بروز رسانی: هرکس دو همسر داشته باشد و فقط به يکی از آنها روی بياورد، روز قيامت درحالی - به ميدانِ حشر - می آيد که نيمی از بدنش خميده است.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:

«مَنْ كَانَتْ لَهُ امْرَأَتَانِ فَمَالَ إِلَى إِحْدَاهُمَا، جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَشِقُّهُ مَائِلٌ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي وابن ماجه وأحمد]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ كَانَتْ لَهُ امْرَأَتَانِ فَمَالَ إلَى إحْدَاهُمَا جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَشِقُّهُ مَائِلٌ»: «هرکس دو همسر داشته باشد و فقط به يکی از آنها روی بياورد، روز قيامت درحالی - به ميدانِ حشر - می آيد که نيمی از بدنش خميده است».
صحیح است - به روایت ابن ماجه

شرح

این حدیث بیانگر وجوب رفتار عادلانه بر مردی است که دو یا چند همسر دارد. و بیان می کند که تمایل نشان دادن به یکی از آنها امری حرام است. همچنین مجازات کسی را بیان می کند که عدالت را بین همسرانش رعایت نمی کند و به برخی از آنها ظلم می کند؛ الله متعال او را در روز قیامت رسوا می کند و درحالی به میدان حشر می آید که پهلوی وی خمیده است و این جزایی مطابق عملش می باشد. و جزاء از جنس عمل است. و عدالت بین همسران در مواردی است که انسان قادر به به رعایت آنها می باشد مانند نفقه و نوبت خواب و رفتار متقابل و موارد مشابه؛ اما در مواردی که در توان و اختیار انسان نیست مانند محبت و دوست داشتن و تمایل قلبی، عدالت واجب نیست؛ چون از توان انسان خارج است.