حدیث: څوک چې په قرآن کې ماهر وي، هغه به د شریفو، پاکو او عزتمندو (پرښتو) سره وي، او څوک چې قرآن لولي، خو د سختۍ له امله پکې بندیږي او لوستل یې ورته ستونزمن وي، نو هغه لره دوه اجرونه دي

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«الْمَاهِرُ بِالْقُرْآنِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ، وَالَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَيَتَتَعْتَعُ فِيهِ، وَهُوَ عَلَيْهِ شَاقٌّ، لَهُ أَجْرَانِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 798]

دا ژباړه بیا لیدنې او کره کتنې ته اړتیا لري.

له عائشې رضي الله عنها څخه روایت دی وایي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي:
"څوک چې په قرآن کې ماهر وي، هغه به د شریفو، پاکو او عزتمندو (پرښتو) سره وي، او څوک چې قرآن لولي، خو د سختۍ له امله پکې بندیږي او لوستل یې ورته ستونزمن وي، نو هغه لره دوه اجرونه دي".
[صحيح] - [متفق علیه دی ( بخاري اومسلم دواړو روایت کړی دی)] - [صحیح مسلم - 798]

تشریح

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي، څوک چې قرآن لولي، او ښه پياوړې حافظه ولري او په لوستلو کې مهارت او زیرکتیا ولري، نو په آخرت کې به یې اجر دا وي چې د هغه مقام به له هغو پرېښتو سره وي چې لیکوالانې او د عزت خاوندانې او نېکې دي، او څوک چې قرآن لولي او د حافظې د کمزورۍ له امله یې په لوستلو کې تېندکونه وهي، خو سره له دې یې بیا بیا هم لولي، ځکه چې حافظه یې کمزورې ده خو بیا یې هم نه پریږدي، نو دا د هغه لپاره ډېره ستونزمنه او سخته چاره ده، نو د ده لپاره دوه اجرونه دي: د لوستلو اجر او په لوستلو کې د سختۍ سره سره د بیا بیا د لوستلو اجر.

د حديث له ګټو څخه

1. د اجر، ثواب او لوړې مرتبې په موخه د قرآن کریم په حفظولو، پخولو او کره کولو ټینګار.
2. قاضي ویلي: د دې معنا دا نده چې څوک پکې تېندکونه وهي نو ثواب به یې له ماهر څخه زیات وي، بلکې ماهر ترې غوره دی او ثواب یې ډیر دی؛ ځکه چې هغه به له سفره پرېښتو سره وي او نور هم ډیر اجرونه لري، او د دې مرتبې یادونه یې د بل چا لپاره نده کړې، نو څنګه کیدی شي په اجر کې هغه څوک ورسره یو ځای شي چې د قرآن کریم حفظولو او پخولو ته هیڅ پاملرنه نه کوي او نه یې داسې درک کوي او پاملرنه ورته کوي چې پکې ماهر شي.
3. ابن باز ویلي: څوک چې قرآن لولي او پکې ماهر وي؛ ښایسته یې لولي او سم یې حفظوي، نو هغه به له: (سفرة الکرام البررة) پرېښتو سره وي. یعنې: کله یې چې په وینا او عمل سره لولي، نه یوازې تلاوت کولو سره. داسې چې ښه یې لولي او عمل پرې کوي، نو په وینا او عمل کې به پرې ټېنګ ولاړ وي.