ჰადისი: ღმერთო ჩემო! შენ გთხოვ სწორ გზას, ღვთისმოშიშობას, პატიოსნებას და სიმდიდრეს

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضيَ اللهُ عنهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ:
«اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْهُدَى وَالتُّقَى، وَالْعَفَافَ وَالْغِنَى».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2721]

გადმოცემულია აბდულლაჰ იბნ მას'უდისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამბობდა:
«ღმერთო ჩემო! შენ გთხოვ სწორ გზას, ღვთისმოშიშობას, პატიოსნებას და სიმდიდრეს».
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 2721]

განმარტება

მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) დუა იყო: 'ო, ალლაჰ, მე შენგან ვთხოვ მართალ გზას' – ანუ ჭეშმარიტების შეცნობასა და მის მიხედვით მოქმედებას. 'ღვთისმოშიშებას' – ანუ ალლაჰის ბრძანებების შესრულებასა და მისი აკრძალვებისგან თავის არიდებას. 'სიწმინდესა და თავშეკავებას' – ანუ ყველაფრისგან თავის შეკავებას, რაც არ არის ნებადართული ან რაც ულამაზოა, იქნება ეს სიტყვით თუ საქმით, 'სიმდიდრეს' – ანუ ადამიანებზე დამოკიდებულებისგან თავისუფლებას, რომ არ ღარიბდება, გარდა თავისი – დიდებული და ძლევამოსილი ალლაჰის წინაშე.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. ამ თვისებების ღირსება: მართალი გზის ხელმძღვანელობა, ალლაჰის შიში, აკრძალულისგან თავშეკავება და კმაყოფილება, და წახალისება მათი მოპოვებისკენ.
2. მოციქულს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თავისთვის არც სარგებლის მოტანა შეუძლია და არც ზიანის არიდება, რადგან ამ ყველაფრის მფლობელი მხოლოდ ალლაჰია, უზენაესი და დიდებული.
3. სარგებლის მოტანის, ზიანის მიყენებისა და მართალ გზაზე დაყენების ძალაუფლება მხოლოდ ალლაჰს ეკუთვნის, და ეს ძალა არც ერთ დაახლოებულ ანგელოზს, არც ერთ გაგზავნილ წინასწარმეტყველს და არც სხვას არ გააჩნია.