عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رضي الله عنه:
أَنَّ رَسُولَ صَلَّى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخَذَ بِيَدِهِ، وَقَالَ: «يَا مُعَاذُ، وَاللَّهِ إِنِّي لَأُحِبُّكَ»، فَقَالَ: «أُوصِيكَ يَا مُعَاذُ لَا تَدَعَنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ تَقُولُ: اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي وأحمد] - [سنن أبي داود: 1522]
المزيــد ...
მუ'ააზ იბნ ჯაბალ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს:
რომ ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) აიღო მისი ხელი და უთხრა: «ო, მუ‘აზ, ვფიცავ ალლაჰს, მე ნამდვილად მიყვარხარ». შემდეგ უთხრა: «გირჩევ, ო, მუ‘აზ, ნუ გამოტოვებ ყოველი ლოცვის ბოლოს წარმოთქვა: "ო, ალლაჰ, დამეხმარე, რომ გიხსენო, მადლობა გადაგიხადო და საუკეთესოდ გეთაყვანო"».
[სანდო (საჰიჰ)] - - [სუნან აბი დაუდ - 1522]
ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) აიღო მუ‘აზის (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) ხელი და უთხრა: ვფიცავ ალლაჰს, მე ნამდვილად მიყვარხარ. და გირჩევ, ო, მუ‘აზ, ნუ გამოტოვებ ყოველი ლოცვის ბოლოს წარმოთქვა სიტყვები: (ო, ალლაჰ, დამეხმარე, შენს გახსენებაში) ყველა იმ სიტყვასა და საქმეში, რაც დამაახლოვებს შენს მორჩილებასა და კმაყოფილებას, (და მადლობა გადაგიხადო) იმ წყალობებისთვის, რომლებიც მომმადლე, და განსაცდელებისთვის, რომლებიც მომაშორე, (და საუკეთესოდ გეთაყვანო), რაც მოიცავს ალლაჰისთვის გულწრფელობასა და მოციქულზე (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მიყოლას.