ჰადისი: ვინც იტყვის როცა გაიგონებს აზანს: "ო ალლაჰ , ამ სრულყოფილი მოწოდებისა და აღსრულებული ლოცვის მეუფევ! მიანიჭე მუჰამმადს ვასილა და ფადილა, და მიანიჭე მას ქებული ადგილი, რომელიც მას აღუთქვი". მას ექნება განკითხვის დღეს ჩემი შუამდგომლობა

عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رضي الله عنهما أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ النِّدَاءَ: اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الوَسِيلَةَ وَالفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ، حَلَّتْ لَهُ شَفَاعَتِي يَوْمَ القِيَامَةِ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 614]

გადმოცემულია ჯააბირ იბნ აბდულლაჰისგან (ალლაჰი იყოს კმაყოფილი მათით), რომ ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ვინც იტყვის როცა გაიგონებს აზანს: "ო ალლაჰ , ამ სრულყოფილი მოწოდებისა და აღსრულებული ლოცვის მეუფევ! მიანიჭე მუჰამმადს ვასილა და ფადილა, და მიანიჭე მას ქებული ადგილი, რომელიც მას აღუთქვი". მას ექნება განკითხვის დღეს ჩემი შუამდგომლობა».
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა ალ-ბუხარიმ] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 614]

განმარტება

ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვიხსნის, რომ ვინც მუეზინის სიტყვების მოსმენის შემდეგ, როცა იგი დაასრულებს, იტყვის:
„ალლაჰუმმა რაბბა ჰაზიჰი დდა'ვათი“ – ო ალლაჰო, ამ მოწოდების მფლობელო, რაც ნიშნავს აზანის იმ სიტყვებს, რომლითაც ხალხს მოუწოდებენ ალლაჰის მსახურებისა და ლოცვისკენ. „ათ-თაამმა“ – სრულყოფილი მოწოდება, რომელიც მოიცავს თაუჰიდს (ერთღმერთიანობას) და არ-რისალა - მოციქულის გზავნილს. „ვა სსალაათილ ყააიმა“ – მუდმივი და დადგენილი ლოცვა, რომელიც უნდა აღსრულდეს. „აათი“ – მიანიჭე, უბოძე. „მუჰამმად ალ-ვასიილა“ – მიანიჭე მუჰამმად მოციქულს ვასილა, რაც არის უმაღლესი პოზიცია სამოთხეში, რომელიც მხოლოდ მას ეკუთვნის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას). „ვალ ფადიილათა“ – აღმატებული ადგილი, რომელიც ყველა ქმნილების ადგილებზე მაღალია. „ვაბ'ასჰუ“ – აღადგინე იგი და მიანიჭე მას "მაყაამან მაჰმუუდან“ – ადგილი, რომელშიც ის იქნება ქებული, რაც გულისხმობს აღმდგომის დღეს დიდ შუამდგომლობას. „ალლაზიი ვა'ადთაჰუ“ – ის, რასაც დაჰპირდი, როგორც ალლაჰმა თქვა: „'ასაა ან იაბ'ასაქა რაბბუქა მაყაამან მაჰმუუდან“ – «შეიძლება, შენმა ღმერთმა აგამაღლოს ქებულ ადგილზე». (სურა ალ-ისრაა, 79).
ვინც ამ ვედრებას წარმოთქვამს, იგი იმსახურებს და აუცილებლად მიიღებს მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) შუამდგომლობას აღდგომის დღეს.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. ეს ვედრება აზანის დასრულების შემდეგ უნდა წარმოითქვას და იგი დასაბუთებულია შარიათით. ხოლო ვინც აზანი არ მოისმინა, ის ამ ვედრებას არ წარმოთქვამს.
2. მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მაღალი ღირსება გამოიხატება იმაში, რომ მას მიენიჭა ვასილა (უმაღლესი ადგილი სამოთხეში), ფადილა (უპირატესობა ყველა ქმნილებაზე),
3. საპატიო და ქებით აღსავსე მდგომარეობა და უდიდესი შუამდგომლობა, რომლითაც ქმნილებებს შორის განაჩენი დადგინდება.
4. მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) შუამდგომლობის დადასტურება, რადგან მან თქვა: განკითხვის დღეს ჩემი შუამდგომლობა მისთვის სავალდებულო იქნება.
5. მისი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) შუამდგომლობა იქნება მისი უმმათის დიდი ცოდვების მქონეთათვის, რომ არ შევიდნენ ცეცხლში, ან ვინც მასში შევიდა, რომ გამოვიდეს, ან რომ ანგარისწორების გარეშე შევიდეს სამოთხეში, ან რომ ამაღლდეს მისი საფეხურები სამოთხეში.
6. ატ-ტიბიმ თქვა: «აზანის დაწყებიდან „მუჰამმადან რასულულლაჰ“ არის სრულყოფილი მოწოდება. ჰაი’ალათ არის შესაძლებელია, რომ ნიშნავდეს დუას, ხოლო – მუდმივობას, ამ შემთხვევაში, “ განმარტავს. ასევე, შესაძლებელია, რომ ას-სალაჰ აღნიშნავდეს იმ დუას, რომელზეც მაშინ მოწოდება ხდებოდა, და ეს არის უფრო აშკარა მნიშვნელობა.
7. მუჰალიბმა თქვა: «ჰადისში არის წახალისება ვედრებისთვის ლოცვის დროს, რადგან ეს არის იმედის დრო, რომ ის იქნება მიღებული».