Hadis: Kim; "Bismillâhillezi lâ yedurru ma’asmihi şey’ün fil'-Ardi ve'lâ fi's-Semâi ve Huve's-Semî’u'l-Alîm/Ne yerde, ne gökte adı(nın anılması)yla hiçbir şeyin zarar veremeyeceği Allah'ın ismiyle ki, O Semî ve Alîm'dir." diye dua ederse her gün (gece) sabaha kadar onun başına ansızın bir musibet gelmez

عَنْ أَبَانَ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ: سَمِعْتُ عُثْمَانَ ابْنِ عَفَّانَ رضي الله عنه يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَنْ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ، فِي الْأَرْضِ، وَلَا فِي السَّمَاءِ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ، ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، لَمْ تُصِبْهُ فَجْأَةُ بَلَاءٍ، حَتَّى يُصْبِحَ، وَمَنْ قَالَهَا حِينَ يُصْبِحُ ثَلَاثُ مَرَّاتٍ، لَمْ تُصِبْهُ فَجْأَةُ بَلَاءٍ حَتَّى يُمْسِيَ»، قَالَ: فَأَصَابَ أَبَانَ بْنَ عُثْمَانَ الْفَالِجُ، فَجَعَلَ الرَّجُلُ الَّذِي سَمِعَ مِنْهُ الْحَدِيثَ يَنْظُرُ إِلَيْهِ، فَقَالَ لَهُ: مَا لَكَ تَنْظُرُ إِلَيَّ؟ فَوَاللَّهِ مَا كَذَبْتُ عَلَى عُثْمَانَ، وَلَا كَذَبَ عُثْمَانُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَكِنَّ الْيَوْمَ الَّذِي أَصَابَنِي فِيهِ مَا أَصَابَنِي غَضِبْتُ فَنَسِيتُ أَنْ أَقُولَهَا.
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه والنسائي في الكبرى وأحمد] - [سنن أبي داود: 5088]

Bu tercümenin daha fazla incelenmesi ve araştırılması gerekiyor.

Ebân b. Osman'dan rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: Osman b. Affân -radıyallahu anh-'ı şöyle derken işittim: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'i şöyle derken işittim:
«Kim; "Bismillâhillezi lâ yedurru ma’asmihi şey’ün fil'-Ardi ve'lâ fi's-Semâi ve Huve's-Semî’u'l-Alîm/Ne yerde, ne gökte adı(nın anılması)yla hiçbir şeyin zarar veremeyeceği Allah'ın ismiyle ki, O Semî ve Alîm'dir." diye dua ederse her gün (gece) sabaha kadar onun başına ansızın bir musibet gelmez. Kim bunu sabahleyin üç defa söylerse, akşama kadar onun başına ansızın bir musibet gelmez.» Ebân b. Osman'a (bu hadisi rivayet ettikten sonra) günlerden bir gün (ansızın bir) felç geldi. Bu­nun üzerine hadisi (ondan bana) rivayet etmiş olan kimse (Muhammed b. Ka'b) Ebân'a bakmaya başladı. (Bunu gören Ebân): Niçin bana (böyle) bakıyorsun? Allah'a yemin olsun ki ben (Osman adına yalan bir söz uydurmadım. Osman da Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in adına yalan söz uydurmadı. Fakat bu gün benim başıma gelenler geldi. (Çünkü ben) öfkelenmiştim de bu duayı okumayı unutmuştum.
[Sahih Hadis] - - [سنن أبي داود - 5088]

Şerh

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- her kim sabahleyin fecirden sonra ve her gece akşam Güneş batmadan önce üç defa şöyle derse, şöyle buyurmuştur: (Allah'ın adıyla) Yardım isterim ve beni korumasını isterim. (Allah'ı) zikrederek zararlı olabilecek her varlıktan (yeryüzünde) çıkacak belalardan, (ve gökten) inecek musibetten Allah'a sığınırım. O (Allah), sözlerimizi (işitendir), durumlarımız (her halimizi ve her şeyi hakkıyla bilendir).
...... Kim bu duayı akşam yaparsa, o kimsesin başına sabaha kadar ansızın bir musibet isabet etmez. Duayı sabah yapan kimsenin başına da akşama kadar ansızın bir musibet gelmez.
Hadis ravisi Ebân b. Osman felç oldu, yani vücudunun bir yarısı üzerinde kontrol kaybı oldu, bu yüzden hadisi ondan duyan adam hayretle Ebân’a bakmaya devam etti. Bunun üzerine Ebân adama dedi ki: Bana neden bakıyorsun? Allah’a yemin ederim ki, ben Osman hakkında yalan söylemedim, Osman da Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- hakkında yalan söylemedi. Fakat o gün bu hastalığa tutulduğumda Allah bana bunu söylememi takdir etmedi, öfkelendim ve yukarıdaki sözleri söylemeyi unuttum.

Hadisten Çıkarılan Hükümler

1. Bu zikrin sabah ve akşam okunması müstehaptır. Öyle ki, insan Allah Teâlâ'nın izniyle başına ansızın bela, zarar, musibet ve benzeri bir olay gelmesinden korunmuş olur.
2. Selefin önde gelenlerinin Allah'a olan kuvvetli inançları ve Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in bildirdiklerine inanmaları.
3. Sabah-akşam zikrin gerekli kılınmasının faydalarından biri de, Müslümanın gafletten kurtulmasını sağlamak ve Allah Teâlâ'nın kulu olduğunu devamlı olarak hatırlamasını sağlamaktır.
4. Zikrin tesirinin gerçekleşmesi, Allah’ı zikreden kimsenin iman derecesine, teslimiyetine, gönlünün huzuruna, ihlas ve sağlam inancına bağlıdır.