عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ ثُمَّ أَتَى الْجُمُعَةَ فَاسْتَمَعَ وَأَنْصَتَ غُفِرَ لَهُ مَا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجُمُعَةِ وَزِيَادَةُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، وَمَنْ مَسَّ الْحَصَى فَقَدْ لَغَا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 857]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਹੁਰੈਰਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵ ਸੱਲਮ) ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
"ਜਿਸ ਨੇ ਵੁਜ਼ੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੁਜ਼ੂ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਜੁਮਾ (ਦੀ ਨਮਾਜ਼) ਵਾਸਤੇ ਆਇਆ, ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਜੁਮੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਇਸ ਜੁਮੇ ਤੱਕ ਦੇ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ — ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਮੁਆਫੀ ਵੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ (ਖੁਤਬੇ ਦੌਰਾਨ) ਕঙ্কਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ, ਉਸ ਨੇ ਬੇਮਤਲਬ ਗੱਲ ਕੀਤੀ (ਯਾਨੀ ਖੁਤਬਾ ਸੁਣਣ ਦੀ ਆਹਮੀਅਤ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ)।" (ਸਹੀਹ ਮੁਸਲਮ)
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 857]
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿਸ ਨੇ ਵੁਜ਼ੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਰੁਕਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਸੁੰਨਤਾਂ ਅਤੇ ਆਦਾਬਾਂ ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਕਰਦਿਆਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੁਜ਼ੂ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਜੁਮਾ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਵਾਸਤੇ ਗਿਆ, ਖ਼ੁਤੀਬ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ, ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਫ਼ਜ਼ੂਲ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ — ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਦੇ ਦਸ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ: ਪਹਿਲੇ ਜੁਮੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਜੁਮੇ ਤੱਕ, ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਹੋਰ ਵਾਧੂ — ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਨੇਕੀ ਦਾ ਸਵਾਬ ਦਸ ਗੁਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜੇ ਦਿਲ ਖ਼ੁਤਬੇ ਵਿੱਚ ਕਹੀ ਗਈ ਨਸੀਹਤਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦੇਵੇ ਅਤੇ ਹੱਥ ਜਾਂ ਹੋਰ ਅੰਗ-ਪੰਗ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੰਕਰ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਰਹੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਭ ਫਜ਼ੂਲ ਗੱਲਾਂ (ਲਿਗ਼ਾ) ਹਨ। ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦਾ ਜੁਮਾ ਦੀ ਪੂਰੀ ਨਮਾਜ਼ ਦੇ ਸਵਾਬ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ।