حديث: ?مرگ به صورت کبش زیبا آورده می شود

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«يُؤْتَى بِالْمَوْتِ كَهَيْئَةِ كَبْشٍ أَمْلَحَ، فَيُنَادِي مُنَادٍ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ، فَيَشْرَئِبُّونَ وَيَنْظُرُونَ، فَيَقُولُ: هَلْ تَعْرِفُونَ هَذَا؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، هَذَا المَوْتُ، وَكُلُّهُمْ قَدْ رَآهُ، ثُمَّ يُنَادِي: يَا أَهْلَ النَّارِ، فَيَشْرَئِبُّونَ وَيَنْظُرُونَ، فَيَقُولُ: وهَلْ تَعْرِفُونَ هَذَا؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، هَذَا المَوْتُ، وَكُلُّهُمْ قَدْ رَآهُ، فَيُذْبَحُ ثُمَّ يَقُولُ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ خُلُودٌ فَلاَ مَوْتَ، وَيَا أَهْلَ النَّارِ خُلُودٌ فَلاَ مَوْتَ، ثُمَّ قَرَأَ: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ} [مريم: 39]، وَهَؤُلاَءِ فِي غَفْلَةٍ أَهْلُ الدُّنْيَا {وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ} [مريم: 39]».
[صحيح] - [متفق عليه]

از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«مرگ به صورت کبش زیبا آورده می شود، سپس صدا کنندۀ صدا می کند: ای اهل بهشت، آنان گردن های خود را بلند می کنند و می نگرند، و می گوید: آیا این را می شناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، و همه آن را دیدند، سپس صدا می کند: ای اهل دوزخ، آنان گردن های خود بلند می کنند و می نگرند، و می گوید: آیا این را می شناسید؟ میگویند: آری این مرگ است، و همه آن را دیدند، پس ذبح می شود ومی گوید: ای اهل بهشت ​​تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست، و ای اهل دوزخ تا ابد بمانید و مرگ نیست، بعد از آن تلاوت نمود: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ} [مريم: 39]، و آنان را که (اکنون) در غفلت به سر می‌برند، از روز حسرت و پشیمانی بترسان، وقتی که کار به انجام رسانیده می‌شود و آنان ایمان نمی‌آورند. و آنان اهل دنیا در غفلت به سر می برند {وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ} و آنان ایمان نمی آورند.
صحیح - متفق علیه

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید که مرگ در روز قیامت بشکل گوسفندی نر که در آن سفیدی و سیاهی می باشد آورده می شود، پس صدا می شود: ای اهل بهشت! گردن و سر های خود را بلند کرده و می نگرند، برای شان گفته می شود: آیا این را میشناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، همه آن دیده و شناخته اند، سپس صدا کننده صدا می زند: ای اهل دوزخ، گردن و سر های خود را بلند می کنند و می نگرند، برای شان گفته می شود: آیا این را میشناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، همه آن دیده اند؛ سپس کبش ذبح می شود، و صدا کننده می گوید: ای اهل بهشت تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست، و ای اهل دوزخ تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست. برای این که بر نعمت های مؤمنان افزوده شود و بر عذاب کافران غلبه کند. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم تلاوت نمود: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ} و آنان را که (اکنون) در غفلت به سر می‌برند، از روز حسرت و پشیمانی بترسان، وقتی که کار به انجام رسانیده می‌شود، و آنان اهل دنیا در غفلت به سر می برند و آنان ایمان نمی آورند. پس در روز قیامت اهل بهشت ​​و جهنم را از هم جدا شده، و هر یک به مصیر خود داخل می شوند و جاودانه در آن می مانند. پس بد کاران از انجام ندادن کار نیک پشيمان می شوند، و تقصیر کننده نیز از عدم ازدیاد کار نیک پشیمان می شوند.