Ҳадис: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам жунуб бўлгач ғусл олсалар, аввал икки қўлларини ювар эдилар. Намозга таҳорат олгандай таҳорат олганларидан сўнг ғусл олар эдилар

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المؤمنين رضي الله عنها قَالَتْ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الجَنَابَةِ، غَسَلَ يَدَيْهِ، وَتَوَضَّأَ وُضُوءَهُ لِلصَّلاَةِ، ثُمَّ اغْتَسَلَ، ثُمَّ يُخَلِّلُ بِيَدِهِ شَعَرَهُ، حَتَّى إِذَا ظَنَّ أَنَّهُ قَدْ أَرْوَى بَشَرَتَهُ، أَفَاضَ عَلَيْهِ المَاءَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ غَسَلَ سَائِرَ جَسَدِهِ، وَقَالَتْ: كُنْتُ أَغْتَسِلُ أَنَا وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ، نَغْرِفُ مِنْهُ جَمِيعًا.
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 272]

Мўминларнинг онаси Оиша разияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам жунуб бўлгач ғусл олсалар, аввал икки қўлларини ювар эдилар. Намозга таҳорат олгандай таҳорат олганларидан сўнг ғусл олар эдилар. Сўнгра қўлларини сочлари орасига киргизар, сув терига текканига ишонч қабул қилгач устидан уч марта сув қуяр эдилар. Сўнгра жасадларини қолган қисмини ювар эдилар. Ва яна қўшимча қилиб: «Мен ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам битта идишда ювиниб, бирга қўл чўмар эдик», – дедилар.
[Тўғри матн] - [Бухорий ривояти] - [Саҳиҳул Бухорий - 272]

Изоҳ

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам жаноботдан ғусл олаётганларида икки қўлларини ювишдан бошлар эдилар. Сўнгра намозга таҳорат қилгандай таҳорат қилар, икки қўлларини сув соч тагига етиб, терига текканига ишонч ҳосил қилгунча ишқалар эдилар. Баданларига уч маротаба сув қуйиб, жасадларининг қолган қисмини ювар эдилар. Оиша разияллоҳу анҳо: «Мен ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам битта идишда ювиниб, иккаламиз ҳам унга қўл чўмар эдик», – дедилар.

Ҳадиснинг фойдалари

1. Ғусл икки хил бўлади: кифоя қиладиган ва комил ғусл. Кифоя қиладиган ғуслда инсон тозаланишни ният қилади ва сувни бутун баданига етказиб, оғиз чайқайди ва бурун қоқади, холос. Комил ғусл эса, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ушбу ҳадисда ғусл олганлари кабидир.
2. Жунуб - ҳар бир маний чиқарган ёки чиқармаса ҳам жимо қилган инсон.
3. Эр-хотин бир-бирининг авратига қараши ва битта идишдан сув олиб ювиниши жоиз.