حديث: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْهُدَى وَالتُّقَى وَالْعفافَ والْغِنَى». «يا الله، هدايت و تقوا و عفت و پاکی از حرام و بی نيازی را از تو درخواست می کنم

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضيَ اللهُ عنهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ:
«اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْهُدَى وَالتُّقَى، وَالْعَفَافَ وَالْغِنَى».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2721]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عبد الله ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم چنین دعا می کرد:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْهُدَى وَالتُّقَى وَالْعفافَ والْغِنَى». «يا الله، هدايت و تقوا و عفت و پاکی از حرام و بی نيازی را از تو درخواست می کنم».
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [صحیح مسلم - 2721]

توضیح

از جمله دعاهای پیامبر صلی الله علیه وسلم این بود: «اللهم إني أسألك الهدى» صراط مستقیم شناخت حق و عمل به آن، «والتقى»، اطاعت از اوامر و اجتناب از نواهی، «والعفاف» و پرهیز از حرام و قول و فعل نا خوشایند، «والغنى» بی نیازی از خلق، به گونه‌ای که جز به پروردگارش نیازمند کسی نباشد.

از فوائد حدیث

1. شأن و شرف این صفات: هدایت و تقوا و عفت و بی نیازی، و تشویق به متصف شدن به این صفات.
2. پیامبر صلی الله علیه وسلم توان نفع و ضرر برای خود را ندارد، و ذاتی که آن را دارد الله متعال است.
3. ذاتی که نفع و ضرر و هدايت خلق را در اختیار دارد تنها الله متعال است، نه فرشته مقرب و نه پيامبر فرستاده شده و نه غیر از آنان.