+ -

عَنْ عَلِيٍّ رضي الله عنه قَالَ:
كُنْتُ رَجُلًا مَذَّاءً وَكُنْتُ أَسْتَحْيِي أَنْ أَسْأَلَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِمَكَانِ ابْنَتِهِ فَأَمَرْتُ الْمِقْدَادَ بْنَ الْأَسْوَدِ فَسَأَلَهُ فَقَالَ: «يَغْسِلُ ذَكَرَهُ وَيَتَوَضَّأُ». وَلِلبُخَاريِّ: فَقَالَ: «تَوَضَّأْ وَاغْسِلْ ذَكَرَكَ».

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 303]
المزيــد ...

از علی ـ رضی الله عنه ـ روایت است که فرمود:
من مردی بودم که زیاد مذی از من خارج می‌شد و به دلیل جایگاه دختر پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ [و اینکه داماد ایشان بودم] شرم می‌کردم که در این باره از ایشان بپرسم، پس از مِقداد بن اَسوَد خواستم که در این مورد از ایشان سؤال کند، پس فرمودند: «يَغْسِلُ ذَكَرَهُ وَيَتَوَضَّأُ»: «آلت خود را می‌شوید و وضو می‌گیرد». و در روایت بخاری آمده که فرمود: «تَوَضَّأْ وَاغْسِلْ ذَكَرَكَ»: «وضو بگیر و آلت خود را بشوی».

[صحیح است] - [متفق علیه] - [صحيح مسلم - 303]

شرح

علی بن ابی طالب ـ رضی الله عنه ـ خبر می‌دهد که از ایشان بسیار مذی خارج می‌شد - و مذی آبی است شفاف و رقیق و لزج که هنگام شهوت یا پیش از جماع از انسان خارج می‌شود -، و نمی‌داند که وقتی مذی خارج می‌شود چه کاری انجام دهد. و از اینکه خود در این مورد از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بپرسد، شرم می‌کند زیرا همسرش فاطمه، دختر پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بود. بنابراین از مقداد بن اسود می‌خواهد که در این‌باره از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بپرسد. و پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ چنین پاسخ می‌دهد که: آلت خود را می‌شوید، سپس وضو می‌گیرد.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانيايى اندونزیایی اویغور بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالى هندی چینی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتغالی مالایالم تلوگو سواحیلی تایلندی آلمانی پشتو آسامی آلبانی السويدية الأمهرية الهولندية الغوجاراتية قرغیزي النيبالية یوروبایي الليتوانية الدرية الصربية الصومالية کینیارونډا ژباړه الرومانية المجرية التشيكية الموري ملاګاسي اورومي ژباړه Kannada کنادا الولوف آزري الأوكرانية الجورجية
مشاهده ترجمه‌ها

از نکات این حدیث

  1. فضیلت علی بن ابی طالب رضی الله عنه، زیرا حیا مانع او نشد که این سؤال را با واسطه بپرسد.
  2. جواز نیابت در پرسش شرعی.
  3. جواز خبر دادن انسان از چیزی در مورد خود که از آن شرم می‌کند، به سبب مصلحت.
  4. نجاست مَذْی و وجوب شستن آن از بدن و لباس.
  5. خروج مَذْی از باطل کننده‌های وضو است.
  6. وجوب شستن آلت و بیضه‌ها به دلیل ورود آن در حدیثی دیگر.
بیشتر