حديث: مَنْ حَلَفَ بِالأمَانَةِ فَلَيْسَ مِنَّا». «هرکس به امانت سوگند ياد کند، از ما نيست

عَنْ بُرَيْدَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ حَلَفَ بِالْأَمَانَةِ فَلَيْسَ مِنَّا».
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 3253]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از بُرَیده رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«مَنْ حَلَفَ بِالأمَانَةِ فَلَيْسَ مِنَّا». «هرکس به امانت سوگند ياد کند، از ما نيست».
[صحیح] - [ابو داود و احمد روایت کرده] - [سنن ابو داود - 3253]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم از سوگند یاد کردن به امانت نهی فرموده، و هر کس آن را انجام دهد از ما نیست.

از فوائد حدیث

1. تحریم سوگند به غیر الله متعال، از آن جمله: سوگند یاد کردن به امانت، و این که آن شرک اصغر است.
2. امانت شامل طاعت، عبادتف سپرده، نقد و امان می شود.
3. سوگند فقط به الله متعال یا به یکی از نامها و یا به یکی از صفات او صورت گیرد.
4. خطابی می گوید: این شبیه آن است که کراهیت از بهر این است که یاد کردن سوگند تنها به الله و صفاتش صورت گیرد، نه به امانت که از جمله صفات او تعالی نیست، بلکه از اوامر و واجبات اوست، پس به علت تساوی بین امانت و نامها و صفات الله متعال از این گونه سوگند نهی شده است.