عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ يَوْمَ خَيْبَرَ:
«لَأُعْطِيَنَّ هَذِهِ الرَّايَةَ رَجُلًا يُحِبُّ اللهَ وَرَسُولَهُ، يَفْتَحُ اللهُ عَلَى يَدَيْهِ» قَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ: مَا أَحْبَبْتُ الْإِمَارَةَ إِلَّا يَوْمَئِذٍ، قَالَ فَتَسَاوَرْتُ لَهَا رَجَاءَ أَنْ أُدْعَى لَهَا، قَالَ فَدَعَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ، فَأَعْطَاهُ إِيَّاهَا، وَقَالَ: «امْشِ، وَلَا تَلْتَفِتْ، حَتَّى يَفْتَحَ اللهُ عَلَيْكَ» قَالَ فَسَارَ عَلِيٌّ شَيْئًا ثُمَّ وَقَفَ وَلَمْ يَلْتَفِتْ، فَصَرَخَ: يَا رَسُولَ اللهِ، عَلَى مَاذَا أُقَاتِلُ النَّاسَ؟ قَالَ: «قَاتِلْهُمْ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ، فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ فَقَدْ مَنَعُوا مِنْكَ دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ، إِلَّا بِحَقِّهَا وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللهِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2405]
المزيــد ...
អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះرضي الله عنه ពិតណាស់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃសង្រ្គាមខយពើរថា៖
“ខ្ញុំនឹងប្រគល់ទង់ជ័យនេះឲ្យទៅបុរសម្នាក់ដែលស្រលាញ់អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយអល់ឡោះនឹងផ្តល់ជ័យជម្នះតាមរយៈស្នាដៃរបស់គេ"។ អ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំមិនដែលចង់ក្លាយជាអ្នកដឹកនាំទេ លើកលែងតែក្នុងថ្ងៃនោះប៉ុណ្ណោះ។ រហូតដល់ខ្ញុំបានបង្ហាញនូវទឹកមុខដោយក្តីសង្ឃឹមថា ខ្ញុំនឹងត្រូវបានហៅឲ្យទទួលទង់ជ័យនោះ។ គាត់បាននិយាយថា៖ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ បានហៅអាលី ពិន អាពីត៏ឡិប ហើយក៏ប្រគល់ទង់ជ័យនោះឲ្យទៅគាត់ ហើយបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ចូរអ្នកធ្វើដំណើរទៅមុខ ហើយកុំងាកក្រោយឲ្យសោះ រហូតដល់អល់ឡោះផ្តល់ជ័យជម្នះតាមរយៈស្នាដៃរបស់អ្នក”។ គាត់បាននិយាយទៀតថា៖ ពេលនោះ អាលី ដើរបានបន្តិចក៏ឈប់ តែមិនបានងាកក្រោយឡើយ ហើយគាត់បានស្រែកសួរថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើខ្ញុំប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមនុស្សលោកដើម្បីអ្វី? លោកបានឆ្លើយថា៖ “អ្នកត្រូវប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងពួកគេ រហូតទាល់តែពួកគេធ្វើសាក្សីថា គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ លើកលែងតែអល់ឡោះ ហើយមូហាំម៉ាត់ គឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ។ ប្រសិនបើពួកគេបានធ្វើដូចេ្នះហើយ អាយុជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេត្រូវបានគេការពារអំពីអ្នក លើកលែងតែអ្វីដែលជាសិទ្ធិរបស់អ៊ីស្លាម ហើយការជំនុំជម្រះរបស់ពួកគេ គឺស្ថិតលើអល់ឡោះជាម្ចាស”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2405]
ណាពី ﷺ បានប្រាប់បណ្តាសហាហ្ពាត់របស់អំពីជ័យជម្នះរបស់អ្នកមូស្លីមទៅលើពួកយូដានៅថ្ងៃស្អែកនៅឯខយពើរ ដែលជាក្រុងមួយស្ថិតក្បែរក្រុងម៉ាទីណះ។ ជ័យជម្នះនេះនឹងកើតឡើងដោយស្នាដៃបុរសម្នាក់ដែលលោកនឹងប្រគល់ទង់ជ័យឱ្យដែលវាជានិមិត្តសញ្ញារបស់កងទ័ព។ ក្នុងចំណោមលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់បុរសនេះ គឺគេស្រឡាញ់អល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ក៏ស្រឡាញ់គេវិញដែរ។
អ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប رضي الله عنه បាននិយាយថា គាត់មិនដែលចង់ក្លាយជាអ្នកដឹកនាំឡើយ លើកលែងតែក្នុងថ្ងៃនោះប៉ុណ្ណោះ ដោយសង្ឃឹមថា អ្នកដែលស្រឡាញ់អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ដែលណាពី ﷺ បានមានប្រសាសន៍នោះ គឺជារូបគាត់។ ហើយអ៊ូមើរ رضي الله عنه បានពន្លូតខ្លួនរបស់គាត់ដើម្បីឱ្យណាពី ﷺ មើលឃើញ ដោយសង្ឃឹមថា គាត់នឹងត្រូវបានលោកហៅឱ្យទទួលទង់ជ័យនោះ ក៏ដូចជាបង្ហាញពីការព្យាយាម និងមហិច្ចតារបស់គាត់ក្នុងការចង់បានទង់ជ័យនោះ។
ជាក់ស្តែងនៅពេលនោះ ណាពី ﷺ បានហៅអាលី ពិន អាពីត៏ឡិប رضي الله عنه ហើយបានប្រគល់ទង់ជ័យនោះឱ្យគាត់។ ណាពី ﷺ បានបញ្ជាគាត់ឱ្យដឹកនាំទ័ព ហើយមិនត្រូវបញ្ឈប់ការប្រយុទ្ធក្រោយពីបានជួបសត្រូវនោះឡើយ ក៏មិនត្រូវសម្រាក ដកថយ ឬធ្វើសន្ធិសញ្ញាឡើយ រហូតទាល់តែអល់ឡោះប្រទានជ័យជម្នះឱ្យគាត់យកឈ្នះលើបន្ទាយខយពើរនោះ។
នៅពេលនោះ អាលី رضي الله عنه បានដើរចេញទៅ។ បន្ទាប់មក គាត់បានឈប់ ប៉ុន្តែមិនបានងាកក្រោយ ឡើយដើម្បីកុំឲ្យប្រឆាំងនឹងបញ្ជារបស់ណាពី ﷺ ។ គាត់បានស្រែកសួរថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើខ្ញុំប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមនុស្សលោកដើម្បីអ្វី?
ណាពី ﷺ បានឆ្លើយថា៖ អ្នកត្រូវប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងពួកគេ រហូតទាល់តែពួកគេធ្វើសាក្សីថា គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ លើកលែងតែអល់ឡោះ ហើយមូហាំម៉ាត់ គឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ។ ប្រសិនបើពួកគេឆ្លើយតប និងបានចូលសាសនាអ៊ីស្លាមហើយនោះ អាយុជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេត្រូវបានគេការពារពីអ្នក និងត្រូវបានហាមឃាត់មិនឲ្យអ្នកប៉ះពាល់ឡើយ លើកលែងតែអ្វីដែលជាសិទ្ធិរបស់វា ពោលគឺ លើកលែងតែនៅពេលណាដែលពួកគេប្រព្រឹត្តបទល្មើសដែលសមនឹងទទួលទោសប្រហារជីវិតតាមច្បាប់អ៊ីស្លាម ហើយការជំនុំជម្រះរបស់ពួកគេ គឺស្ថិតលើអល់ឡោះ។