+ -

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«يُؤْتَى بِالْمَوْتِ كَهَيْئَةِ كَبْشٍ أَمْلَحَ، فَيُنَادِي مُنَادٍ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ، فَيَشْرَئِبُّونَ وَيَنْظُرُونَ، فَيَقُولُ: هَلْ تَعْرِفُونَ هَذَا؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، هَذَا المَوْتُ، وَكُلُّهُمْ قَدْ رَآهُ، ثُمَّ يُنَادِي: يَا أَهْلَ النَّارِ، فَيَشْرَئِبُّونَ وَيَنْظُرُونَ، فَيَقُولُ: وهَلْ تَعْرِفُونَ هَذَا؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، هَذَا المَوْتُ، وَكُلُّهُمْ قَدْ رَآهُ، فَيُذْبَحُ ثُمَّ يَقُولُ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ خُلُودٌ فَلاَ مَوْتَ، وَيَا أَهْلَ النَّارِ خُلُودٌ فَلاَ مَوْتَ، ثُمَّ قَرَأَ: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ} [مريم: 39]، وَهَؤُلاَءِ فِي غَفْلَةٍ أَهْلُ الدُّنْيَا {وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ} [مريم: 39]».

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4730]
المزيــد ...

از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«مرگ به صورت کبش زیبا آورده می شود، سپس صدا کنندۀ صدا می کند: ای اهل بهشت، آنان گردن های خود را بلند می کنند و می نگرند، و می گوید: آیا این را می شناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، و همه آن را دیدند، سپس صدا می کند: ای اهل دوزخ، آنان گردن های خود بلند می کنند و می نگرند، و می گوید: آیا این را می شناسید؟ میگویند: آری این مرگ است، و همه آن را دیدند، پس ذبح می شود ومی گوید: ای اهل بهشت ​​تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست، و ای اهل دوزخ تا ابد بمانید و مرگ نیست، بعد از آن تلاوت نمود: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ} [مريم: 39]، و آنان را که (اکنون) در غفلت به سر می‌برند، از روز حسرت و پشیمانی بترسان، وقتی که کار به انجام رسانیده می‌شود و آنان ایمان نمی‌آورند. و آنان اهل دنیا در غفلت به سر می برند {وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ} و آنان ایمان نمی آورند.

[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 4730]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید که مرگ در روز قیامت بشکل گوسفندی نر که در آن سفیدی و سیاهی می باشد آورده می شود، پس صدا می شود: ای اهل بهشت! گردن و سر های خود را بلند کرده و می نگرند، برای شان گفته می شود: آیا این را میشناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، همه آن دیده و شناخته اند، سپس صدا کننده صدا می زند: ای اهل دوزخ، گردن و سر های خود را بلند می کنند و می نگرند، برای شان گفته می شود: آیا این را میشناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، همه آن دیده اند؛ سپس کبش ذبح می شود، و صدا کننده می گوید: ای اهل بهشت تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست، و ای اهل دوزخ تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست. برای این که بر نعمت های مؤمنان افزوده شود و بر عذاب کافران غلبه کند. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم تلاوت نمود: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ} و آنان را که (اکنون) در غفلت به سر می‌برند، از روز حسرت و پشیمانی بترسان، وقتی که کار به انجام رسانیده می‌شود، و آنان اهل دنیا در غفلت به سر می برند و آنان ایمان نمی آورند. پس در روز قیامت اهل بهشت ​​و جهنم را از هم جدا شده، و هر یک به مصیر خود داخل می شوند و جاودانه در آن می مانند. پس بد کاران از انجام ندادن کار نیک پشيمان می شوند، و تقصیر کننده نیز از عدم ازدیاد کار نیک پشیمان می شوند.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانوی اندونزیایی اویگوری بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالی هندی فارسی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتگالی مالایالام تلگو سواحیلی تامیلی برمه ای تايلندی آلمانی پشتو آسامی آلبانی سویدی امحاری هلندی گوجراتی قرغزی نیپالی یوروبایی لیتوانیایی صربستانی سومالیایی تاجیکی کينیارواندایی رومانی مجارستانی چکسلواکی الموري مالاگاسی ایتالیایی اورومویی کانارایی الولوف البلغارية آذری اليونانية اوزبکی اوکراینی الجورجية اللينجالا المقدونية
مشاهدۀ ترجمه ها

از فوائد حدیث

  1. مصیر انسان در آخرت تا ابد ماندن است، یا در بهشت و یا در دوزخ.
  2. هشدار شدید از وحشت روز قیامت و اینکه آن روز حسرت و پشیمانی است.
  3. بیان شادی همیشگی اهل بهشت، و غم همیشگی اهل جهنم.
بیشتر