Hadis: «Emanete yemin eden, bizden değildir.»

عن بريدة رضي الله عنه : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: «من حَلَفَ بالأمَانة فليس مِنَّا».
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد]

Bureyde -radıyallahu anh-'den rivayet edildiğine göre Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Emanete yemin eden, bizden değildir.»
[Sahih Hadis] - [Ebû Dâvûd rivayet etmiştir - Ahmed rivayet etmiştir]

Şerh

Hadisin Manası: Emanete yemin etmek yasaklanmıştır. Zira emanete yemin etmek Allah’tan başkasının adına yemin etmek olup, şirktir. Bir hadiste, «Allah’tan başkasının adına yemin eden kâfir olmuş yahut şirk koşmuştur.» ifadesi yer almaktadır. Burada ifade edilen şirk küçük şirktir. Zira diğer delillere bakıldığında tek başına yapılan böyle bir yeminin kişiyi dinden çıkarmadığı görülür. Şayet yemin eden kimse tazim ve ibadet edilme konularında yemin ettiği bu şeyin Allah’a denk olduğuna itikat ederse bu büyük şirk olur. Hadiste geçen emanet, yüce Allah’ın farz kıldığı namaz, oruç, hac gibi ibadetlerdir. Şayet bir kimse, namazım, orucum yahut haccım hakkı için yahut Allah’ın emaneti gibi genel bir ifade kullansa bu türden lafızların tümü yasaklanmıştır deriz. Çünkü Müslüman kimseye Allah’ın isimleri yahut sıfatları ile yemin etmesi emir olunmuştur. Emanet yüce Allah’ın sıfatlarından biri olmayıp, Onun bir emri, buyruğu ve farzıdır. Böyle bir yemin edilmesi emanet ile yüce Allah’ın isim ve sıfatlarının denk tutulması anlamına geleceğinden yasaklanmıştır. Meâlimu’s-Sunen,4/46, Subulu’s-Selâm, 2/550, el-Kavlu’l-Mufîd Şerhu Kitabi’t-Tevhîd, 1/206, 2/214.