නබි වදන: කවරෙකු අල් කුර්ආනයේ ආරම්භක පරිච්ඡේදය (සූරා අල් ෆාතිහා) පාරායනා නොකළේ ද ඔහුට සලාතය වලංගු වන්නේ නැත.
«لَا صَلَاةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِفَاتِحَةِ الكِتَابِ».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමා ප්රකාශ කළ බවට උබාදා ඉබ්නු අස්-සාමිත් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී. "c2">“කවරෙකු අල් කුර්ආනයේ ආරම්භක පරිච්ඡේදය (සූරා අල් ෆාතිහා) පාරායනා නොකළේ ද ඔහුට සලාතය වලංගු වන්නේ නැත.”
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත.
සූරා අල් ෆාතිහා යනු අල් කුර්ආනයේ මෙන්ම එහි ජීවයේ මූලිකයයි. ඊට හේතුව උත්තරීතර අල්ලාහ් සතු සියලුම ප්රශංසා හා උසස් ගුණාං, ආධිපත්යය හා බලය තහවුරු කිරීම, නැවත නැගිටුවීම හා ප්රතිඵල පිරිනැමීම, නැමදුම හා අපේක්ෂාව යනාදී සියල්ල එය එකට ගොනු කර ගෙන ඇති බැවිණි. මෙය ඒකදේවත්වයේ හා වගකීමේ වර්ග වේ. එබැවින් සෑම රකආතයකම එය පාරායනය කිරීම අනිවාර්යය කළේය. එය කියවීම සලාතය වලංගු වීමේ තැනට පත් කළේය. එය කියවීමෙන් තොරව සලාතයේ නියම ස්වරූපය අහිමි වී යන්නේය. අබූ හුරෙයිරා (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් වාර්තා කළ ඉබ්නු හුසෙයිමා විසින් දන්වා සිටි හදීසයේ එහි ආගමික නියම ස්වරූපය නොමැති බව තහවුරු කර පෙන්වා ඇත. මෙය මර්ෆූඃ ගණයට අයත් හදීසයකි. එනම් "c2">“අල් කුර්ආනයේ මූලාරම්භය පාරායනය නොකරන ලද සලාතයක් වළංගු වන්නේ නැත.” මෙහිදී තවත් හදීසයක් අනුව සලාතය මෙහෙයවනු ලබන්නන් ව්යතිරේකයක් වනු ඇත. එය ඔහු ඉමාම් රුකූඃ කරන ඉරියව්වේ දැක පසුව ආරම්භක තක්බීරය පවසා ඔහුද රුකූ කරන්නේ නම් එම අවස්ථාවේ ඔහුගෙන් සූරා අල් ෆාතිහා පාරායනය කිරීමේ වගකීම වැටෙනු ඇත. ඊට හේතුව ඔහු සිටගත් තත්ත්වයේ අල් කුර්ආනය කියවීමේ ස්ථානය ලබා නොමැති බැවිණි.