হাদীছ: যদি মানুহৰ দাবীৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি সিহঁতক প্ৰদান কৰা হ'লহেঁতেন, তেন্তে মানুহে আনৰ প্ৰাণ আৰু ধন-সম্পদ দাবী কৰি বহিলহেঁতেন। কিন্তু দাবী কৰা ব্যক্তিয়ে প্ৰমাণ দিব লাগিব আৰু প্ৰতিপক্ষই শপত খাই (সেই দাবীক) অস্বীকাৰ কৰিব লাগিব।
عَن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما أنَّ رسولَ اللهِ صلي الله عليه وسلم قال:
«لَو يُعطَى النّاسُ بدَعواهُم لادَّعَى رِجالٌ أموالَ قَومٍ ودِماءَهُم، ولَكِنَّ البَيِّنَةَ على المُدَّعِى، واليَمينَ على مَن أنكَرَ».
[صحيح] - [رواه البيهقي] - [السنن الكبرى للبيهقي: 21243]
المزيــد ...
ইবনে আব্বাছ ৰাদ্বিয়াল্লাহু ‘আনহুমাৰ পৰা বৰ্ণিত, ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কৈছেঃ
"যদি মানুহৰ দাবীৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি সিহঁতক প্ৰদান কৰা হ'লহেঁতেন, তেন্তে মানুহে আনৰ প্ৰাণ আৰু ধন-সম্পদ দাবী কৰি বহিলহেঁতেন। কিন্তু দাবী কৰা ব্যক্তিয়ে প্ৰমাণ দিব লাগিব আৰু প্ৰতিপক্ষই শপত খাই (সেই দাবীক) অস্বীকাৰ কৰিব লাগিব।"
[ছহীহ] - [বাইহাক্বীয়ে বৰ্ণনা কৰিছে] - [السنن الكبرى للبيهقي - 21243]
হাদীছটোত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে উল্লেখ কৰিছে যে, যদি প্ৰমাণ আদি নোলোৱাকৈ মানুহৰ দাবীৰ ভিত্তিত বিচাৰ কাৰ্য সম্পন্ন কৰি সিহঁতৰ পক্ষে ফয়চালা কৰা হ'লহেঁতেন তেন্তে বহুতেই আনৰ সম্পদ আত্মসাৎ কৰিবলৈ এই পন্থা অৱলম্বন কৰিলেহেঁতেন। কিন্তু নিয়ম হৈছে দাবীকাৰীয়ে প্ৰমাণ উপস্থিত কৰিব লাগিব। যদি সি প্ৰমাণ দিব নোৱাৰে তেন্তে গোচৰটো প্ৰতিপক্ষৰ ওচৰত উপস্থাপন কৰা হ’ব, আৰু তেওঁ যদি অস্বীকাৰ কৰে তেন্তে তেওঁ শপত খাই দোষমুক্ত হ’ব লাগিব।
হাদীছৰ পৰা সংগৃহীত উপকাৰিতাসমূহ
- ইবনে দাক্বীকুল ঈদে কৈছেঃ এই হাদীছটো হৈছে বিধি-বিধানৰ অন্যতম এটা মূলনীতি। বিবাদ মীমাংসাৰ ক্ষেত্ৰত এইটো হৈছে এটা ডাঙৰ উৎস।
- মানুহৰ প্ৰাণ আৰু ধন-সম্পদ লৈ যাতে কোনেও খেলিব নোৱাৰে তাৰ প্ৰতি চৰীয়তে সুক্ষ্ম দৃষ্টি ৰাখিছে।
- মীমাংসাকাৰীয়ে নিজৰ জ্ঞান অনুযায়ী ফয়চালা দিয়া উচিত নহয়, প্ৰমাণ অনুযায়ীহে মীমাংসা কৰা উচিত।
- প্ৰমাণহীন সকলো দাবী প্ৰত্যাখ্যাত। সেয়া অধিকাৰৰ ক্ষেত্ৰতে হওক বা লেনদেনৰ ক্ষেত্ৰতে হওক অথবা ঈমান আৰু ইল্মৰ কোনো বিষয়তে হওক।