរូបគេមានការរអាក់រអួល និងមានការលំបាកនោះ រូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យពីរ”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 798]
ណាពី ﷺ លោកបានប្រាប់ថា ជាការពិតណាស់ អ្នកដែលសូត្រគម្ពីរគួរអានដោយរូបគេចងចាំបានល្អ មានភាពស្ទាត់ជំនាញនៅក្នុងការសូត្រនោះ រូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យនៅថ្ងៃបរលោកដោយទទួលបានឋានៈស្មើនឹងម៉ាឡាអ៊ីកាត់ដែលមានកិត្ដិយសថ្លៃថ្នូរ អនុវត្ដតាមបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ។ ចំណែកឯអ្នកដែលសូត្រគម្ពីរគួរអានដោយរដាក់រដុប រអាក់រអួលនៅក្នុងការសូត្រនោះ ព្រោះតែការចងចាំរបស់គេខ្សោយ តែរូបគេនៅតែមានការព្យាយាមក្នុងការសូត្រទោះជាមានការលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ គឺរូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យពីរ គឺផលបុណ្យនៃការសូត្រ និងផលបុណ្យដែលគេព្យាយាមសូត្រទាំងលំបាក។