عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لاَ تَسُبُّوا أَصْحَابِي، فَلَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ أَنْفَقَ مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا مَا بَلَغَ مُدَّ أَحَدِهِمْ، وَلاَ نَصِيفَهُ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 3673]
المزيــد ...
จากท่านอบูสะอีด อัล-คุดรีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า: ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
“อย่าสาปแช่งสหายของฉัน เพราะแม้ว่าคนใดในพวกท่านจะบริจาคทองคำที่มีปริมาณเท่ากับภูเขาอุฮุด ก็ยังไม่อาจเทียบเท่าการบริจาคของพวกเขาแม้แต่หนึ่งมุด (หน่วยวัด) หรือครึ่งหนึ่งของมันได้”
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 3673]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ห้ามสาปแช่งสหาย (บรรดาเศาะฮาบะฮ์) โดยเฉพาะชนรุ่นแรกจากชาวมุฮาญิรีนและอันศอร โดยท่านได้บอกว่า หากมีผู้ใดในภายหลังบริจาคทองคำเท่ากับภูเขาอุฮุด ก็ยังไม่อาจเทียบกับผลบุญจากการบริจาคอาหารหนึ่งมุด (ประมาณขนาดมือของชายทั่วไป) หรือครึ่งหนึ่งของมันโดยบรรดาเซาะฮาบะฮ์ สิ่งนี้เป็นเพราะความบริสุทธิ์ใจ ความจริงใจในเจตนาของพวกเขา และความเสียสละในการบริจาคและการต่อสู้ในช่วงเวลาที่ต้องการความช่วยเหลืออย่างมาก ก่อนการพิชิตมักกะฮ์