عَنْ أَبَانَ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ: سَمِعْتُ عُثْمَانَ ابْنِ عَفَّانَ رضي الله عنه يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَنْ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ، فِي الْأَرْضِ، وَلَا فِي السَّمَاءِ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ، ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، لَمْ تُصِبْهُ فَجْأَةُ بَلَاءٍ، حَتَّى يُصْبِحَ، وَمَنْ قَالَهَا حِينَ يُصْبِحُ ثَلَاثُ مَرَّاتٍ، لَمْ تُصِبْهُ فَجْأَةُ بَلَاءٍ حَتَّى يُمْسِيَ»، قَالَ: فَأَصَابَ أَبَانَ بْنَ عُثْمَانَ الْفَالِجُ، فَجَعَلَ الرَّجُلُ الَّذِي سَمِعَ مِنْهُ الْحَدِيثَ يَنْظُرُ إِلَيْهِ، فَقَالَ لَهُ: مَا لَكَ تَنْظُرُ إِلَيَّ؟ فَوَاللَّهِ مَا كَذَبْتُ عَلَى عُثْمَانَ، وَلَا كَذَبَ عُثْمَانُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَكِنَّ الْيَوْمَ الَّذِي أَصَابَنِي فِيهِ مَا أَصَابَنِي غَضِبْتُ فَنَسِيتُ أَنْ أَقُولَهَا.
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه والنسائي في الكبرى وأحمد] - [سنن أبي داود: 5088]
المزيــد ...
ਅਬਾਨ ਬਿਨ ਉਥਮਾਨ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਥਮਾਨ ਬਿਨ ਅੱਫਾਨ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਕਿ:
ਮੈਂ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੂੰ ਇਹ ਫਰਮਾਉਂਦੇ ਸੁਣਿਆ:
ਜਿਸ ਨੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਕਿਹਾ:
"ਬਿਸਮਿੱਲਾਹਿੱਲਾਜ਼ੀ ਲਾ ਯਾਜ਼ੁੱਰੂ ਮਾਅ ਇਸਮਿਹੀ ਸ਼ੈਯੁਨ ਫਿੱਲਅਰਦੀ ਵਲਾ ਫਿੱਸਮਾਈ ਵਹੁਵਾਸਸਮੀਉਲ ਅਲੀਮ"، (ਅਰਥ: ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ, ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦਾ),ਉਸਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁਸੀਬਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਾ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਜਦ ਤੱਕ ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।ਅਤੇ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਕਹੇ, ਉਸਨੂੰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਅਚਾਨਕ ਕੋਈ ਮੁਸੀਬਤ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ।
ਕਹਾਣੀ:
ਅਬਾਨ ਬਿਨ ਉਥਮਾਨ ਨੂੰ ਪੈਰ ਦਾ ਦਰਦ ਹੋਇਆ (ਫਾਲਿਜ), ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਹ ਦੋਹਰਾ ਕਹਾਣਾ ਜੋ ਨਬੀ ﷺ ਤੋਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ।ਜਿਸ ਬੰਦੇ ਨੇ ਇਹ ਹਦੀਸ ਉਸ ਤੋਂ ਸੁਣੀ, ਉਹ ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ:"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ? ਮੈਂ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਕਸਮ ਖਾ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਉਥਮਾਨ ਬਿਨ ਅੱਫਾਨ ਉੱਤੇ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ ਅਤੇ ਉਥਮਾਨ ਨੇ ਨਬੀ ﷺ ਉੱਤੇ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ। ਪਰ ਅੱਜ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਦਰਦ ਹੋਇਆ, ਮੈਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਦੋਹਰਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ।"
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه والنسائي في الكبرى وأحمد] - [سنن أبي داود - 5088]
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਵਜਿਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜੋ ਹਰ ਸਵੇਰੇ ਫਜਰ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਤੇ ਹਰ ਰਾਤ ਸੂਰਜ ਡੁਬਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ ਕਹੇ:
**"ਬਿਸਮੱਲਾਹ ਅਸਤੀਨੂੰ ਵਅਤਹਫ਼ੱਥੁ ਮਿਨ ਕੁੱਲਿ ਮੁਆਜ਼਼਼ਿਨ (ਅਲਲਜ਼ੀ ਲਾ ਯਦ਼ੁਰੂ ਮਆ) ਜ਼ਿਕਰ (ਇਸਮਿਹੀ) ਅਯੂ ਸ਼ੈਯੁਨ ਮਹਮਾ ਜ਼ਹੁਮ (ਫਿੱਲਰਦੀ) ਵਲਖਾਰਿਜ ਮਿੰਹਾ ਮਿਨਲ ਬਲਈ (ਵਲਾ ਫਿੱਸਮਾਈ) ਵਲਨਾਜ਼ਿਲ ਮਿਨਹਾ ਮਿਨਲ ਬਲਈ (ਵਾਹੁਵਾਸਸਮੀਉ) ਬਅਕਵਾਲਿਨਾ (ਅਲਅਲੀਮੁ) ਬਅਹਵਾਲਿਨਾ"**, ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਜਾਂ ਮੁਸੀਬਤ, ਚਾਹੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਆਵੇ, ਨਹੀਂ ਛੇੜ ਸਕਦੀ।ਅੱਲਾਹ ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਦਾ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਨਾਲ ਇਹ ਦੁਆ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ।
... ਜੋ ਇਹ ਦੁਆ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕਹੇ, ਉਸਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਕੋਈ ਮੁਸੀਬਤ ਰਾਤ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀ।ਅਤੇ ਜੋ ਇਹ ਦੁਆ ਸਵੇਰੇ ਕਹੇ, ਉਸਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਕੋਈ ਮੁਸੀਬਤ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀ।
**ਪੰਜਾਬੀ (ਗੁਰਮੁਖੀ) ਅਨੁਵਾਦ:**
ਹਦੀਸ ਦੇ ਰਾਵੀ, ਅਬਾਨ ਬਿਨ ਉਥਮਾਨ ਨੂੰ ਫਾਲਿਜ਼ ਹੋ ਗਿਆ; ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਸਰੀਰ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਜਾਂ ਢੀਲਾਪਣ।ਜੋ ਆਦਮੀ ਇਹ ਹਦੀਸ ਉਸ ਤੋਂ ਸੁਣਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਅਬਾਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਤਾਂ ਅਬਾਨ ਨੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: "ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਵੱਲ ਕਿਉਂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ?ਖੁਦਾ ਦੀ ਕਸਮ, ਮੈਂ ਉਥਮਾਨ 'ਤੇ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ ਅਤੇ ਉਥਮਾਨ ਨੇ ਨਬੀ ﷺ ਉੱਤੇ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ।ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਇਹ ਦਰਦ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ, ਮੈਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਕਹਿਣਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣੇ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।"