عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ اللهَ طَيِّبٌ لَا يَقْبَلُ إِلَّا طَيِّبًا، وَإِنَّ اللهَ أَمَرَ الْمُؤْمِنِينَ بِمَا أَمَرَ بِهِ الْمُرْسَلِينَ، فَقَالَ: {يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا، إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ} [المؤمنون: 51] وَقَالَ: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ} [البقرة: 172] ثُمَّ ذَكَرَ الرَّجُلَ يُطِيلُ السَّفَرَ أَشْعَثَ أَغْبَرَ، يَمُدُّ يَدَيْهِ إِلَى السَّمَاءِ: يَا رَبِّ، يَا رَبِّ، وَمَطْعَمُهُ حَرَامٌ، وَمَشْرَبُهُ حَرَامٌ، وَمَلْبَسُهُ حَرَامٌ، وَغُذِيَ بِالْحَرَامِ، فَأَنَّى يُسْتَجَابُ لِذَلِكَ؟».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1015]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਹੁਰੈਰਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵ ਸੱਲਮ) ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
«ਹੇ ਲੋਕੋ! ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।»
ਫਿਰ ਕਿਹਾ: "ਹੇ ਰਸੂਲੋ! ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜਾਣੂ ਹਾਂ।" (ਸੂਰۃ ਮੁ’ਮਿਨੂਨ: 51) ਅਤੇ ਕਿਹਾ:"ਹੇ ਇਮਾਨ ਵਾਲੋ! ਜੋ ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ।" (ਸੂਰۃ ਬਕਰਾ: 172) ਫਿਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਲੰਮਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਵਾਲ ਬੇਤਰਤੀਬ ਤੇ ਮੈਲੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ!"ਪਰ ਉਸਦਾ ਖਾਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਪੀਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਪਹਿਰਾਵਾ ਹਰਾਮ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਾਮ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ-ਪੋਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਿਵੇਂ ਕਬੂਲ ਹੋਵੇਗੀ?» ਇਹ ਆਯਤ ਅਤੇ ਹਦੀਸ ਸਾਨੂੰ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ ਤੇ ਹਲਾਲ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਸਿੱਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਸਿਰਫ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਜਾਇਜ਼ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਨੀਅਤ ਅਤੇ ਅਮਲ ਵਿਚ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਦੁਆ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਵੇ।
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 1015]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ, ਮੁਕੱਦਸ, ਨਕਸਾਂ ਅਤੇ ਖਾਮੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਅਤੇ ਸਭ ਕمالਾਂ ਨਾਲ ਸਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਓਹੀ ਅਮਲ, ਬੋਲ ਅਤੇ ਆਸਥਾ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ, ਖਾਲਿਸ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਹੋਣ ਅਤੇ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਵੇ। ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਹਾਂ ਨਾਲ ਜਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਮੋਮਿਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਹੈ ਆਪਣੇ ਅਮਲਾਂ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰੀ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਹਲਾਲ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦਾ ਅਮਲ ਤਾਜ਼ਾ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ।ਅੱਲਾਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਰਸੂਲੋ! ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਾਂ।" ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਇਮਾਨ ਵਾਲੋ! ਜੋ ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ।"
ਫਿਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਹਰਾਮ ਖਾਣ ਤੋਂ ਡਰਾਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਰਾਮ ਖਾਣ ਨਾਲ ਅਮਲ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਚਾਹੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਬੂਲੀਅਤ ਦੇ ਵਾਜਿਬ ਜ਼ਰੀਏ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਉਹ ਅਮਲ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹਨ:
ਪਹਿਲਾਂ: ਇਬਾਦਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਮਾ ਸਫਰ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੱਜ, ਜਿਹਾਦ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸਵਰਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗੇ ਕੰਮ।
ਦੂਜਾ: ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਬਿਨਾਂ ਕੰਗੀ ਕੀਤੇ ਛਿੜਕਣਾ, ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਅਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਹੋਣਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਥੱਕਿਆ-ਮੰਦਾ ਅਤੇ ਮੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਤੀਜਾ: ਦੁਆ ਲਈ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਉਚਾ ਕਰਨਾ।
ਚੌਥਾ: ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਮਨਾਓਣਾ ਅਤੇ ਬੜੀ ਲਗਨ ਨਾਲ ਕਹਿਣਾ: "ਹੇ ਰੱਬ! ਹੇ ਰੱਬ!"
ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਖਾਣਾ, ਪੀਣਾ ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵਾ ਹਰਾਮ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਾਮ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ-ਪੋਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਿਵੇਂ ਕਬੂਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ? ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਸੁਣੀ ਜਾਵੇ।