حديث: ، لاَ تَدَعَنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلاَة تَقُول: اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ»: «ای معاذ، به الله سوگند که من دوستت دارم و به تو سفارش می کنم در پايان هر نماز اين دعا را بخوانی و آن را ترک نکنی: «اللَّهُم أَعِنِّي على ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ، وحُسنِ عِبَادتِك»: «يا الله، ياری ام کن تا تو را ذکر کنم، سپاس بگزارم و عبادت تو را به صورتی نيکو به جای آورم

عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رضي الله عنه:
أَنَّ رَسُولَ صَلَّى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخَذَ بِيَدِهِ، وَقَالَ: «يَا مُعَاذُ، وَاللَّهِ إِنِّي لَأُحِبُّكَ»، فَقَالَ: «أُوصِيكَ يَا مُعَاذُ لَا تَدَعَنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ تَقُولُ: اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي وأحمد] - [سنن أبي داود: 1522]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از معاذ بن جبل رضی الله عنه روایت است:
که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يَا مُعَاذ، واللهِ، إِنِّي لَأُحِبُّكَ، ثُمَّ أُوصِيكَ يَا مُعَاذُ، لاَ تَدَعَنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلاَة تَقُول: اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ»: «ای معاذ، به الله سوگند که من دوستت دارم و به تو سفارش می کنم در پايان هر نماز اين دعا را بخوانی و آن را ترک نکنی: «اللَّهُم أَعِنِّي على ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ، وحُسنِ عِبَادتِك»: «يا الله، ياری ام کن تا تو را ذکر کنم، سپاس بگزارم و عبادت تو را به صورتی نيکو به جای آورم».
[صحیح] - - [سنن ابو داود - 1522]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم دست معاذ رضی الله عنه را گرفته و به او فرمودند: به الله سوگند من تو را دوست دارم، و ای معاذ تو را سفارش می کنم که از در پايان هر نماز [فرض] اين دعا را بخوان و آن را ترک نکن: (اللهم أَعِنّي على ذكرك) در هر گفتار و کرداری که انسان را به طاعت نزدیک می کند، (وشُكْرِك) با حصول نعمت ها و دفع عقوبت ها، (وحُسْن عبادتك) با اخلاصمندی به الله متعال و پیروی از پیامبر صلی الله علیه وسلم.

از فوائد حدیث

1. مشروعیت با خبر ساختن شخص کسی را که برای الله دوستش دارد.
2. مستحب بودن خواندن این دعا پس از هر نماز فرض و نفل.
3. در الفاظ اندک این دعا مطالب دنیا و آخرت گنجانیده شده است.
4. از جمله فواید دوستی برای الله متعال، توصیه به حق و نصیحت یکدیگر به همکاری در نیکی و تقوا می باشد.
5. الطیبی گفت: یاد و ذکر الله متعال سرآغاز سعادت و گشایش سینه است، و شکر وی وسیلۀ دریافت نعمت هاست، و لازمۀ عبادت نیکو این است از آنچه که او را از الله متعال مشغول می سازد دوری جوید.